مدتهاست که چشم و گوش خود را بر روی اخبار حوادث و سیاسی و تکانه ای بسته ام. و متوجه شده ام که اخباری که ارزش شنیدن دارند به هر حال خودشان را به گوش من می رسانند. اما چرا این تصمیم را گرفته ام؟
قبل از پاسخ به این سوال لازم است تا کمی در مورد رفتار خودم در فضای مجازی یا به قولی دیجیتال بنوسیم.
خلاصه آنکه از کل فضای عظیم اینترنت، من تنها بخشی انتخابی از آن را دنبال می کنم. تا چند ماه پیش بین سایت هایی که مطالعه می کردم یک خبرگزاری معروف هم بود که روزی یک مرتبه تیتر اخبارش را می خواندم. اما بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم که چه اهمیتی دارد؟ این اخبار چه ارزش افزوده ای در زندگی یا کار یا تصمیم گیری های من ایجاد می کند. و به نظرم رسید که هیچ
در نتیجه آن سایت را از لیست حذف کردم. و کلا اخبار تلویزیون و رادیو و سایتهای خبری را کنار گذاشتم. نتیجه چه شد اینکه کمتر در مورد آینده نگران می شوم. و در مورد رویدادها خود را یک ناظر بیرونی می بینم تا درون آن و لذا سعی می کنم به جای آنکه جریان احساسات و اعتراضات و تشویقها من را همراه خود کند. خودم تصمیم بگیرم که تمایلی به همراهی دارم یا نه
اما ارزشهای ایجاد شده از این تصمیم:
این گونه عملکرد من باعث شده در برخی جمع های دوستانه و یا مهمانی ها مانند کسی شوم که از مریخ آمده و همه چیز بی خبر است. اما به هر حال به خودم می گویم دنیا همه جور آدم لازم دارد. بالاخره آدمی مثل من هم لازم است :)
