در اقتباس ادبی یورگوس لانتیموس باعنوان «بیچاره‌ها»، یک زن جوانِ عجیب به کاوش جهان می‌رود. بازیگر زن، اما استون، در این طنز اجتماعیِ عجیب‌وغریب، خاص و خارق‌العاده حاضر می‌شود. لانتیموس تصاویر خاص و بی‌نظیری را در این فیلم به خورد بیننده می‌دهد، همانطورکه اغلب در آثار مشهور او چون خرچنگ و دندان نیش وجود دارد. من لانتیموس را شاعر سینمای عصر تکنولوژی می‌دانم؛ وی با دراماتیک کردن و آشنایی‌زدایی خاصش سعی در نشان دادن چیزی دارد که هر انسانی از آن دوری می‌کند. در تحلیل فیلم بیچارگان - poor things همراه ما باشید.
در لندن خیالی در آغاز قرن بیستم، دکتر گادوین باکستر (ویلم دفو) در دانشگاه آناتومی تدریس می‌کند. او در خانه آزمایش‌های نامتعارف خود را انجام می‌دهد. یک روز باکستر جسد باردار بی‌جان یک زن جوان را پیدا می‌کند؛ او با جراحی آخرالزمانی خود، جان تازه‌ای در او می‌دمد؛ در این جراحی مغز فرزند آن زن را که هنوز به دنیا نیامده است در سر بدنِ بی‌جان همان زن می‌گذارد و باید دوباره همه چیز را یاد بگیرد؛ سیر یادگیری آن زن بعد از زنده شدن، من را یاد رفتار بسیاری از انسان‌های عصر تکنولوژی می‌اندازد.
«بیچارگان» یکی از بهترین فیلم های خارجی براساس رمانی از ۱۹۹۲ نوشته‌ی آلاسدیر گری ساخته شد و در هشتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز جایزه شیر طلایی را از آن خود کرد. این فیلم از سوی بنیاد فیلم آمریکا و هیئت ملی نقد فیلم، به‌عنوان یکی از ۱۰ فیلم برتر ۲۰۲۳ انتخاب شد و تاکنون بیش از ۱۰۵ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشته است. علاوه‌براین، موفق‌به کسب دو جایزه گلدن گلوب در بخش بهترین فیلم موزیکال یا کمدی و بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی برای اما استون شد.
اما استون نقش خود را در نقش بلا باکستر با دقت نفس‌گیری ایفا می‌کند و نوزادی آزاردهنده را حداقل در یک سوم اول فیلم به‌تصویر می‌کشد. با دیدن این فیلم از اما استون می‌شود او را یکی از بهترین بازیگران زن سینمای جهان نامید...
برای مطالعه ادامه این نقد از طریق لینک زیر می‌توانید اقدام کنید.
منبع: https://vido.ir/review-poor-things
