بیماری پاروا سگ ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که معمولا باعث بیماری حاد گوارشی در توله سگ ها می‌شود. این بیماری اغلب در نوزادان سگ بین ۶ تا ۲۰ هفتگی رخ می‌دهد، اما حیوانات مسن‌تر نیز گاهی اوقات مبتلا می‌شوند، یک نوع نادر از این بیماری ممکن است در توله سگ های بسیار جوان (نوزادی) دیده شود که نام آن میوکاردیت (التهاب عضله قلب) است.
بیماری پاروا سگ یکی از خطرناک ترین، بیماری های سگ به حساب می آید که در صورت مشاهده علائم باید به سرعت توسط دامپزشک معاینه انجام شود. برای انجام این کار بهتر است که به بیمارستان دامپزشکی مراجعه کنید.
در ادامه قصد داریم علت، علائم و عوارض، آزمایش‌ها و تشخیص و پیشگیری این بیماری پاروا را بررسی نماییم.
ویروسی که باعث بیماری پاروا سگ می‌شود، اولین بار در حدود سال ۱۹۷۶ بین سگ ها در اروپا ظاهر شد، در سال ۱۹۷۸ ویروس کنترل نشده گسترش یافته بود و باعث یک اپیدمی جهانی از میوکاردیت و التهاب در روده ها (گاستروانتریت) شده بود.
سه دهه پس از اولین ظهور این بیماری به دلیل ساخت واکسن‌های مؤثر در اواخر دهه ۱۹۷۰ و تزریق آن به توله‌های مبتلا، جهش پاروا کمتر شد اما شیوع بیماری همچنان مکرر رخ می‌داد.
درنتیجه واکسیناسیون سگ برای حیوانتان از اهمیت بالایی برخوردار است. توله‌سگ‌ها و سگ‌های نوجوان به پارواویروس حساس هستند و باید تا پایان واکسیناسیون توله‌سگ خود را به مکان‌های عمومی که احتمال وجود ویروس زیادی در آن‌ها وجود دارد خودداری کنید.
بیماری پاروا سگ تقریبا در هر محیطی یافت می‌شود، اما هر سگی که با این ویروس در تماس است، آلوده نمی‌شود. عوامل متعددی در عفونت نقش دارند، ازجمله وضعیت ایمنی سگ و تعداد ویروس‌هایی که سگ در معرض آن‌ها قرار می‌گیرد. اگر ترکیب این عوامل درست باشد و سگی آلوده شود، با حمله ویروس به بدن، سگ به این بیماری مبتلا خواهد شد.
هنگامی‌که یک سگ یا توله سگ آلوده می‌شود، یک دوره پنهان سه تا هفت روز قبل از شروع اولین علائم وجود دارد. در داخل سگ، پارواویروس به کمک سلول هایی که به سرعت تقسیم می‌شوند نیاز دارد تا بتواند با موفقیت بیماری ایجاد کند و ویروس معمولا با حمله به لوزه ها یا غدد لنفاوی گلو شروع می‌شود.
هنگامی که ویروس وارد غدد لنفاوی می‌شود، معمولا یک یا دو روز به لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید) حمله می‌کند و کپی های زیادی از خود ایجاد می‌کند. این ویروس‌ها به داخل لنفوسیت‌ها می‌روند، جایی که از دفاع میزبان محافظت می‌شوند و وارد جریان خون می‌شوند.
هنگامی که ویروس وارد جریان خون می‌شود، دوباره سلول هایی که به سرعت تقسیم می‌شوند را هدف قرار می‌دهد و به شدت به مغز استخوان و سلول هایی که دیواره های روده کوچک را می‌پوشانند ضربه می‌زند. در سگ های بسیار جوان، پارواویروس می‌تواند قلب را نیز آلوده کند و منجر به التهاب عضله قلب و عملکرد ضعیف آن شود.
در مغز استخوان، ویروس توانایی بدن برای محافظت از خود را با از بین بردن سلول‌های ایمنی جوان و کاهش تعداد گلبول‌های سفید محافظتی ضعیف می‌کند. این امر احتمالا باعث می‌شود که ویروس به طور قابل توجهی به دستگاه گوارش حمله کند، جایی که ویروس بدترین آسیب را وارد می‌کند.
گزینه های درمانی برای سگ هایی که از بیماری پاروا رنج می‌برند شامل مراقبت های حمایتی و مدیریت علائم است. گزینه های درمانی بسته به میزان بیماری سگ متفاوت است، اما جنبه های خاصی برای همه بیماران حیاتی در نظر گرفته می‌شود.
بستری شدن در بیمارستان دامپزشکی اغلب ضروری است تا سگ بتواند مایعات و مواد مغذی ازدست‌رفته را دوباره دریافت کند. همچنین انتقال خون ممکن است برای افزایش تعداد کم سلول های خونی مفید باشد.
آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است درمان مناسبی برای سگ مبتلا به بیماری پاروا باشند که به صورت تزریقی تجویز می‌شوند تا در صورت ورود باکتری‌های روده به جریان خون، با عفونت مبارزه کنند. علاوه بر این، گاهی اوقات داروهایی برای کنترل حالت تهوع و اسهال مفید است. بسیاری از سگ‌ها در صورت شروع به موقع درمان دارویی پاسخ مثبت نشان داده و به سمت بهبودی می‌روند.
سخن پایانی
سعی کردیم تمام مواردی که در رابطه با بیماری پاروا وجود دارد را بررسی نماییم، در ضمن توجه داشته باشید اگر علائم این بیماری را در سگ مشاهده کردید بلافاصله به کلینیک یا بیمارستان دامپزشکی مراجعه و درمان را برای سگ دلبندتان آغاز کنید، چراکه زمان از مهم ترین عوامل این بیماری محسوب شده و اگر دیر برای درمان اقدام کنید ممکن است سبب تلف شدن حیوان شوید. یکی از مراکزی که می تواند در درمان بیماری پاروا سگ موثر باشد و برای خدمات خوبی را ارائه کند، دامپزشکی شبانه روزی دکتر تقی پور است.
برای ورود به سایت دامپزشکی می توانید بر روی لینک زیر کلیک کنید:
taghipourhospital.com
منبع: ویکی درمان
