توکا؛ نامی لبریز از طعم و خاطره

سلام. من زنی ۴۵ ساله‌ام که با نام مستعار توکا می‌نویسم.

برای من، توکا فقط یک اسم نیست. توکا نماد غذاست، بوی گرمِ آشپزخانه است، صدای خنده‌ی آدم‌ها در خانه‌ای با حیاطی پر از عطر پرتقال. خانه‌ای که همه دور هم جمع می‌شوند، حرف می‌زنند، می‌خندند و زندگی می‌کنند.

این تصویری که برایتان می‌سازم الهام‌گرفته از فیلم ایرانی ماهی‌ها عاشق می‌شوند به کارگردانی علی رفیعی‌ست. در این فیلم، توکا (با بازی گلشیفته فراهانی) دختری‌ست سرشار از عشق؛ دختری که کنار مادر و همخانه‌هایش آشپزی می‌کند، نه فقط با دست، بلکه با قلبش.

برای من، توکا یعنی رنگ و بوی غذا. یعنی شفای تن و جان. یعنی عشقی که در هر قاشق غذا، بی‌صدا اما عمیق، نثار عزیزان می‌شود.