مرسی ساید شده یک دیگ جوشان، بی تاب و بی قرار، همه چشم دوخته اند به تلویزیون قرار بوده لیورپول آن بعد از ظهر یک دستش را بگذارد روی جام قهرمانی لیگ برتر قرار بوده بوی قهرمانی لیگ پس از بیست و چهار سال انتظار، بپیچد روی سکوهای آنفیلد به بازی تا پایان فصل مانده و آنها صدرنشین لیگ شده اند. روز بیست و هفتم آوریل ۲۰۱۲ رسیده و تیم اول و دوم لیگ به مصاف هم رفته اند، وقتی بالای جدول چنین ترکیبی داشته.
لیورپول: 35 بازی، 80 امتیاز
چلسی: 35 بازی، 75 امتیاز
منچسترسیتی: 34 بازی، 74 امتیاز
معادله ی لیورپول آسان شده کسب هفت امتیاز طی سه بازی برابر چلسی، کریستال پالاس و نیوکاسل آنفلید پُر از طرف دارانی شده که خیلی های شان رنگ قهرمانی تیم شان در لیگ را ندیده اند؛ همانهایی که متقاعد شده اند تیمشان انحصار منچستری ها در لیگ را شکسته اعتقاد پیدا کرده اند مردان براندن راجرز در بهترین فرم شان قرار گرفته اند و این دشوارترین گام آخر را هم برخواهند داشت. آخرین شکست لیورپول آخر دسامبر برابر همین چلسی رخ داده ولی پس از آن ۱-۵ آرسنال را خرد کرده اند و در یازده بازی پیاپی پیروز شده‌اند. سه بار دروازه‌ی منچستر یونایتد را در اولدترافورد باز کرده‌اند، شش تا در زمین کاردیف زده اند و چهارتا به تاتنهام سیتی را در آنفیلد ۲ - ۳ به زانو در آورده اند. لوییز سوارز در هفت بازی متوالی گل زده و تعداد گل هایش رسیده به سی. دنیل استاریج بهترین روزها را سپری کرده و رحیم استرلینگ از بند مصدومیت رهایی یافته همه چیز آماده شده همه چیز جز رد شدن از دیوار ،چلسی همه چیز جز نبرد با ژوزه مورینیو که هنوز با کینه از شکست چلسی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۰۵ برابر لیورپول حرف زده از گل لوییز گارسیا که توپ از خط عبور نکرد. چلسی بازی اش در آنفیلد را بین دو دیدار با آتلتیکو مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان انجام می دهد. آنها پنج روز پیش در ویسنته کالدرون در نبردی نفس گیر به تساوی بدون گل دست یافته اند و سه روز دیگر در استمفورد بریج میزبان آتلتیکو خواهند بود. مورینیو گفته بازیکنان اصلی اش را برای نبرد با آتلتیکو حفظ کرده. گفته قهرمانی در اروپا برایش مهم تر از قهرمانی در لیگ شده مردان او هفته ی پیش ۱-۲ از ساندرلند شکست خورده و امید قهرمانی شان را از دست داده اند ولی مورینیو آن شکست را هم بدل به جنگ روانی با لیورپول کرده او مایک دین داور دیدار با ساندرلند را که ضربه ی پنالتی دیرهنگامی علیه چلسی اعلام کرده به باد حمله گرفته گفته همیشه چلسی بوده که قربانی شده و نه دیگران گفته مردانش با آرامش برابر لیورپول بازی خواهند کرد بی دغدغه و بدون احساس فشار مورینیو گفته و گفته. یک ساعت مانده به ساعت یک و نیم بعد از ظهر نام بازیکنان دو تیم را اعلام کرده اند. راجزر ترکیب برابر نوریچ را که یکشنبه ی پیش ۲ - ۳ پیروز شد حفظ کرده، کاپیتان جرارد پیراهن شماره ی هشتش را پوشیده جانسن، اسکرتل، ساکو و فلاناگان پشت سرش قرار گرفته اند، لوکاس آلن و استرلینگ اطرافش و کوتینیو و سوارز جلوش، مورینیو به قولش وفادار مانده و به بزرگانش استراحت داده حتا پسر گمنام بیست ساله ای به نام توماس کالاس که تاکنون فقط دو دقیقه برای چلسی به میدان رفته را هم راهی زمین کرده همین طور دمبا با بازیکن بیست و نه ساله ی فرانسوی را که تا این جا نقش کمرنگی در بازی های چلسی داشته و فقط چهار گل در لیگ زده سرخ پوشان و آبی پوشان در آن بعد از ظهر بهاری آفتاب زده پا به زمین آنفیلد گذاشته اند. لیورپولی ها بنرهای شان را در آورده اند. سرود تو هرگز تنها گام برنخواهی داشت را خوانده‌اند.
