موضوع انیمیشن موضوعی است که از دیرباز مطرح بوده است. فکر ساخت انیمیشن از زمانی مطرح شد که در زمان های گذشته کسانی که به ساخت فیلم های سینمایی و تلویزیونی مشغول بودند به فکر افتادند که چرا فقط از جهان پیرامون خود فیلم تهیه کنند؟ چرا جهان گسترده و بی نهایتِ ذهن و تصورات خود را به نمایش نکشند؟ به همین علت آنان به این فکر افتادند تا با در کنار هم گذاشتن نقاشی های متعدد، تصاویر متحرک بسازند و به اینگونه انیمیشن شکل گرفت.
طبق تعریف ویکی پدیا، پویانمایی یا انیمیشن (به انگلیسی: Animation) روشی در فیلمسازی است که در آن تصاویر ثابت، به طریقی دستچین و مدیریت میشوند. زمانی که این تصاویر به صورت پیوسته و با سرعت خاصی پشت سر هم به نمایش دربیایند، این توهم در ذهن بیننده به وجود میآید که جسمی در حال حرکت است یا شخصیتی زنده است. به عبارتی فرایند ایجاد حرکاتی خیالی در تصاویر یا اشیاء غیرجاندار را انیمیشن میگویند.
تاريخ ثبت شده انيميشن از دوراني كه انسان در غارها زندگي مي كرده است، به نوعي در نقاشي ها نشان داده شده است. نقوش سنگي روي ديوار معبد رامسس دوم در مصر و تصوير گاوي كه بيشتر از چهار دست و پا دارد؛ گفته شده كه مي خواسته اند، حركت را به ما القا كنند. با شواهد مكتوب و مستندي كه در دسترس داريم، رشد انيميشن و پيدايش هنرمندان چيره دست و به كاربردن مهارت هاي بسيار متنوع در دوره هاي مختلف فيلم هايي با تكنيک هاي گوناگون به عالم هنر تحويل داده اند.
اما در اصل تاریخچه انیمیشن را 20 ژوئیه 1887 در فرانسه میتوان در نظر گرفت. شخصی به نام Charles Émile Reynaud اولین پراکسینوسکوپ را طراحی کرد. و در سال 1892 اولین فیلم پویانمایی را با نام Pauvre Pierrot در موزه گروین پاریس به نمایش گذاشت. این فیلم همچنین به عنوان اولین نمونه شناخته شدهی پویانمایی قابل توجه است. رینود همچنین کارتونهایی را طراحی کرد که در تولید آنها از عکسها و نقاشیها استفاده میشد. بعدها دیگران به توسعه انیماتورها کمک کردند و نقاشیهایی در انواع ژانرها و تکنیکها خلق کردند.
توسعه فعال انیمیشن در آغاز قرن بیستم آغاز شد. در یک زمان چندین فرد مستقل جدا از یکدیگر شروع به ساخت انیمیشن کردند؛ به طور مثال ژرژ ملیس به طور تصادفی تکنیک “استاپ موشن” را اختراع کرد. نکته این تکنیک این است که ملیس صحنه را تا صحنه بعدی تغییر داد؛ و دوباره عکس برداری کرد و غیره. پس از تغییر سریع فریمها، افکت انیمیشن به وجود آمد.
وینسور مک کی اولین کارتون را در سال 1906 ساخت. والت دیزنی اولین کسی بود که از صدا در انیمیشن استفاده کرد. او پیشگام استفاده از رنگ در انیمیشن بود. یکی از معقولترین اختراعات دیزنی، استند انیمیشن بود؛ که به دریافت جلوههای متفاوت، شکلهای کشیده ، عمق و تیرگی کمک کرد. در این استودیو شخصیتهای معروف بسیاری از جمله: میکی ماوس، پلوتون، گوفی و غیره خلق شدند. به این دلیل به والت دیزنی لقب پدر انیمیشن جهان تعلق گرفت.
باستان شناسان ایتالیایی حاضر در شهر سوخته درهنگام کاوش در گوری پنج هزار ساله ، جامی را پیدا کردند که نقش یک بز به همراه یک درخت روی آن دیده می شد.سالها بعد منصور سجادی (باستان شناس ایرانی) با بررسی این جام به حرکت بُز به سمت درخت پی برد و حرکت این اثر را به انیمیشن امروزی تبدیل کرد .
پویانمایی ایران از اواخر دههٔ پنجاه میلادی وارد عرصه شد. نخستین تلاشها برای ساخت پویانمایی در ایران توسط اشخاصی مانند اسفندیار احمدیه، جعفر تجارتچی، پرویز اصانلو، نصرتالله کریمی، پطروس پالیان و اسدالله کفافی در بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ خورشیدی و در ادارهٔ کل فرهنگ و هنرهای زیبای تهران صورت گرفت. نخستین فیلم کوتاه پویانمایی نیز توسط اسفندیار احمدیه با عنوان ملانصرالدین در سال ۱۳۳۶ خورشیدی (۱۹۵۷ میلادی)، با امکانات بسیار محدودی ساخته شد.