از زمان رونق صنعت چاپ تا کنون جلد کتابها معمولاً سخت و ضخیم بوده که به اصطلاح به آنها گالینگور یا زرکوب گفته میشود. اما در چندین سال اخیر یک سری جلدها نیز مرسوم شده است که ضخامت کمتری دارد و باعث میشود کتاب سبک تر شود که در ایران به آن جلد «شومیز» یا چسب گرم گفته میشود.
در گزارشی جالب در سایت منتال فلوس از تاریخچه این جلد، آورده شده است که این جلد اولین بار در جنگ جهانی دوم ابداع شده است. در جنگ جهانی دوم وقتی کتاب ها توسط نازی ها آتش زده می شد، متفقین در اقدامی تبلیغاتی، به سربازان خود کتاب میدادند و برای اینکه حمل آنها ساده باشد از جلدهای کاغذی استفاده میکردند.
این جلدهای کاغذی که اولین بار توسط آمریکایی ها به کار گرفته شد به علت قیمت پایین آنها، پس از جنگ نیز توسط انتشارات مشهور آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت. اولین کتابهایی که در آنها از جلدهای کاغذی استفاده شد، آثار داستانی بلند و کوتاه بودند که در آن زمان به رمان های ارزان قیمت مشهور بودند. برای اولین بار انتشارات پنگوئن و پاکت بوکس در دهه ۳۰ میلادی از جلدهای کاغذی استفاده کردند.
در کمپینی با عنوان «کتاب پبروزی»، انجمن کتابخانه های آمریکا در سال های جنگ جهانی تعداد انبوهی از این کتابهای ارزان قیمت را در میان سربازان خود توزیع میکردند. از داستانهای سوپرمن و رمان هایی مثل موبی دیک گرفته تا کتاب های سیاسی و تاریخی که در همه آنها از جلد کاغذی استفاده میکردند، در صندودق هایی برای سرگرم کردن سربازان چیده میشد و به میدان جنگ فرستاده میشد. در سالهای ۱۹۲۵ تا ۱۹۴۲ تنها ۱۵۵ هزار نسخه از کتاب «گتسبی بزرگ» نوشته «اف.اسکات فیتسجرالد» با جلد کاغذی برای سربازان فرستاده شده بود.
بعد از جنگ جهانی دوم نیز انتشارات مشهوری مثل پنگوئن همچنان به انتشارات کتابهای خود با جلدهای کاغذی ادامه دادند که اتفاقا با استقبال گسترده ای روبرو شد و توانست مخاطبان بسیاری را به سوی خود جلب کند و به تدریج چاپ این کتابها در میان انتشارات سراسر جهان به یک تجارت تبدیل شد. براساس آمارهای منتشر شده از سال ۱۹۵۰ تاکنون تعداد کتابهای با جلد کاغذی نسبت به سایر کتابها فروش بیشتری داشته است.