بلافاصله «شعار داریم قهرمان میشیم» را سر داده اند. قرار بوده انتظار طولانی و دردناکشان تمام شود تمام کاپیتان جرارد در کتابچه ی بازی در یادداشت کوتاهش مهربانانه نوشته «هنوز مأموریت مان تمام نشده» نوشته آخرین باری که لیورپول قهرمان لیگ شده او ده ساله بوده و حالا سی و چهار ساله شده و می خواهد قدم آخرش را جانانه بردارد. لیورپول در برهه های آغازین بازی هایش معرکه کار کرده طی بیست دقیقه ی اول چهار گل به آرسنال زده و دو گل به سیتی ولی نه آن روز نه برابر چلسی. چلسی نه آرسنال بوده و نه سیتی چلسی تیمی بوده از آن مورینیو و مورینیو راز و رمز دفاع به مردانش برای این نبرد را یاد داده. توپ هفتاد درصد اوقات در اختیار لیورپولیها بوده، ولی بازی بدون گل پیش رفته اشلی کول توپ را از روی خط دروازه ی چلسی دفع کرده توپ با شوت سوارز به دست برانیسلاو ایوانوویچ خورده و مارتین اتکینسن سوتش را به صدا در نیاورده بازی بدون گل جلو رفته و جلوتر همه ی بازیکنان چلسی به دفاع روی آورده اند، حتا دمبا با اتوبوس آبی رنگ پارک شده برابر دروازه ی مارک شوارزر تکان نخورده. طرفداران لیورپول با خنده و شور شعار «ملال‌آور، چلسی ملال‌آور» سر داده‌اند.
ولی دو دقیقه از نیمه ی دوم که گذشته فاجعه رخ داده آسمان آنفیلد به زمین آمده و سرنوشت فصل همان جا روشن شد و خوش خیالی ها به باد رفته اند و کاخ رویاها فروپاشیده دو دقیقه از نیمه ی دوم که گذشته توپ بین لیورپولیها چرخیده و ساکو توپ را برای کاپیتان جرارد فرستاده کاپیتان جرارد به سوی توپ خیز برداشته و پایش لیز خورده کاپیتان زمین خورده همان جا همان لحظه روی چمن آنفیلد در ساعت نحس دو و سی و دو دقیقه ی بعد از ظهر بیست و هفتم آوریل ۲۰۱۴ پسر دوست داشتنی مرسی ساید که از نه سالگی پیراهن لیورپول را بر تن کرده زمین خورده. استیون جی یار وفادار لیورپول که هم به منچستر یونایتد نه گفته و هم به چلسی جرارد که از فصلی به فصل دیگر برای قهرمانی لیگ جان کنده و عرق ریخته دوبار جام حذفی را برده سه بار جام اتحادیه را فرشته ی نجات بخش حالا شده کبوتری با بال شکسته مگر همین جرارد نبود که گل اول لیورپول در لیگ قهرمانان ۲۰۰۵ را وقتی سه گل عقب بودند به میلان زد و سپس یک ضربه ی پنالتی به ارمغان آورد؟ مگر سرانجام در استانبول جام را بالا نبرد؟ مگر جرارد نبود که دروازه‌ی وستهام را در دقیقه ی نود و یک فینال جام حذفی ۲۰۰۶ باز کرد و بازی را به تساوی کشید؟ مگر در نبرد پنالتی ها هم ضربه اش را به ثمر نرساند و جام را بالا نبرد؟ مگر جرارد هفت فصل در تیم منتخب لیگ جای نگرفته بود؟ مگر چهار فصل بهترین گلزن لیورپول نشده بود؟ مگر دوبار عنوان مرد سال فوتبال انگلیس را نگرفته بود؟ هر بازیکنی می توانست زمین بخورد جز او او در هر بازی ای می توانست بلغزد جز این بازی جرارد با لیورپول همه ی مدالها را برده جز این مدال را، همه ی میدان ها را فتح کرده جز این میدان را ولی زمین خورده در آنفیلد در ساعت نحس دو و سی و دو دقیقه ی بعد از ظهر بیست و هفتم آوریل ۲۰۱۴. نزدیک خط میانی زمین لیز خورده در آنفیلد جایی که در آن بزرگ شده دویده و دروازه ها را به آتش کشیده ولی زمین خورده و توپ را در فاصله ی چهل و پنج متری دروازه از دست داده آخرین لیورپولی بین توپ و سایمون مینیوله او بوده فقط او او که زمین خورده و دمبا بای لعنتی توپ را برداشته برداشته و به سوی دروازه تاخته و فاصله ی چهل و پنج متری تا دروازه ی مینیوله را به سرعت باد دویده فرصت را از دست نداده نه اهمال کرده و نه هول شده دروازه را باز کرده و پنجمین گل فصلش را زده جرارد با چهره ای لبالب از درد و حیرت بلند شده و صدای فریاد شادی سه هزار طرف دار چلسی را نشنیده گوش او هم مثل گوش های پنجاه و نه هزار لیورپولی روی سکوهای آنفیلد زنگ زده مثل گوش همه ی اهالی مرسی ساید. زنگ سکوت، زنگ
بدبیاری، زنگ از دست رفتن جام. زنگ و باز هم زنگ.
یک نیمه پیش رو بوده و راجرز هم استاریج را راهی میدان کرده و هم استرلینگ را .
لیورپول چلسی را در محاصره قرار داده به بند کشیده، پاس داده و پاس، سانتر کرده و سانتر، شوت زده و شوت شوارزر توپ را پس از شوت جرارد مهار کرده. زمان سپری شده و دروازه ای چلسی بسته مانده. کاپیتان جرارد صد و چهارده پاس ارسال کرده که هیچ کدام شان گرهی باز نکرده اند. چلسی لعنتی مقاومت کرده و یک اتوبوس دیگر جلو اتوبوس پارک شده ی قبلی اش جلو دروازه قرار داده. سوارز یکی از روزهای بی‌ثمرش را سپری کرده و لیورپول که تا آن رور نود و شش گل زده، کوفته به در بسته. کوفته و کوفته تا چلسی در دقیقه‌ی نود و چهار با ضدحمله‌های برق‌آسایش گل دوم را زده، با پاس فرناندو تورس تازه‌وارد به ویلیان. مورینیو کنار زمین از شادی به آسمان پریده. او سرانجام انتقامش را از لیورپول گرفته. سرنوشتِ قهرمانی لیگ را او تعیین کرده. لیورپول ۲-۰ شکست خورد بهترین بازیکن میدان توماس کالاس، پسرِ بیست‌ساله‌ی چلسی بوده. منچسترسیتی چند ساعت بعد کریستال پالاس را شکست داده و پر زده به سوی قهرمانی...
روز پایانی رسیده و جدول چنین ترکیبی پیدا کرده:
منچسترسیتی: ۳۸ بازی، ۸۶ امتیاز
لیورپول: ۳۸ بازی، ۸۴ امتیاز
چلسی: ۳۸ بازی ۸۲ امتیاز
استیون جرارد ساعتِ نحس دو و سی و دو دقیقه‌ی بعد از ظهرِ بیست و هفتم آوریل ۲۰۱۴ را فراموش نکرده، هیچ وقت...
حمیدرضا صدر| پیراهن‌های همیشه...
