اولین پروژه ی هایپرلجر، Fabric یک پلتفرم بلاکچین اجازه ای (permissioned) است. از این جهت که لجری از رویدادهای دیجیتال را نگهداری می کند مانند بلاکچین های دیگر است. این رویدادها در قالب مجموعه ای از تراکنش ها ساختاردهی شده و بین شرکت کننده ها به اشتراک گذاشته می شود. تراکنش ها بدون ارز-رمز اجرا می شوند.
همه ی تراکنش ها امن، خصوصی و محرمانه هستند. Fabric تنها می تواند با توافق شرکت کنندگان به روزرسانی شود. زمانی که رکوردی وارد این بلاکچین می شود، دیگر قابل تغییر نیست.
پروژه Fabric یک راه حل تجاری است که از خصوصیات ویژه ی آن، مقیاس پذیری و منعطف بودن است، به طوری که همواره می تواند با قوانین خاص هر صنعت موافق باشد. همه ی شرکت کنندگان باید با مدرکی هویت خود را برای سرویس عضویت اثبات کنند تا بتوانند به سیستم دسترسی پیدا کنند. Fabric تراکنش ها را همراه با گواهینامه هایی که از هویت افراد مشتق شده اما قابلیت اتصال به افراد شرکت کننده را ندارد، صادر می کند. بنابراین ناشناس بودن از ویژگی های این شبکه است. همچنین محتوای هر تراکنش رمزنگاری شده تا فقط شرکت کنندگانی که باید، محتوای تراکنش را ببینند.
پروژه Fabric معماری ماژولار دارد. می توان با پیاده سازی ویژگی های پروتکل مربوطه، هر مولفه را کم یا زیاد کرد. همچنین این تکنولوژی از بیشتر زبان های برنامه نویسی رایج برای توسعه ی قراردادهای هوشمند (smart contracts) پشتیبانی می کند.
بر خلاف Fabric، بیت کوین این امکان را دارد که هر کسی به صورت ناشناس در شبکه همکاری کند و جامعه ی کاربران بیت کوین همواره به دنبال راه هایی است که در برابر سانسور مقاومت کند و کسانی که از حقوق و امکانات خاصی محروم شده اند، بتوانند از آن امکانات استفاده کنند. همچنین بیت کوین عموما برای انتقال و امنیت توکن ارز-رمز خود ایجاد شده است؛ به همین دلیل، مقایسه ی بیت کوین با Fabric ممکن است عادلانه و منطقی نباشد.
تلاش های زیادی صورت گرفته تا Fabric در دسترس باشد؛ یعنی همه ی توسعه دهندگان بتوانند از آن استفاده کنند، اما متاسفانه هنوز فقط افراد فنی با مهارت بالا قابلیت کار با این سیستم را دارند.
هایپربجر چندین مورد استفاده که ممکن است در صنایع زیادی به کار آید را با جزئیات و راهنمایی های زیادی دردسترس قرار داده است تا شروع کار با Fabric آسان تر باشد. در آینده ای نه چندان دور، استفاده از این موارد با رابط های کاربری بصری ممکن خواهد بود.
قرارداد های موجود بین افراد می تواند در Hyperledger Fabric با کمک chaincode پیاده سازی شود. Chaincode نسخه ی Hyperledger برای smart contract در Ethereum است. این تکنولوژی توافقی که در قرارداد است را به صورتی خودکار می کند که هر دو طرف قرار داد می توانند به آن اعتماد کنند.
زبان Chaincode یک زبان تورینگ-کامل است به این معنی که هر الگوریتمی که با ماشین تورینگ می توان اجرا کرد را می توان با این زبان هم نوشت. در حال حاضر، می توان با کمک یک توسعه دهنده ی جاوا یک قرارداد chaincode ایجاد کرد. تیم Fabric چند مورد کاربردی رایج مثل ارز دیجیتال و ارسال پیام متنی را به عنوان قسمتی از هسته ی فریم ورک تهیه کرده است.
هایپرلجر روش هایی را به وجود آورده که با کمک آن می تواند هم قراردادهای عمومی و قراردادهای خصوصی را پشتیبانی کند. قراردادهای خصوصی بین دو یا چند شرکت کننده است و دارای اطلاعات محرمانه ای می باشد. قراردادهای عمومی توسط هر کسی که در Hyperledger به دنبال آن ها بگردد، قابل مشاهده است. برای مثال، ممکن است شما از یک قرارداد عمومی برای یک پیشنهاد عمومی برای فروش یک محصول و یا درخواست خرید یک محصول در یک مزایده استفاده کنید.
