دوو به معنای واقعی کلمه "جهان بزرگ" و " به معنی بزرگ و نام مشخص بنیانگذار و رئیس کیم وو چونگ) که با نام گروه دوو نیز شناخته می‌شود، یکی از تولیدکنندگان بزرگ چبول ( نوع کنگلومرا) و خودرو در کره جنوبی بود .
این شرکت در 22 مارس 1967 به عنوان دوو صنعتی تأسیس شد و در 1 نوامبر 1999 با بدهی حدود 50 میلیارد دلار آمریکا (معادل 81 میلیارد دلار در سال 2021) ورشکست شد. قبل از بحران مالی آسیایی در سال 1997 ، دوو دومین شرکت بزرگ کره جنوبی پس از گروه هیوندای بود. حدود 20 بخش تحت گروه دوو وجود داشت که برخی از آنها به عنوان شرکت های مستقل باقی ماندند.
گروه دوو توسط کیم وو چونگ در مارس 1967 تأسیس شد. او پسر فرماندار استان داگو بود. او از دبیرستان فارغ التحصیل شد، سپس با مدرک اقتصاد در دانشگاه یانسی در سئول به پایان رسید .
در طول دهه 1960، پس از پایان دولت سینگمن ری ، دولت جدید پارک چانگ هی برای ترویج رشد و توسعه در کشور مداخله کرد. دسترسی به منابع را افزایش داد، صادرات را ارتقا داد، صنعتی شدن را تامین مالی کرد و در ازای حمایت سیاسی یک شرکت، از چائبول در برابر رقابت محافظت کرد. در ابتدا، دولت کره مجموعه ای از برنامه های پنج ساله را طرح ریزی کرد که بر اساس آن چابول ها ملزم به دستیابی به تعدادی از اهداف اساسی بودند.
دوو تا برنامه پنج ساله دوم به یک بازیگر اصلی تبدیل نشد. دوو از وام های ارزان با حمایت دولت بر اساس سود بالقوه صادرات سود می برد. این شرکت در ابتدا بر روی صنایع پوشاک و نساجی با نیروی کار متمرکز بود که به دلیل نیروی کار زیاد و نسبتاً ارزان کره جنوبی، حاشیه سود بالایی را به همراه داشت.
سومین و چهارمین برنامه پنج ساله از سال 1352 تا 1360 اتفاق افتاد و در این دوره تقاضای نیروی کار کشور زیاد بود. رقابت سایر کشورها باعث از بین رفتن مزیت رقابتی کره جنوبی شد. دولت با تمرکز تلاش های خود بر مهندسی مکانیک و برق، کشتی سازی، پتروشیمی، ساخت و ساز و ابتکارات نظامی به این تغییر پاسخ داد. در پایان این دوره، دولت دوو را مجبور به ساخت کشتی کرد. کیم تمایلی به ورود به این صنعت نداشت، اما دوو به زودی به دلیل تولید کشتی‌ها و سکوهای نفتی با قیمت رقابتی شهرت پیدا کرد.
در طول دهه بعد، دولت کره در سیاست های اقتصادی خود آزادتر شد. شرکت‌های خصوصی کوچک تشویق شدند، محدودیت‌های وارداتی کاهش یافت و دولت تبعیض مثبت را کاهش داد ( اقدام مثبت )) برای تشویق تجارت بازار آزاد و وادار کردن چابول به تهاجمی تر در خارج از کشور. دوو با ایجاد تعدادی سرمایه گذاری مشترک با شرکت های آمریکایی و اروپایی پاسخ داد. صادرات ماشین ابزار، محصولات دفاعی (تحت شرکت S&T دوو)، منافع هوافضا و طراحی و ساخت نیمه هادی ها را گسترش داد. سرانجام شروع به ساخت هلیکوپترها و هواپیماهای غیرنظامی کرد که قیمت آنها بسیار ارزانتر از همتایان آمریکایی خود بود. همچنین تلاش های خود را در صنعت خودرو گسترش داد و به عنوان هفتمین صادرکننده بزرگ خودرو و ششمین تولید کننده خودرو در جهان رتبه بندی شد. در طول این دوره، دوو موفقیت بزرگی را در چرخش شرکت‌های متزلزل در کره جنوبی تجربه کرد.
در دهه 1980 و اوایل دهه 1990، گروه دوو همچنین لوازم الکترونیکی مصرفی، رایانه، محصولات مخابراتی ، تجهیزات ساختمانی، ساختمان ها و آلات موسیقی تولید می کرد.
گروه دوو در سال 1998 به دلیل بحران مالی آسیایی 1997 ، روابط ضعیف فزاینده با دولت کره تحت ریاست جمهوری کیم دائه جونگ و مدیریت مالی ضعیف خود، با مشکلات مالی عمیقی مواجه شد. با کسری دولت کره، دسترسی به اعتبار ارزان و تقریبا نامحدود به شدت محدود شد.
در سال 1998، زمانی که بحران اقتصادی اکثر شرکت‌های شابل را مجبور به کاهش تولید کرد، دوو 14 شرکت جدید را به 275 شرکت تابعه فعلی خود اضافه کرد، در سالی که گروه در مجموع 550 میلیارد پوند (معادل 876.34 میلیارد پوند یا 775.23 دلار آمریکا ) ضرر کرد . میلیون در سال 2017 با فروش 62 تریلیون ₩ (معادل 79/98 تریلیون پوند یا 39/87 میلیارد دلار آمریکا در سال 2017) . در پایان سال 1997، چهار شرکت بزرگ کره جنوبی تقریباً پنج برابر سهام خود بدهی داشتند. در حالی که سامسونگ و ال‌جی در بحبوحه بحران اقتصادی کاهش دادند، دوو 40 درصد بدهی بیشتری گرفت.
