کاور آلبوم “خون خورشید” تصویری بسیار هنری و مفهومی دارد. در مرکز تصویر، یک فیگور انسانی بدون چهره دیده می‌شود که سر آن به شکل یک مستطیل خالی است. اطراف این فیگور مرکزی، اشکال انسانی دیگری دیده می‌شوند که به نظر می‌رسد از زمین بیرون می‌آیند یا با آن ترکیب شده‌اند. زمین دارای بافتی شبیه به ریشه‌های درخت است. بالای این فیگورها، خورشیدی با پرتوهای تیز و رنگ‌های قرمز و سیاه قرار دارد که حس شدت و شاید تهدید را القا می‌کند. پس‌زمینه تیره است که اثر دراماتیک خورشید و فیگورها را تقویت می‌کند.
این تصویر می‌تواند به مفاهیم عمیقی مانند هویت، تغییرات اجتماعی و درونی، و گذر زمان اشاره داشته باشد.
این آهنگ سورنا و بهرام حاوی پیام‌های اعتراضی و عمیق اجتماعی و سیاسی است که به وضوح به وضعیت کنونی ایران و اعتراضات مرتبط اشاره دارد. متن با استفاده از تصاویر قدرتمند، احساسات شدید و زبانی استعاری، به مشکلاتی مثل سرکوب، فقدان آزادی، و مبارزه با بی‌عدالتی می‌پردازد. آهنگ، روایتی از مبارزه، خشم، و امید به تغییر در برابر سرکوب و ناامیدی ارائه می‌دهد.
تفسیر بخش به بخش:
(سورنا)
"چکید یه قطره از سقف نگات / تو انعکاس زندان تو چشات": اینجا اشاره‌ای به وضعیت زندانیان و مردم ایران است که تحت نظارت و سرکوب قرار گرفته‌اند. چشم‌ها آینه‌ای از درون فرد است، و این انعکاس نشان می‌دهد که مردم با محدودیت‌ها و فشارها روبرو هستند.
"یه جمع بزرگ انسان تو چشات / حرکت کرد با خیزش خشم": این عبارت به اعتراضات خیابانی و خیزش جمعی مردم اشاره دارد. حرکت جمعی از چشم‌های فرد می‌تواند نشان‌دهنده تصویری از خشم و مبارزه برای آزادی باشد.
"مرد یه کردستان تو چشات": این جمله به کشته‌شدن افرادی از مناطق مختلف، مثل کردستان، در جریان اعتراضات اشاره دارد. کردستان یکی از مناطقی است که در ایران بارها شاهد اعتراضات بوده و این بیت شاید به نمادین بودن مقاومت کردها اشاره دارد.
"برای کشت آزادی": اینجا آزادی به‌عنوان یک نهال یا گیاه در نظر گرفته می‌شود که به خاک نیاز دارد تا رشد کند. این اشاره به مبارزه‌ای است که مردم می‌کنند تا آزادی به بار بنشیند.
"با بوسه عشق تولد جنین آزادی تو قنداق تفنگ": این تصویر به نسل‌های جدید اشاره دارد که امید به آینده‌ای بهتر دارند، اما در جامعه‌ای پر از خشونت و سرکوب متولد می‌شوند.
(بهرام)
"سرود خون / وسط جبر و جنون زور": بهرام در اینجا به سرود مقاومت و اعتراض اشاره دارد که در مقابل جبر و سرکوب خوانده می‌شود.
"سپاه ماره رو شونه ضحاک زمون": این قسمت به داستان ضحاک از شاهنامه فردوسی اشاره دارد که سمبل ظلم و ستم است. بهرام با مقایسه‌ی وضعیت کنونی با ضحاک، به بی‌عدالتی و استبداد انتقاد می‌کند.
"ظلمت از نور / زده به زخمش نمک تلویزیون": رسانه‌ها در اینجا به‌عنوان ابزاری برای فریب و انتشار اخبار کذب توصیف می‌شوند که به جای همدردی با مردم، زخم آن‌ها را عمیق‌تر می‌کنند.
"اون کابوس عرفه / پایان سلطه خطبه تو نماز جمعه": این بیت به اعتراض به ریا و تظاهر مذهبی و همچنین به استفاده از دین برای کنترل مردم اشاره دارد.
"ایمان زنجیره گردن مؤمن": بهرام از ایمان به‌عنوان زنجیری برای کنترل و سرکوب مردم یاد می‌کند که برخلاف معنای واقعی ایمان، به نوعی محدودیت تبدیل شده است.
"اما ما نمی‌ریم از بین اینو قول میدم بهت / عذامونو می‌کنیم عید اینو قول میدم بهت": این دو خط به امید و پایداری در برابر سختی‌ها اشاره دارد. بهرام می‌گوید که اعتراضات و مقاومت مردم خاموش نخواهد شد و این مبارزه ادامه خواهد داشت.
