مرفه بی درد
کسی که دغدغه گذران زندگی ندارد
نانش آماده است
اگر کسی به یک زندگی روستایی بسنده کند، چه؟
باز هم مرفه بی درد است؟
حتما برای به شمار آمدن، باید تکاپوی اجتماعی داشت؟ اگر بتوانی به حدی از زندگی مادی بسنده کنی و حضورت در دنیا را با تکاپوهای اجتماعی و شغلی پر نکنی، بلکه آن را با حضور در اکنون، درک کنی، باز هم مرفه بی دردی؟
حیوان آرام زیر آفتاب نشسته است. در چشمانش بی دغدغه گی و حضور در لحظه موج می زند. آدمیزاد خیلی کارها می کند تا به این احساس حیوان برسد. بتواند بدون دغدغه، بدون حضور در گذشته یا آینده، در حوضچه اکنون شنا کند. متوجه حضورش در لحظه و در عالم باشد و لبریز از احساس قدردانی و افتخار و مهم بودن در آن لحظه باشد(در کودکی بسیار چنین تجربه هایی داشتم). اگر همه انسانها مثل حیوانات می توانستند خیس از آبتنی وجود در لحظه اکنون باشند، دنیا چه شکلی می شد؟
