در شرایط قرنطینه مدارس نیز تحت تاثیر قرار گرفتند و کودکان زیادی مجبور شده اند تا به صورت مجازی تحصیل کنند. این باعث شده است که کودکان برای آموزش یا حتی انجام تکلیف های درسی خود تمرکز نداشته باشند. اما چگونه در آموزش مجازی و تحصیل از راه دور تمرکز کودکان و دانش‌آموزان را حفظ کنیم؟
خانواده ها میتوانند با سه روشی که در زیر بیان شده تحصیل از راه دور را بهبود ببخشند.
سه راه برای متمرکز نگه داشتن کودکان در هنگامی که آموزش آنها مجازی شده است:
۱. تغییر روش برای ایجاد روابط اجتماعی
روابط در کلاس‌های درس عموما مورد بی توجهی قرار می‌گیرد. در شرایط قرنطینه ارتباط بین معلم و دانش آموزان چون دست دادن، و ارتباط چشمی حقیقی، از بین رفته است.
پیشنهاد می‌شود که خانواده‌ها نگران استفاده از صورتک‌ها، تصاویر متحرک، فیلم یا عکسبرای برقراری ارتباط بین دانش آموزان نباشند چرا که اینها روش‌های جدید در برقراری ارتباط مجازی هستند. فقط به گفته پژوهشگران، پیشنهاد می‌شود مدارس اتاق‌های مطالعه مجازی و شرایط بحث آنلاین را برگزار کنند تا دانش آموزان در آنجا تشویق شوند به برقراری روابط اجتماعی و مشارکت کردن در آنها.
۲. تاکید بر دلیل یادگیری مباحثی که به دانش آموزان یاد داده می شود
ممکن است بارها برای دانش آموزات پیش آمده باشد که بپرسند چه نیازی هست که ما در مورد جنگ آمریکایی‌ها و اسپانیایی‌ها بدانیم. در این مورد اگر معلمان و خانواده‌ها با استفاده از تکنولوژی مثل ویدیوها یا منابع اینترنتی به دانش آموزان کمک کنند تا دلیل یادگیری این مباحث را بفهمند، این خود به دانش آموزان کمک می‌کند که برای یادگیری آنها بیشتر تمایل نشان دهند و یا با توجه به آن مباحث شغل آینده خود را انتخاب کنند.
ما پیشنهاد می‌کنیم که معلمان با استفاده از شبکه‌های مجازی مثل Zoom که برای ویدیو کنفرانس استفاده می شود، استفاده کنند و با دوستان یا فامیل خود در مورد ارتباط برخی از مباحث درسی یادگرفته شده در زندگی شخصی افراد مصاحبه کنند و از آنها در این مورد بپرسند.
۳. ایجاد یک روزمرگی جدید برای دانش آموزان
برای دانش آموزان تغییر از روزمرگی به مدرسه رفتن به اینکه به صورت اینترنتی به تحصیل بپردازند هم میتواند مفید باشد و هم یک چالش. ازاین جهت این تغییر میتواند مفید باشد که برنامه تحصیلی برای دانش آموز تحت کنترل و با سرعت مناسب برای خود دانش آموز و شرایط خانوادگی آن پیش میرود. ولی در این شرایط دانش آموز فقط نباید آموزش را در گرو روشن کردن رایانه قلمداد کند بلکه باید بداند که یک برنامه آموزشی با یک برنامه ریزی جدید است.
دانش آموز در چنین شرایطی ممکن است برای تعیین اهداف خود، زمانبندی، یادداشت برداشتن از مباحث، مطالعه برای آزمونها و یا کمک خواستن برای یک پروژه درسی دچار مشکل شود. برای حل آن بهتر است دانش‌آموزان یک برنامه روزانه برای دستیابی به اهداف تعیین کنند و خانواده‌ها برای اینکه از این برنامه عقب نمانند به آنها کمک کنند که چه موقع یا چگونه به این برنامه برسند. یا مثلا در حین تماشای یک فیلم آموزشی پدر یا مادر میتوانند که آن را برای مدتی متوقف کرده از دانش آموز در مورد اینکه آیا در مورد اینکه فیلم در مورد چی است از او بپرسند.
نویسندگان این متن:
پروفسور اریک اندرمن، استاد روان شناسی آموزشی و تحقیقات مقایسه‌ای از دانشگاه ایالتی اوهایو، و پروفسور کیو زای، پروفسور فناوری‌های مرتبط با آموزش از همین دانشگاه