تحلیل کلی:
این آهنگ یک قطعه اعتراضی قدرتمند است که با زبانی شاعرانه به وضعیت جامعه و مبارزه برای آزادی و عدالت می‌پردازد. استفاده از تصاویر و نمادهای ایرانی مثل داستان ضحاک، اصطلاحات مذهبی، و مواردی مانند کردستان به بیان دقیق‌تر این مشکلات کمک می‌کند.
(سورنا)
چکید یه قطره از سقف نگات
تو انعکاس زندان تو چشات
باد زد تو پنجره ها
یه جمع بزرگ انسان تو چشات
حرکت کرد با خیزش خشم
یه تظاهرات امکان تو چشات
ارتش سرما اشکتو کشت
مرد یه کردستان تو چشات
تا طلوع صبح بعد به اعتراف تابید
که خون خورشیدو ریختن غروب قبل
از زمین زرد شد نهال یخ
ولی تو خاکو می خواستی واسه کشت آزادی
واسه فریاد برهنه مادر تو روی درهای فولادی
مین خشممون ترکید چکید روی سر یه جمع تو انفرادی
ما فریاد زدیم خفگی مرزو
آزادی زندگی یه تنگی زن رو
زمستون و تن بی درخت بود
ننوشتیم خفگی بذر رو
تو کف آسفالتی که داده و سنگ
آغوش آوازه و جنگ
با بوسه عشق تولد جنین آزادی تو قنداق تفنگ
بازاره و جنگ سر گوشتای تیکه تو سفره
برا زندگی امن با چکش سود
از جنازه ها ساختن قفل طلا
می فروشن به قیمت باج
به قدرت و امنیت
میل به پدر از ترس نبود حماقت فقط
احمق اونه که رو کله شه هیبت تاج
به جاکشان دربار
استبداد مرزها
از موج خروشان طغیان سرما
ما رو از زخم جنازه هامون تشخیص بدید فردا
واسه تغییر از مبنا
ضد تبعیض و بی پروا
طی کن راهو بده صداتو
زنده کن نگاه‌تو وسط شکست
نفس بکش و مست طی کن حصار تار رو
تن لت و پار و این زخم رو برقص
بده به ترس
تن بده به ترک هر منطقه امن
تن بده خطر
بده به دره
بده به رنگ
تن بده به صحنه شکنجه نفس
تن بده به عرصه ای که جنگه
(بهرام)
می خونه سرود خون
وسط جبر و جنون زور
سپاه ماره رو شونه ضحاک زمون
می کنه ترس و شک از دلش دور
وسط یه مشت گیج و کر و کور
محدود به دغدغه نون
سوا نمیشه کرد دشمن از دوست
ظلمت از نور
زده به زخمش نمک تلویزیون
از چهارتا فصل سهمش فقط زمستونه
حذف شده تنش از صحنه شهر
واسه وجود می زنه پارچه سر چوب
میریزه تو، میزنه بیرون
از هر چی بند و بار گریزون
میسازه از بدنش پلاکارد
میسازه از موهاش تریبون
اون کابوس عرفه
پایان سلطه خطبه تو نماز جمعه
دختر آبی شعله ظلمه
روشن شده فضا از سوختن جرمش
اونه یه تنه با قلب بزرگش
می گیره کل قدرت رو به سخره
رخ میده به این شطرنج بی مهره
که تو هر خونه موهای شب رو می بره
خون مهتاب سر سفره
پخش میشه بین اشراف سر قله
همه چی فرو می ره از سر گنده
بازی ساده ست هرکی زودتر بگه بله برده
شده پر خون پر عقده
توی این دهنای اسلحه خورده
ایمان زنجیره گردن مؤمن
نقطه! سر خطی یا ته جمله ها؟
رسانه ها همه زردن
تیترا میگن کلیکم کلیکم کن کلیک
واسه مبارزه مون می فروختن بلیط
توده ها شو می خوان تو این درگیری
به نظر شما اینا داره تاثیری؟
یا سیاست یه سرگرمیه سر پیری؟
بچه ها خوشحالن با خبر تعطیلی
زنده هام شلاق و چند سالی تعزیری
هی آبادی مسموم برج بلند تو اوج تباهی بود
پوچی هر چه بخواهی بود
حیفه این همه ماهی معصوم که تو رود تو مرد
تا که سرخ بشه آبی تون
حیفه شعری که کردم از پرده پاره گوشهای شهرتون آویزون
!حیف
اما ما نمی ریم از بین اینو قول میدم بهت
عذامونو می کنیم عید اینو قول میدم بهت
نمی دونم کجا و کی
با کیا و چطوری
اما تهش نمیگیم حیف
اینو قول میدم بهت
