کانال تلگرام لینکپین: یه اتفاق تلخی رخ داده ولی به هیچکجای من نیست. چرا؟ چون طبیعت آدمیزاد از اول همین بوده. مثلا اخیرا 320 نفر در سیل پاکستان کشته شدن. آیا واسه محمد مهمه؟ راستش رو بگم نه!
ناراحت شدم ولی خب به من چه؟ درسته که انسان بودن و نباید میمردن اما حالا که مردن، من چکار کنم؟ رنج خارج از مرزهای کشورم، در هرکجای جهان که میخواد باشه، کوچکترین اهمیتی برام نداره.
این رفتاریه که بقیه مردم دنیا هم دارن. حتی خانوادهها هم همینن. الان شما یه مشکلی توی خانوادتون باشه، کل فامیل ناراحت میشن و براتون خون گریه میکنن؟ نه! تازه ممکنه بگن خوبشون شد :)
منتهی وقتی ما خودمون وسط فاجعه هستیم، اوضاع برامون متفاوته. فکر میکنیم در مرکز توجه تمام جهانیان هستیم و چشم دنیا به ماست؛ در حالی که ابدا اینطور نیست.
بعضی جاهای آفریقا هنوز درگیر جنگهای داخلیه و هر روز کلی آدم کشته میشن. کی براش مهمه؟ هیچکس! انسان ذاتا فکر میکنه مرکز پرگاره.
تقریبا 15 سال پیش، از مراسم خاکسپاری پدربزرگم که برمیگشتیم، توی مسیر یه کارناوال عروس دیدم. ماشینا بوق بوق دست و شادی ... من یهو بغضم ترکید که چرا دقیقا الان اینا باید بیان جلوی ما که عزاداریم ... داییم گفت: «برای اینکه بفهمی دلی عزاداره، شهری که ویرون نشده.»
شاید بنیآدم در آفرینش ز یک گوهر باشن، اما هیچوقت اعضای یکدیگر نبودن. پس لطفا انقدر جووگیرانه استوری منتشر نکنید که بگذار جهانیان بدانند ... بابا دخترخوشگل، پسر ناز، جهانیان اصلا براشون مهم نیست تو کی هستی، چی هستی یا کجایی :))
دنیا برای رنج ما هیچ ارزشی قائل نیست اما همیشه به احترام تلاشمون سر تعظیم فرود میاره. آیدی کانال تلگرام من: linkepin
