پروردگارا در مورد سیگنال گیری و اطلاع از عملی که باید انجام دهیم چه پیامی دارید؟
فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِينَ
مغلوب و خوار و کوچک میشوی...
درست فهمیدم؟
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ
(بله) اینکه فکر کنیم تافته جدا بافته هستیم سفاهت است. بلکه به همان طریقت صحیح باید ایمان آورد.
طریقت صحیح در مکالمه با شما چیست؟
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ
(بدانی که) اطلاعات در این زمین همچون رؤوس شیاطین است. (یعنی فقط عقل و دلپاک راهگشا است و عدم پی گیری یکی از ایندو مسئله را خراب میکند)
درست فهمیدم؟
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
(نمی گویم بله یا خیر چون حجیت برای همه ندارد بلکه استدلال میکنم که ماجرا همچون این ماجرا است)
خب اینطور که هرکسی جنبه این رابطه را ندارد چون بعضی اهل تقوا آنقدر در تقوا تقوا دارند که به تو مظنون هستند! چه پیامی دارید؟
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
عذاب خداوند واقعی است... (کسی که خودش را به آتش نزند باید بترسد از چنین تقوای مریضی)
در مورد خود را برای خدا به آتش زدن بگویید... چطور در مدار تقوا توجیه میشود؟
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
(این مسئله به شدت واضح است) کدامین نشانه های پروردگارا را تکذیب میکنید...
مطلب بعدی مناظره با شاهین است چه پیامی دارید؟
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
اینکه در ودایع محمدیتی که واضحانه در اختیار همگان هستند ایمان بیاورید شاید هدایت شوید. در کنارش استدلال هایی آورده ام که توجیه هم بشوید زیرا ملک آسمان ها و زمین با من است و معبودی جز من نیست و مرگ و میر نیز دست من است.
ملک آسمانها و زمین با الله است یعنی هفت انرژی و سی و سه نور همه از خداست پس جای شکی نمیماند که مسئله ای که علما کاملا تصادفی است در واقع بر خداوند موثر نیست زیرا تصادف مانع هفت انرژی نمیشود.
معبودی جز من نیست یعنی کسی که من را بپرستد دچار عقوبتی نمیگردد زیرا معبود بودن من حقیقی است و از مصیبت ها در امان نگه میدارد. (اگر ابتلا به سختی است امتحان است و اگر نعمتی است باز هم امتحان است. پس عقوبتی در کار نیست...)
