تتو، نقاشی یا درمانی؟
تتو(tattoo)، یا خالکوبی از دیر باز نقش بسیار مهمی در برخی از جوامع و تمدن ها داشته است. تتو ایجاد تصاویر، نقش ها یا نوشته ها بر روی بدن به صورت دائمی یا موقت است. در تتو رنگ به لایه دوم پوست (درم) وارد میشود. طی بررسی های تاریخی، وسایل تتو ی تاریخی در نقاطی در اطرلف فرانسه، اسکاندیناوی و پرتغال رویت شده است. در بسیاری از فرهنگ ها و تمدن ها تتو به عنوان نشانه ای برای زیبایی در بانوان و شجاعت در آقایان شناخته می شده. زنان و مردان باستانی علاوه بر دلایل ذکر شده، برای مواردی مثل، دفع شیاطین، از بین بردن امراض و بیماری ها، یافتن همسر مناسب و دلایل دیگر به تتو می پرداختند. همچنین در برخی نقاط مانند یونان باستان مجرمان و برده ها با استفاده از تتو علامت گذاری میشدند تا به راحتی توسط دیگران مورد شناسایی قرار گیرند. تا سال 1960 تتو به صورت عام مورد استفاده قرار نمی گرفت اما از این سال به بعد تعداد افرادی که تتو میکردند بیشتر شد اما پزشکان به طور دائم مخالفت خود را با این کار اعلام میکردند. در قرن اخیر کشور تایلند به مهد تتو تبدیل شده و مردمان این کشور تتو را با فرهنگ و تاریخ خود در آمیخته و در مدرسه ی تتو تایلند به آموزش این هنر میپردازند. تتو ها انواع گوناگون دارند. بسیاری از افراد از تتو به عنوان عامل اعتراض به شرایط استفاده می کنند. در انتخاب تتو باید دقت بسیار داشت و طرحی که قرار است تا پایان عمر با شما باشد را با دقت بالایی انتخاب کرد. تتوها علاوه بر دست و پا بر صورت و در تکنیک های آرایشی نظیر تتو داءم و موقت ابرو، خط لب، فیبروز و نیز مورد استفاده قرار می گیرند. اما تتوها امروزه و با پیشرفت علم جایگاه خاصی پیدا کرده اند. پزشکان که زمانی از مخالفین تتو به دلیل عدم رعایت بهداشت و امکان انتقال بیماری های مختلف از طریق آن بوده اند، امروزه به دلیل مصارف ویژه پزشکی آن به این هنر علاقهمند شده اند. امروز از تتو به عنوان ابزاری برای شناسایی بیماری ها استفاده میشود. تتوهای زیستی (biomedical tattoo) ، راهی جدید برای شناسایی بیماری هایی نظیر دیابت و سرطان هستند. در واقع در این تتو ها با استفاده از تغییرات رنگ تتو نسبت به تغییرات شرایط بدن اعلام وضعیت میشود. به این معنا که فرد بیمار (فرضا مبتلا به دیابت) باید در زمان های مشخص نسبت به تزریق انسولین اقدام کند، تغییر سطح انسولین خون در این افراد صدمات جبران ناشدنی به همراه دارد. فرد مبتلا بر روی پوست خود یک تتو زیستی (با طرح مورد نظر خود) رسم میکند. در ادامه یک تراشه زیستی در رگ خونی این فرد قرار میگیرد با تغییرات Ph خون، تغییر در رنگ تتو رخ می دهد و به ایت ترتیب فرد متوجه زمان تزریق انسولین (یا هر داروی دیگر) می شود. ترکیب تجهیزات گجت های پوشیدنی با تتو امروزه در آزمایشگاه های کشور ها آمریکا و انگلستان به عنوان یک پروژه علمی مورد بررسی قرار میگیرند و هم اکنون استفاده از این تتوها در مرحله تست آزمایشگاهی قرار دارد. همچنین پروژه ای در کشور آمریکا در دست بررسی است که طی آن با استفاده از تتو های زیستی نسبت به شناسایی زود هنگام سرطان های شایع، نظیر سرطان روده، پروستات، سینه و ریه اقدام میکنند. این پروژه تا کنون بر روی پوست خوک مورد استفاده قرار گرفته و تا کنون نتایج بسیار خوبی دریافت شده است.
امیدوارم این مقاله توانسته باشد دیدگاه جدیدتری نسبت به پیشرفت های علم و تتو به شما بدهد.