ساختار این قراردادها از قراردادهای سنتی خیلی پیچیده تر است؛ چراکه موجودیت داور و شخص ثالثی که بر قرارداد نظارت داشته باشد در این قراردادها حذف شده است. علاوه بر آن، احراز هویت افراد شرکت کننده در قرارداد لازم است. همچنین، بیشتر قراردادها یکتا و منحصر به فرد هستند و نمی توان در موارد دیگر از آن ها استفاده کرد. هر چقدر یک قرارداد پیچیده تر باشد، در موارد بیشتری می تواند از هدف اصلی خود منحرف شود. Hyperledger در حال کار بر روی ساخت یک سیستم مدیریت قرارداد برای کمک به بهبود مقیاس پذیری در chaincode است.
مدیریت زنجیره تامین یکی از زمینه های جذاب بلاکچین است که در پروژه ی Fabric به آن پرداخته شده است. سرهم کنندگان نهایی می توانند تمام اجزا و وسایلی که در ساخت محصولشان استفاده می کنند را مدیریت کنند. این ویژگی موجب می شود تا شما نسبت به تقاضای بازار پاسخگو باشید و سازنده ی اصلی هر قطعه را دنبال کرده و پیدا کنید. برای مرجوع کردن یک محصول، به سادگی می توان قسمت خطاکار را پیدا کرد و اصل بودن هر محصول را می توان بررسی کرد.
پروژه ی Fabric به توسعه ی بیشتری برای کارآمد شدن در این زمینه احتیاج دارد چراکه لازم است برای هر کسی در زنجیره ی تامین، قابل دسترسی باشد. تیم Fabric در حال کار بر روی پروتکلی استاندارد است تا همه ی افراد حاضر در شبکه ی زنجیره تامین بتوانند اطلاعات خود را وارد شبکه کرده و قطعات شماره گذاری شده ی یک محصول خاص را دنبال کنند.
وقتی این قسمت از پروژه به اتمام برسد، می توان بر روی تولید هر محصول در هر زمان جست و جوی عمیق انجام داد. این جست و جو ممکن است ده یا بیشتر لایه در تولید هر محصول عمق داشته باشد. مصرف کنندگان هم می توانند منبع و منشا هر محصولی که از قطعات مختلف ساخته شده است را شناسایی کنند. این جنبه می تواند تاثیر اجتماعی به سزایی در مصرف داشته باشد.
امانات و دیگر دارایی ها برای بلاکچین بسیار مناسب هستند چراکه می توانند خیلی از کارکردها را که اشخاص ثالث انجام می دهند را خودکار انجام دهند. Fabric به همه ی شرکا در یک دارایی امکان دسترسی مستقیم به آن دارایی و تاریخچه ی وضعیت های آن را می دهد و از این طریق نیاز به اشخاص ثالث که در حال حاضر این اطلاعات را نگه می دارند، را حذف می کند. Fabric همچنین زمان توافق بر روی دارایی ها را کم کرده و به لحظه نزدیک تر می کند.
در آینده، Fabric می تواند به عنوان مکانی که شرکت ها می توانند در آن اعلانات و پیشنهادات خود را اعلام کنند، باشد. برای مثال، اگر شرکتی بخواهد سرمایه ای جمع کند و نیاز دارد تا همه ی شرکا در جریان تمام جزئیات به صورت لحظه ای باشند، می تواند از این ویژگی استفاده کند. مانند سازمان های خودمختار توزیع شده در Ethereum، شرکا می توانند تصمیم گرفته و آن را اجرا کنند. تصمیم آن ها پردازش شده و در لحظه بر آن توافق می شود. این امر جلسات شرکا و رای گیری بین آن ها را بسیار ساده تر و سریع تر می کند.
در آینده، ممکن است Fabric بعضی از کارکردهای شبکه ی Ripple را هم داشته باشد. تیم Fabric مواردی را متصور شده است که شرکت ها می توانند دارایی های خود را در بازارهای دیر تسویه پذیر مبادله کنند. به جای کنار آمدن با محدودیت های بازار بر روی تجارت مستقیم بین دو طرف، یک شبکه ی زنجیره ای خریداران و فروشندگان را به هم متصل کرده و بهترین ترکیب را در چند کلاس مختلف دارایی پیدا می کند.
منبع:
Blockchain for dummies
