سرآغاز تاریخچه انبار و انبارداری به سال‌های خیلی دور برمی‌گردد. به عبارتی استفاده از انبار از دیرباز در تمدن بشری رونق داشته است و شاید بتوان آن را به زمان حیات انسان‌های اولیه نسبت داد که غارهایی را به‌منظور نگهداری و صیانت از مواد غذایی خود در برابر سایرین، حیوانات و تغییرات آب‌وهوا انتخاب و استفاده می‌کردند. با گذشت زمان انبارها گسترش یافتند و بر کاربرد آن‌ها افزوده شد.
یک تعریف خلاصه برای انبار عبارت است از "فضایی برنامه‌ریزی‌شده که برای نگهداری و مدیریت حمل‌ونقل کارآمد و مؤثر مواد و کالاها به کار گرفته می‌شود". در این تعریف کلمات برنامه‌ریزی‌شده و کارآمد و مؤثر بسیار مهم هستند؛ چراکه باوجود کاربرد روزافزون انبار در صنعت و حتی آمیخته شده آن با زندگی روزمره افراد؛ هنوز برخی از کاربران انبار، بدون هیچ‌گونه برنامه‌ریزی و طرحی از انبار فقط به‌عنوان محلی برای نگهداری کالا استفاده می‌کنند که نتیجه آن ناکارآمدی انبار، کاهش بهره‌وری و حتی آسیب رسیدن به کالا است.
در یک تعریف کلی‌تر، انبار به محل و فضایی اطلاق می‌شود که می‌توان انواع و اقسام مواد اولیه قابل‌مصرف در ساخت محصولات، کالاهای نیمه ساخته (Semi-finished product) و یا محصولات و کالاهای آماده‌شده و قابل‌فروش، لوازم و قطعات یدکی، تجهیزات و ماشین‌آلات، ملزومات و ابزارآلات و یا هرگونه کالای مستعمل و غیرقابل استفاده و اسقاطی را در آن به‌طور منظم، روشمند و سیستماتیک برای مدت‌زمان معین یا نامعلوم نگهداری یا ذخیره نمود.
