Routing در میکروتیک

مقدمه

روتینگ یا مسیریابی یکی از اصولی‌ترین مفاهیم در شبکه است که به دستگاه‌ها کمک می‌کند تا داده‌ها را از مبدا به مقصد صحیح هدایت کنند. روتر میکروتیک به دلیل امکانات و قابلیت‌های فراوانی که دارد، در بسیاری از شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله به صورت جامع به مفهوم روتینگ در میکروتیک، انواع جداول روتینگ، و روش استفاده از Routing Mark برای تمایز NAT ها پرداخته می‌شود.

بخش اول: مفاهیم اولیه روتینگ در میکروتیک

روترهای میکروتیک مانند سایر روترها وظیفه اصلی‌شان ارسال داده‌ها به مقصد درست از طریق انتخاب مسیر مناسب است. هر روتر دارای یک جدول روتینگ است که شامل اطلاعاتی درباره مسیرهای شبکه و مقصدهای مختلف می‌باشد.

جدول روتینگ (Routing Table): جدول روتینگ شامل مجموعه‌ای از مسیرها است که روتر از آن‌ها برای ارسال بسته‌های داده استفاده می‌کند. هر ورودی در جدول روتینگ شامل اطلاعات زیر است:

• مقصد (Destination): آدرس IP مقصد داده‌ها.
• Gateway: درگاه (گیت‌وی) بعدی که بسته‌ها باید به آن ارسال شوند.
• Interface: رابط فیزیکی یا مجازی که بسته‌ها از طریق آن ارسال می‌شوند.
• Distance: فاصله یا اولویت مسیر (هر چه مقدار کمتر باشد، اولویت بالاتر است).

در میکروتیک، جدول روتینگ به صورت پیش‌فرض شامل مسیرهای مستقیم (متصل به روتر) و مسیرهای یادگیری‌شده از پروتکل‌های مسیریابی (مانند OSPF یا BGP) است. اما در برخی از موارد ما نیاز به تعریف جداول روتینگ جدید و خاص داریم که در ادامه توضیح خواهیم داد.

بخش دوم: ایجاد و مدیریت جداول روتینگ در میکروتیک

یکی از ویژگی‌های قدرتمند میکروتیک این است که شما می‌توانید چندین جدول روتینگ مختلف ایجاد کنید و بسته‌های داده را به صورت هدفمند بر اساس این جداول ارسال کنید. به عنوان مثال، در شرایطی که چندین گیت‌وی اینترنت دارید و می‌خواهید بسته‌های مختلف از گیت‌وی‌های مختلف عبور کنند، می‌توانید از چندین جدول روتینگ استفاده کنید.

نحوه ایجاد جدول روتینگ:

برای ایجاد یک جدول روتینگ جدید، از دستورات زیر استفاده می‌شود:

/ip route rule add table=myTable

در این دستور، یک جدول با نام myTable ایجاد شده است. اکنون می‌توانیم مسیرهای دلخواه خود را به این جدول اضافه کنیم.

اضافه کردن مسیر به جدول:

برای اضافه کردن یک مسیر به جدول جدید، باید مسیر دلخواه را به این جدول اختصاص دهیم:

/ip route add dst-address=0.0.0.0/0 gateway=192.168.1.1 routing-mark=myTable

در این مثال، بسته‌هایی که با routing-mark مشخص شده‌اند، از گیت‌وی 192.168.1.1 عبور خواهند کرد.

بخش سوم: استفاده از Routing Mark برای تمایز NAT‌ها

یکی از قابلیت‌های پیشرفته میکروتیک، امکان استفاده از Routing Mark برای متمایز کردن ترافیک و مسیرهای مختلف است. در بسیاری از مواقع ممکن است شما چندین NAT داشته باشید که از مسیرهای مختلف اینترنت استفاده می‌کنند. با استفاده از Routing Mark می‌توانید بسته‌های داده را بر اساس معیارهای مختلف (مانند IP منبع، پورت، و ...) متمایز کرده و آن‌ها را از طریق NAT مورد نظر عبور دهید.

تعریف Routing Mark:

برای تعریف Routing Mark می‌توانید از Mangle Rules استفاده کنید. Mangle به شما اجازه می‌دهد ترافیک را دستکاری کرده و ویژگی‌های خاصی به آن اضافه کنید.

به عنوان مثال، برای علامت‌گذاری ترافیک از یک IP خاص به این صورت عمل می‌کنیم:

/ip firewall mangle add chain=prerouting src-address=192.168.1.100 action=mark-routing new-routing-mark=myRouteMark

در این دستور، ترافیک از IP منبع 192.168.1.100 به Routing Mark با نام myRouteMark علامت‌گذاری می‌شود.

استفاده از Routing Mark برای NAT:

پس از ایجاد Routing Mark، می‌توانید آن را به NAT خود اعمال کنید تا مسیر ترافیک بر اساس علامت‌گذاری انجام شود.

/ip firewall nat add chain=srcnat src-address=192.168.1.100 action=masquerade routing-mark=myRouteMark

در این دستور، ترافیک از آدرس IP 192.168.1.100 که به Routing Mark myRouteMark علامت‌گذاری شده است، از طریق NAT masquerade عبور خواهد کرد.

سخن پایانی

در این مقاله به بررسی مفاهیم روتینگ در میکروتیک، نحوه ایجاد و استفاده از جداول روتینگ، و نحوه استفاده از Routing Mark برای تمایز NAT‌ها پرداخته شد. با استفاده از این ابزارها و قابلیت‌ها، شما می‌توانید ترافیک شبکه خود را به صورت بهینه و مطابق نیاز مدیریت کنید و ترافیک مختلف را از مسیرهای خاص و جداگانه عبور دهید.