در این مقاله می‌خواهیم به اهمیت روز افزون سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک و روندهای تأثیرگذار بر این بخش در اروپا بپردازیم. در ادامه محرکهای اصلی تقاضا و عرضه لجستیک و چگونگی تغییر آنها در سالهای آینده را توضیح خواهیم داد. سرانجام، پس از تحلیل جوانب مثبت و منفی یک سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک، تجارتی را پیشنهاد می‌کنیم که برای یک سرمایه گذار خرده فروشی امکان پذیر باشد.
املاک صنعتی و امکانات لجستیکی مربوط به آن از جمله حمل و نقل، یکی از قسمت‌های اصلی دارایی‌های تجاری است. در واقع، آنها جزو مؤلفه‌های اصلی زنجیره تأمین کالاها برای تجارت در سطح جهانی هستند و مستقیماً به تولید و مصرف مرتبط هستند. به همین دلیل، فعالیتهای تولیدی، خرده فروشی و توزیع کالا بخشهای اصلی می‌باشند و نیازمند برقراری ارتباط با لجستیک هستند. به طور خاص، لجستیک برای توزیع مشاغل به مشاغل، توزیع خرده فروشی، انجام تجارت الکترونیکی و تولید استفاده می‌شود.
محرکهای اصلی تقاضا در بازار صنعتی و لجستیک به دو دسته ی محرکهای کلان اقتصادی (چرخه ای) و محرکهای خاص صنعت (ساختاری) طبقه بندی می‌شوند.
نخستین راننده کلان اقتصادی، رشد اقتصادی است که توسط تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می‌شود. تولید ناخالص داخلی گرایش زیادی به تقاضا برای املاک و مستغلات صنعتی دارد.
شاخص دوم، مصرف است که به رشد جمعیت و شهرنشینی، خرده فروشی و ظهور طبقه متوسط مرتبط است. ماهیت در حال تغییر مصرف برجسته ترین نیرویی است که تقاضای آینده را شکل می‌دهد. سرانجام، تجارت آخرین شاخص اقتصاد کلان پیشرو است که محرک تقاضای سنتی برای بخش لجستیک است.
محرکهای صنعتی خاص در افزایش اهمیت سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک عبارتند از: جهانی سازی، نوآوری‌های تکنولوژیکی، ادغام خرده فروشی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت ها، برون سپاری فعالیتهای لجستیک با اشخاص ثالث و تکامل خرده فروشی آنلاین.
از دیدگاه عرضه ، با توجه به اینکه بازار لجستیک واقعاً ناهمگن است ، اطلاع رسانی درمورد اندازه عرضه دشوارتر است. در اروپا می‌توان براساس حجم بازار لجستیک، اقتصاد آزاد و پیش بینی رشد تولید ناخالص داخلی ۵ ساله ، بازار لجستیک را به چهار منطقه مختلف تقسیم کرد:
· کشورهای بزرگ حمل و نقل با تمرکز داخلی - جایی که کشورها جمعیت بالایی با اقتصاد داخلی دارند. این بدان معناست که مرکز توزیع فقط به بازارهای محلی و داخلی - انگلیس ، اسپانیا و فرانسه خدمات می‌دهد.
· دروازه‌های سنتی با تمرکز اروپایی - کشورهایی که به لطف حضور در بندرهای بزرگ از موقعیت جغرافیایی خود در اروپا بهره می‌برندارتباط خوب و نزدیکی با یک پایگاه بزرگ مصرف کننده دارند. به عبارت دیگر ، آنها حضور زیادی در مراکز توزیع اروپا - بلژیک ، آلمان و هلند دارند.
· بازارهای منطقه ای با اقتصاد باز - کشورهایی که سهم صادراتی زیادی دارند اما اندازه بازار کمی دارند و مراکز توزیع عمده آنها منطقه و بازار محلی هستند - مانند جمهوری چک ، اسلواکی و سوئد.
· بازار جدید لجستیک با چشم انداز قوی - کشورهایی با منابع مصرف کنندگی بزرگ و مرکزیتشان بین اروپای غربی و شرقی، از توسعه جدید زیرساختی، تولیدی و تقاضای مصرف کنندگان سود می‌برند - مانند لهستان
پس از تحلیل محرکهای عرضه و تقاضا از طبقه دارایی لجستیک ، درک روندی که در حال حاضر در بازار حاکم بوده و چگونگی تأثیر این موارد بر مطلوبیت دارائی‌های لجستیکی، مهم است. سه روندی که می‌خواهیم آنالیز کنیم، افزایش دسته بندی‌های لجستیکی (مواردی از قبیل حمل و نقل)، بهره برداری در تجارت الکترونیکی و نوسازی زنجیره تأمین است.
قیمت پایین تر از هر متر مربع برای هر دارایی: هر دارایی صنعتی فردی نسبتاً ارزان است؛ هم از نظر خرید و هم از نظر توسعه. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک را به یک بخش ایده آل تبدیل می‌کند.
شرایط استاندارد اجاره: مانند مدت اجاره طولانی تر، افزایش اجاره ثابت و هزینه‌های نگهداری پایین.
همبستگی پایین تر با بازار: لجستیک و بطور کلی بازار املاک و مستغلات، ارتباط کمتری با بازار سهام دارد، به همین دلیل هنگام مواجهه با پایان چرخه رشد، سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک ضرر کمتری می‌رساند.
خطر تغییر مسیرهای تجاری: یک املاک و مستغلات لجستیک ممکن است بخش عمده ای از ارزش خود را به دنبال تغییر مسیرهای تجاری، از دست بدهد.
پیوند بالا به تولید ناخالص داخلی: محیط لجستیک از نظر ساختاری ناشی از تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی است و ما در حال حاضر در پایان چرخه هستیم که ممکن است تأثیر منفی بر بازده داشته باشد.
برای سودآوری از این سناریو ، ما می‌توانیم با استفاده از REITs (Real estate investment trust) ، که تمرکز بر سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک دارد، برای بررسی دارایی‌های ملکی و مستغلات بهره ببریم.
در سرمایه‌گذاری در صنعت لجستیک یا REIT برای خرید دارایی‌های املاک و مستغلات پول سرمایه گذاران را جمع می‌کند و اجاره را جمع می‌کند و پس از آن به صورت سود سهام به سرمایه گذاران توزیع می‌کند که می‌تواند در یک بخش خاص تخصص داشته باشد یا به صورت متنوع سرمایه‌گذاری کند.
