تأملی در روایت {حُبُّ‏ عَليٍ‏ عِبَادَة}

◀️محبت به امیرالمؤمنین علیه السلام از ضروریات دین می باشد و در روایت مذکور از جمله عبادات شمرده شده است.

نکته ای که بایستی بدان توجه شود این است که

اولاً: این محبت واجب است نه مستحب تا ترک آن جایز باشد.

ثانیاً: آنچه سبب نجات و رستگاری و تقرّب می گردد ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام است نه صرف محبت، زیرا به ادلّه بسیار همه اعمال انسان منوط به شرط ولایت است - اگرچه بین فقهاء اختلاف است که ولایت یا شرط قبولی اعمال است و یا شرط صحت اعمال که این اختلاف آثاری را نیز به دنبال دارد - اما در هرصورت، این نکته مورد اتفاق است که هیچ یک از اعمال انسان، بدون ولایت امیرالمؤمنین پذیرفته نمی شود.

✅باتوجه به نکته مذکور مقصود از {حُبُ‏ عَلِيٍ‏ عِبَادَةٌ} یا ولایت امیرالمؤمنین است که بعید به نظر می رسد و یا مقصود این است که عبادت "محبت" از کسی قبول می شود که ولایت را در مرحله قبل پذیرفته باشد، چنانچه در برخی از نقل ها از رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز چنین آمده:

"حُبُ‏ عَلِيٍ‏ عِبَادَةٌ وَ لَا يَقْبَلُ اللَّهُ إِيمَانَ عَبْدٍ إِلَّا بِوَلَايَتِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ"

بنابراین محبت به امیرالمؤمنین تنها از کسی پذیرفته می شود که هم تولّی و هم تبرّی داشته باشد.

?دیلمی، إرشاد القلوب إلى الصواب،ج‏2، ص207

99/5/19

https://t.me/sh_touba