شپش سر هنگام جلوگیری از تغذیه، بزاق را به میزبان تزریق می کند تا از لخته شدن خون جلوگیری کند. که می تواند احساس حساسیت و خارش برای میزبان ایجاد کند. خراش پوست تحریک شده می تواند منجر به عفونت باکتریایی شود. اما شپش سر بیماری منتقل نمی کند و خطری هم ندارد.
خارش رایج ترین علامت آلودگی است. به این دلیل که واکنش آلرژیک به بزاق شپش است. بعضی از افراد نسبت به گزش شپش حساسیت زیادی دارند و خارش شدید دارند. دیگران به بزاق حساسیت ندارند، یا تحمل می کنند و حتی با آلودگی های مکرر خارش کمی دارند یا هیچ خارشی ندارند. بعضی از افراد در 2 تا 6 هفته اولیه ابتلا به آلودگی دچار خارش نمی شوند.
در یک مطالعه، مشخص شد که اسپری حاوی ترکیبی از روغن نارگیل و آنیس در پاکسازی شپش به طور قابل توجهی موثرتر از داروی پرمترین (permethrin) است.
یکی از مزایای روغن نارگیل و آنیس، اثرات فیزیکی است تا عصبی، بنابراین احتمال مقاومت شپش در آنها زیاد نیست. این درمان پوسته مومی خارجی شپش را خشک کرده و باعث کمبود آب در بدن می شود.
شپش سر با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است، اما حتی در بازرسی دقیق نیز مشاهده آن مشکل است. شپش ها را می توان به راحتی با شوره سر، قطرات اسپری مو یا ذرات خاک اشتباه گرفت.
در نتیجه، تشخیص غلط رایج است. بعد از از بین بردن شپش زنده، تخمهای بدون شکاف و پوسته های خالی ممکن است پس از درمان موفقیت آمیز آلودگی زنده باقی بمانند.
یک عدسی بزرگنمایی ممکن است به تعیین شپش های خزنده و شناسایی لارو های در حال رشد در داخل تخمک مناسب کمک کند.
اگر شپش زنده در حال خزیدن روی سر باشد تشخیص را می توان تأیید کرد، اما این ممکن است دشوار باشد زیرا شپش از نور جلوگیری می کند و می تواند به سرعت بخزد.
شانه ضد شپش ممکن است به شناسایی شپش زنده کمک کند. این شانه روی موهای مرطوب بهتر عمل می کند، اما می تواند برای موهای خشک نیز مورد استفاده قرار گیرد تا حتی شپش های کوچک را به دام بیندازد.
منبع: هاتاپاتا
