حتما که تا به حال اصطلاح #دایره_امن رو شنیدید؛ این دایره امن کجاست؟ چه اهمیت و لزومی داره؟ چه ویژگی‌هایی داره؟ اصلا آیا شکلش شبیه دایره است؟
اگر از آخر بخوام بگم برای من اسمش "بی شکلِ امن" هست و ویژگی‌هاش به تعریفی برمی‌گرده که ازش دارم: برای من این بی شکلِ امن، حیطه‌ی چیرگی، قدرت و مهارت‌‌هاست؛
اینکه چه لزومی داره و چرا هر روز برام با اهمیت‌تر میشه هم علتش زمانه‌ایست که دارم در اون زندگی می‌کنم، زمانه ای که هرروز یک تغییری رو برام داره، تغییر جنبه منفی نداره اما همزمانی چند تغییر می‌تونه بحران‌زا باشه اگر مهارت و قدرتِ چیرگی بر تغییرات رو نداشته باشی.
وقتی فقط یک قدم از هر تغییری جلوتر باشی چیره‌تر و قدرتمندتر خواهی بود. به نیازهایی که در پس هر تغییر ممکنه پررنگ بشه واقف‌تر و مشرف‌تری و امکان پیدا کردن راهبرد و استفاده بیشتر از توان حل مساله فراهم هست. اصلا برگزاری مانور یعنی همین، یعنی بزرگ کردن دایره امن. یعنی اتفاقی که در آینده می‌تفته در حیطه وحشت و بیچارگی مون نباشه، قفل نکنیم، خشک نشیم، بحران زده نشیم ...
حالا تصور کنید بچه هامون قراره در چه دنیایی زندگی کنند، چندین برابر بیشتر از ما با تغییرات مواجه شوند ... تغییرات بزرگی که فقط همزمانی چند موردش می‌تونه احتمال بروز بحران رو بالا ببره؛ اما چاره چیه؟ آیا باید بچه‌هامون رو همیشه کنار خودمون نگه داریم تا بتونیم مراقبشون باشیم (البته اگر بتونیم) یا نه؟! طوری تربیت کنیم که مهیای مواجهه با هر تغییری باشند؟ ?
فقط مساله اینه که ما نه می‌تونیم و نه در توانمون هست که پیش‌بینی کنیم که در آینده چه تغییری ممکنه بوجود بیاد و چطور باید باهاش مواجه شد اما یک کاری رو خیلی خوب می‌تونیم انجام بدیم:
✅ اینکه تلاش کنیم برای خودمون و بچه هامون دایره امنی بزرگ کنیم، حیطه چیرگی رو گسترده کنیم، حیطه قدرت رو پهن تر کنیم ... و این شاید فقط با افزایش مهارت‌ها امکان پذیره؛ نه مهارت‌هایی از جنس آموزش مستقیم بلکه مهارت از جنس تجربه ... یعنی فراهم کردن بستری امن و مناسب تا فرزندمون بتونه تجربه‌های متنوعی کسب کنه و در بزرگسالی از بین اونها راهبرد بهینه انتخاب کنه.
بزرگ کردن دایره امن از راههای مختلفی انجام میشه، تجربه مستقیم یا حتی انتزاعی، انجام بازی‌های مختلف با رویکرد حل مساله (بازی بچه‌ها مساله)، کتاب خوندن، قصه شنیدن و ...
? سفر هم یک راه برای کسب تجربه و مهارت است ... سفر در ذات خودش تنوع داره حتی اگر فقط به قصد تفریح باشه؛ دیدن محیط‌های مختلف، دیدن فرهنگ‌های مختلف، دیدن سبک زندگی‌های مختلف، دیدن مشاغل مختلف در سفر ... و سفر کودک به همراه خانواده و تسهیلگران کودک، در بستری امن و همراه با مراقبت انجام میشه پس اطمینان خاطر از امنیت رو فراهم می‌کنه.
من چون یکی از بزرگترین لذت‌های زندگی خودم سفر کردن هست همین راه رو برای خودم و فرزندم انتخاب کردم و این شد شروع مسیری که بعنوان یک عضو از جامعه‌ای که در اون زندگی می‌کنم، آنچه برای خودم و فرزندم می‌خوام رو برای والدینی مثل خودم و فرزندان این جامعه هم بخوام.
باشد که در این راه همه لذت ببریم و زندگی آسوده‌تری داشته باشیم.
