مجازی سازی دسکتاپ (VDI) روشی جدید برای مدیریت محیط کاربران ارائه می دهد. VDI این امکان را برای مدیران شبکه فراهم می آورد تا کامپیوتر کاربران را در زیرساختی مجازی، واقع در مرکز داده میزبانی و مدیریت کنند. این روش، سیستم عامل کامپیوترهای شخصی را از ماشین فیزیکی جدا می کند و ماشین مجازی حاصل را، به جای اینکه روی هارد دیسک کامپیوتر کاربر ذخیره کند، روی یک سرور مرکزی ذخیره می کند بنابراین وقتی کاربران در حال کار با ماشین خودشان هستند، همه برنامه ها و عملیات پردازشی و داده های استفاده شده توسط آنان روی سرور مرکزی اجرا و نگهداری می شود.
چرا از مجازی سازی دسکتاپ استفاده کنیم؟
قبل از مجازی سازی دسکتاپ کاربران برای استفاده از کامپیوتر شخصی خود می بایست از یکی از دو روش زیر استفاده می کردند:
1. روش قدیمی که روی کامپیوتر یا لپ تاپ هر کاربر یک نسخه محلی از ویندوز اجرا می شد.(Local Desktop)
2. روش مبتنی بر سرور، که هر کاربر به صورت Remote به یک سرور مایکروسافت و یا Citrix متصل می گردید .(SBC Desktop)
VDI گزینه سومی ارائه می دهد. بوسیله VDI عمل پردازش را از سمت کاربران گرفته و برروی یک سرور می آورد. در VDI برخلاف روش استفاده از تکنولوژی ترمینال سرویس، کامپیوتر مجازی به یک کاربر اختصاص داده شده و محدودیت های پیشین حذف شده است.
مزایا و فواید:
در تکنولوژی VDI مدل اشتراک منابع بطور طبیعی و ذاتی وجود دارد. در نتیجه فوایدی را نسبت به مدل قدیمی ارائه می دهد. هر کاربر به کامپیوتر خود به عنوان یک واحد کاملاً مستقل با سیستم عامل و برنامه های کاربردی متصل می شود. از آنجایی که میزان منابع تخصیص یافته به هر کاربر تغییر می کند و در هر لحظه استفاده بهینه از منابع صورت می پذیرد، روی هم رفته هزینه های سخت افزاری کاهش می یابد.
*منبع
