حاج "محمد انور انوری" فرزند "میرزا محمد شریف"، شاعر افغانستانی، زاده‌ی سال ۱۳۱۴ خورشیدی، در شهر قندهار است.
وی سواد خواندن و آموزش‌های متداول آن زمان را نزد "ملا نجف" و "مادر ثریا" که مکتب‌خانه آنان در شهر قندهار از شهرت خاصی برخوردار بود، فرا گرفت.
حاج انور در سال ۱۳۲۶، وارد کارهای دولتی گردید و نزدیک به سی سال در مناصب و مقام‌های مختلف، ایفای وظیفه نمود.
وی در سال ۱۳۶۴ راهی ایران شد و در شهر مشهد ساکن گردید.
ایشان صاحب دیوان شعری با عنوان "خراش سینه" است، که اشعارش شامل غزلیات، قصاید، مثنوی، مستزاد، مخمس، مسدس، رباعیات، قطعات و ساقی‌نامه در آن گنجانیده شده است.
▪نمونه‌ی شعر:
(۱)
همچون تو گلی در صف گلزار نباشد
سروی به چنین قامت و رفتار نباشد
دل بردی ز ما بر اثر تیر نگاهی
جز تیر غمت در دل بیمار نباشد
آن‌کس که تحمل نکند محنت و آزار
در مذهب عشاق وفادار نباشد
آن‌کو که به بند غم او گشت گرفتار
با خویشتنش هیچ سر و کار نباشد
می، باشد و نی باشد و معشوق زمانی
من باشم و خلوتگه و اغیار نباشد
در بند تعلق شده‌ام سخت گرفتار
با نفس مرا قدرت پیکار نباشد
انور چمن عمر به تاراج خزان رفت
خاکت بسر ار لطف حقت یار نباشد.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
