لیلا باقری
زنده یاد، لیلا باقری قلی‌آباد زاده‌ی چهارم آذرماه سال ۱۳۵۵ خورشیدی در شهر گرگان، دانش‌آموخته مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فارسی و کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی بالینی، کارمند سابق دانشگاه تربیت مدرس تهران، همچنین کارمند اداره بهزیستی و سرپرست تیم روان‌شناسی شیرخوارگاه آمنه بود.
او سرایش شعر را از سن ۱۶ سالگی و در زمان تحصیل در دبیرستان ملاصدرای گرگان متاثر از فروغ فرخزاد آغاز کرد و پس از آن در زمان زیست در استان، از اعضای فعال در انجمن ادبی تالار فخرالدین اسعد گرگانی بود و عمدتا در دو قالب «نو » و «سپید» شعر می‌سرود.
لیلا باقری به غیر از شعر در حوزه نقاشی و رمان نیز دستی داشت و «طعم مشکوک گناهی شیرین» و «وسوسه چیدن سیب» از او به یادگار مانده است.
این شاعر گلستانی در پی ابتلا به ویروس کرونا، شامگاه چهارشنبه ۱۰ شهریور ماه ۱۴۰۰ در زادگاهش درگذشت.
زنده‌یاد لیلا باقری پس از ازدواج با "محمد‌علی مفرد"، مولف آثاری چون ظهور و سقوط آل‌بویه و ورود اسلام به طبرستان در سال ۱۳۷۶ به تهران مهاجرت کرد و از او دو دختر به نام‌های فاطمه و یگانه به یادگار مانده است.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
