یکی از روش های حل وفصل اختلافاته. ترکیب میانجی گری وتحقیقه.
میتونه موقتی در مورد خاص باشه یا دائمی.موقت در خصوص یک اختلاف خاص دائمی در خصوص تمامی اختلافات فی مابین.
اعضا کمیسیون سازش رو طرفین انتخاب میکنند.همه جنبه های دعوا رو برسی میکنه و بعد راه حلی در خصوص اختلاف ارائه میده. راه حل ارائه شده برای طرفین الزام آور نمیباشد. طرفین انتخابی میتونه از بین اتباع طرفین یا اتباع کشور های ثالث باشه.
سازش اجباری سازشیه که دولت ها قبل بروز اختلاف توافق میکنند در صورت بروز اختلاف برای حل وفصل آن به سازش متوسل شوند.
میانجی گری وسازش هر دو راه حل ارائه شده در اون غیر الزامیه. در سازش شخص ثالث نقش میانجی گر رو ایفانمیکنه ونقشی فراتر از اون داره
در سازش طرف راه حل رو ارائه میده حالا شما میخوای بپذیر میخوای هم نپذیر اونش دیگه باخودته ولی در میانجی گری شخص ثالث تلاش میکنه راه حلی رو ارائه بده که باب میل طرفین باشه مورد تایید هر دو طرف باشه.
تحقیق دولت طرف اختلاف با توافق هم یک کمیسیون بی طرف رو مامور انجام تحقیق میکنند.در تحقیق هدف ما کشف حقیقت در خصوص یک مسئله است. در نهایت ارائه راه حلی مسالمت آمیز. نحوه وقوع حادثه معلوم میشه علت واقعی اختلاف معلوم میشه. بعد طرفین حق نتیجه گیری از اون اختلاف رو دارند. اختلاف خودشون میتونن طبق گزارش حل وفصل کنند. گزارش کمیسیون الزامی رو بوجود نمیاره.ترکیب کمیسیون تحقیق به اختیار طرفینه. طرفین باید همکاری لازم رو در خصوص کشف حقیقت انجام بدن. تصمیمات کمیسیون غیرعلنیه. با اکثریت ارا اتخاذ میشه.
