توت فرنگی های تازه بسیار پر آب هستند، بنابراین کربوهیدرات آنها بسیار کم است – کمتر از 8 گرم کربوهیدرات در هر 3.5 100 گرم. اکثر کربوهیدرات های این توت ها از قندهای ساده – مانند گلوکز، فروکتوز و ساکارز – تهیه می شوند اما حاوی مقدار مناسبی فیبر هستند.
توت فرنگی دارای شاخص گلیسمی (GI) 40 است که نسبتاً پایین است. (شاخص گلیسمی یا شاخص گلوکز مقدار قندی را نشان میدهد که پس از مصرف کربوهیدراتها در واحد زمان در بدن آزاد میشود. این شاخص از ۱ تا ۱۰۰ درجه بندی می شود). پس توت فرنگی نباید منجر به افزایش قند خون شود و برای افراد دیابتی بی خطر تلقی می شود.
بیشترین ویتامین ها و مواد معدنی موجود در توت فرنگی عبارتند از:
ویتامین C. توت فرنگی منبع عالی ویتامین C، آنتی اکسیدان لازم برای ایمنی و سلامت پوست است.
منگنز. این عنصر کمیاب که غالباً به مقدار زیاد در غلات کامل، حبوبات، میوه ها و سبزیجات یافت می شود، برای بسیاری از فرآیندهای بدن شما مهم است.
فولات (ویتامین B9). فولات یکی از ویتامین های گروه B برای رشد طبیعی بافت و عملکرد سلول مهم است – و برای زنان باردار و بزرگسالان بسیار مهم است.
توت فرنگی مملو از آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی مفید است، از جمله:
پلارگونیدین (Pelargonidin). آنتوسیانین اصلی موجود در توت فرنگی، این ترکیب مسئول رنگ قرمز روشن است.
اسید الاژیک ( Ellagic acid). که به مقدار زیاد در توت فرنگی یافت می شود، یک آنتی اکسیدان پلی فنول است که فواید زیادی برای سلامتی دارد.
الاگیتانین (Ellagitannins). این ماده مربوط به اسید الاژیک است، و الاژیتانین ها در روده به اسید الاژیک تبدیل می شوند.
پروسیانیدین ها (Procyanidins). اینها آنتی اکسیدان هایی هستند که معمولاً در گوشت و دانه های توت فرنگی یافت می شوند و اثرات مفیدی برای سلامتی داشته باشند.
منبع: هاتاپاتا