رفت و روب زندگی محصول سال 2023 ژاپن، اگرچه نگاهی ساده و حتی کلیشه ای به موضوع تناسخ دارد
اما ارزش دوستی و دوستان خوب را به زیبایی بیان می کند.
ناگفته نماند که در خصوص تناسخ هم خلاقیت هایی ولو بسیار کمرنگ از خود نشان می دهد(مثلا ارائه نمودارهای سن زندگی، فرصت مجدد زندگی در قالب اولین زندگی، کسب سطح مشخصی از امتیازات برای انسان بودن در زندگی های بعدی)
به هرحال این موضوع در آموزه های دینی شرق آسیا بسیار پررنگ است و به دلیل ماهیتی که دارد کار را برای کارهای تخیلی و داستان پردازی فراهم می کند.
نمی دانم با وجود چنین آموزه ای چرا خلاقیت ها در این باب کمرنگ است و بیش از آنچه می بینیم خیال پردازی نمی کنند؟
به شخصه موضوع تناسخ برای من چیزی از سنخ داستان دیوان و غولان و پریان است و وقتی به آن فکر می کنم جریان سیال خیالم به جنب و جوش در می آید
مثلا می توان این ایده را در چارچوب فرهنگ های مختلف، زندگی در جنسیت های مختلف، کشورهای مختلف، اعصار مختلف، نژادهای مختلف تجربه کرد.
ارتباط جالب اولین سکانس اثر با نتیجه گیری و پایان داستان را خیلی دوست داشتم. نماد جالبی بود.
چیزی که ورای این زندگی کردن های مکرر حائز اهمیت است یادآوری ارزش و جایگاه انتخاب هاست اینکه ما با انتخاب های خودمان در زندگی چقدر در بهتر شدن یا بدتر شدن حال خودمان، اطرافیانمان، جهانمان اثر گذاریم.
از سوتی های اثر و برخی قضاوت های اثر که به عقیده من منفی است و آشکارا بین مشاغل تفاوت ایجاد می کند می گذرم(جامعه بشری به تخصص های مختلف نیاز دارد و هرکسی در هر نقشی می تواند کارهای بزرگ کند و امتیاز مثبت یا همان ثواب کسب کند)
و در نهایت
فکر کن به تو هم فرصتی برای رفت و روب زندگیت داده شود چه می کنی؟ کدام قسمت ها را حذف می کنی؟ کدام قسمت ها را نگه می داری؟ و آیا برای کسب امتیازات مثبت ، ثواب یا هرچه که دوست داری بنامیش بیشتر خواهی کوشید؟
