درمان پسوریازیس با روغن های گیاهی

پسوریازیس بیماری است که به پادتن های مضر مربوط می شود که بر پوست اثر می گذارد. در این مقاله از بخش lioil، ما به بررسی دقیق پسوریازیس و درمان آن با روغن های گیاهی و روش های سنتی می پردازیم.

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس بیماری مزمن است که بر روی پوست انسان اثر می گذارد. این بیماری یک بیماری خود ایمن پوستی است که با پوسته ای ریزی به رنگ قرمز و پولک مانند بر روی پوست مشخص می شود. پوست سر، زانوها و آرنج قسمت های از بدن هستند که بیشتر در معرض این بیماری قرار میگیرند. این بیماری ممکن است دچار خارش و سوزش های باشد و افراد مبتلا به این بیماری از درد های مفاصل نیز رنج می برند.

همه افراد در هر سنی می تواند به پسوریازیس مبتلا شود. محققان معتقد هستند این بیماری ارثی می باشد و همچنین سبک زندگی و عوامل زیست محیطی باعث تشدید این بیماری شود.این بیماری مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.

روغنهای ضروری برای درمان پسوریازیس:

درمان قطعی روغن کوهان شتر برای پسوریازیس

استفاده از روغن کوهان شتر برای پسوریازیس از روش های درمانی قدیمی بوده است که رفته رفته استفاده از این روغن مغذی و پرخاصیت کمرنگ شده و در حال حاضر شاهد افزایش و پیشرفت این بیماری در افراد جامعه می باشیم. همانطور که ذکر شد روغن کوهان شتر با در اختیار داشتن منبع بسیار زیاد چربی و آب، می تواند به درمان بیماری پوستی پسوریازیس و حفظ رطوبت پوست کمک بسیار زیادی نماید.

روغن اسطوخودوس برای پسوریازیس:

روغن اسطوخودوس که از گل، گیاهی به نام اسطوخودوس گرفته می شود که بوی بسیار خوبی هم دارد. روغن اسطوخودوس که داری خواص ضد باکتری وضد التهاب و آرامش بخش است و از آنجایی که شعله ور شدن پسوریازیس می تواند در اثر استرس ایجاد شود ویا تشدید شود، منطقی است که استفاده از این گلهای بنفش می تواند مفید باشد.

نحوه استفاده از روغن اسطوخودوس:

چند قطره روغن اسطوخودوس را به روغن نارگیل اضافه کرده و مخلوط را روی لکه های پسوریازیس خود ماساژ دهید تا خارش را تسکین دهد.

روغن درخت چای برای از بین بردن پسوریازیس:

این بیماری مزمن است و درمان قطعی ندارد و در واقع نوعی خود ایمنی بدن است. شما می توانید با ترکیب 10 قطره روغن درخت چای با روغن نارگیل یا زیتون مالشی در محل پسوزیایس به بهبود این زخم کمک کنید. روزانه دو بار این کار را انجام دهید.

این روغن ها علائم موجود را تسکین می دهد و از بدتر شدن آن جلوگیری می کند.