اگر شبکه‌های اجتماعی به خصوص توییتر را دنبال می‌کنید, مطمئنا می‌دانید که این چند روزه دوباره بحث‌های کودکانه‌ی «من بیشتر حقم خورده شده, پس تو از حقوقت حرفی نزن» شروع شده.
در این نوشته‌ی کوتاه سعی می‌کنم که مقداری به این موضوع بپردازم.
فمینیسم برپایه‌ی برابری است و با هرگونه تبعیض برپایه‌ی جنس افراد مخالف است. از طرفی سربازی یک مسئله‌ی کاملا تبعیض‌آمیز است که به خاطر مرد بودن به نیمی از جامعه روا داشته می‌شود.
سربازی 2 سال از زندگی مردان‌را هدر می‌دهد, آسیب‌های جدی روانی را به آن‌ها تحمیل می‌کند و آن‌ها را به مدت حداقل 2 سال تبدیل به برده‌ی نظام می‌کند.
از طرفی هزینه‌ی سرپیچی از آن هم بسیار بالا است. مردی که سربازی نرفته امکان استخدام, بیمه, ازدواج و... را از دست می‌دهد.
پیش از این در نوشته‌ی زیر درمورد تأثیر فمینیسم در احقاق حقوق مردان نوشته ام:
پس این موضوع که مردان به فمینیست‌ها حمله‌کنند که شما موجب نادیده‌گرفته شدن حقوق ما شده‌اید یا فمینیست‌ها تنها به مشکلات زنان می‌پردازند اشتباه است.
از طرفی مطمئنا کسانی که به اسم فمینیسم اجحاف در حق مردان‌را توجیه می‌کنند یا آن‌را بی‌ارزش می‌دانند, یا صرفا برای پز دادن خودشان‌را فمینیست معرفی می‌کنند و اصلا معنی این کلمه‌را نمی‌دانند یا افراد مغرضی هستند که از این طریق می‌خواهند به صورت غیر مستقیم به فمینیسم بتازند.
سؤالی که پیش می‌آید این است که پس چرا برخلاف مسئله‌ی حجاب هیچ‌کس مخالفت سازمان‌دهی شده‌ای با بحث سربازی نمی‌کند؟
جواب در رفتارهای پذیرفته شده‌ی جامعه‌ی مردسالار است. اکثر افراد هنوز که هنوز است اعتقاد دارند که سربازی آدم‌را «مرد» می‌کند. کلیشه‌ای که بسیاری از زنان و مردان به آن اعتقاد دارند و به صورت گسترده و با زیبایی نمایی بیمارگونه توسط افرادی که قبلا سربازی رفته‌اند تبلیغ می‌شود.
چرا کسی با سربازی مقابله‌ی جدی نمی‌کند؟چون مثل خیلی چیزهای دیگر, به فراموش‌خانه‌ی قضا-قدری ذهن ایرانیان رفته است و افراد تنها همان 2 سال به آن فکر می‌کنند. این موضوع دیگر پیش و پس از آن برای کسی اهمیتی ندارد.
چهارشنبه‌های سفید حرکتی بسیار خوب برای مبارزه با حجاب اجباری بود. شما فکر می‌کنید که برای مبارزه با سربازی چه حرکت فراگیری می‌توان انجام داد؟
ایده‌ها و نظرات خودتان‌را در بخش نظرات با من و دیگران درمیان بگذارید.