تا سال 1999، دوو، دومین شرکت بزرگ در کره جنوبی با سهام در حدود 100 کشور، با بدهی حدود 50 میلیارد دلار آمریکا (معادل 81 میلیارد دلار در سال 2021) ورشکست شد.
بلافاصله پس از مرگ، کیم وو چونگ به ویتنام فرار کرد و کارگران سابق کارخانه دوو پوسترهای تحت تعقیب را با عکس او نصب کردند. کیم در ژوئن 2005 به کره بازگشت و بلافاصله دستگیر شد. به گزارش خبرگزاری یونهاپ کره جنوبی، او متهم به کلاهبرداری حسابداری به مبلغ 41 تریلیون وون (43.4 میلیارد دلار آمریکا)، وام غیرقانونی 9.8 تریلیون وون (10.3 میلیارد دلار) و قاچاق 3.2 میلیارد دلار به خارج از کشور شد. در 30 می 2006، کیم پس از محکوم شدن به کلاهبرداری و اختلاس به 10 سال زندان محکوم شد. در آخرین روز محاکمه، کیم با گریه خطاب به دادگاه گفت: "من نمی توانم از مسئولیت خود در بستن اشتباه دکمه نهایی سرنوشت طفره بروم."
این گروه به سه بخش جداگانه سازماندهی شد: شرکت دوو ، مهندسی و ساخت و ساز دوو و شرکت بین المللی دوو . آنها در بسیاری از بازارها، به ویژه در فرآوری فولاد، ساخت کشتی و خدمات مالی فعال هستند. نهاد شرکتی معروف به "شرکت دوو" اکنون با نام " دوو الکترونیک " شناخته می شود و صرفاً بر روی تولید لوازم الکترونیکی متمرکز است.
دوو الکترونیکس علیرغم ورشکستگی، با لوگوی برند جدید "DE" تا به امروز زنده مانده است، اما بسیاری از شرکت های تابعه و بخش های دیگر مستقل شده اند یا به سادگی از بین رفته اند. در آمریکای شمالی، فروشگاه‌های تارگت محصولات دوو الکترونیک را با نام تجاری «Trutech» خود بر اساس ODM عرضه می‌کنند.
در سال 2004، جنرال موتورز برند خودروهای دوو را از استرالیا و نیوزلند خارج کرد و دلیل آن آسیب جبران ناپذیر برند بود. بعداً در همان سال، جنرال موتورز اعلام کرد که دوو موتورز در اروپا نام خود را به شورلت در 1 ژانویه 2005 تغییر خواهد داد. در سال 2005، اعلام شد که خودروهای دوو در استرالیا و نیوزلند نشان هولدن خواهند داشت. در آفریقای جنوبی، تایلند، و خاورمیانه، مدل‌های دوو قبلاً شورلت داشتند. در کره جنوبی، دوو به GM Korea تغییر نام داد.
به عنوان بخشی از سازماندهی مجدد شرکت، محتوا و ساختار مجموعه برند آن (معماری برند آن) سازماندهی مجدد شد. در سال 2011، جنرال موتورز نام تجاری دوو را در کره جنوبی متوقف کرد و نام تجاری شورولت را جایگزین آن کرد. در سال 2015، برند دوو با نام Ravon/ GM Uzbekistan دوباره راه اندازی شد .
شرکت خودروسازی تجاری دوو توسط تاتا موتورز تصاحب شد .
مشارکت در میانمار
دوو همچنین وارد صنعت نفت و گاز شد. در حالی که شرکت های نفت و گاز غربی به دلیل سابقه افتضاح حقوق بشر حکومت نظامی حاکم حاضر به انجام تجارت در میانمار نبودند، دوو یکی از سه شرکت نفتی به همراه شرکت فرانسوی Total Energies و شرکت آمریکایی Unocal است. فعال در کشور . طی اکتشافات در سال 2008، دوو یکی از بزرگترین میادین گازی در جنوب شرقی آسیا ، میدان دریایی Shwe را در خلیج بنگال ، در حدود 100 کیلومتری سیتوه یافت. این میدان در سال 2013 به تولید رسید.
شرکت ها
گروه دوو چندین شرکت بزرگ زیر چتر خود داشت:
برج‌های آن‌العماد که توسط بخش ساختمانی شرکت دوو ساخته شده‌اند در طرابلس، لیبی.
کشتی «ایران صدر» توسط شرکت کشتی سازی و مهندسی دریایی دوو در سال 1985 ساخته شد.
دوو الکترونیک ، یک نیروی قوی هم در سطح بین‌المللی و هم در کره جنوبی (شاخه‌های فرعی دوو الکترونیک کامپوننتز، صنایع موتور الکتریکی دوو، شرکت اوریون الکتریک با مسئولیت محدود)
Daewoo Electronic Components انواع قطعات و قطعات الکترونیکی را تولید و به فروش می رساند، به ویژه برای خودرو، تلویزیون، مانیتور، پخش کننده VHS و سایر محصولات چند رسانه ای.
دوو موتورز ، بخش وسایل نقلیه موتوری (شعبه فرعی شرکت قطعات خودروسازی دوو، شرکت اتوبوسرانی دوو، شرکت خودروهای تجاری دوو، با مسئولیت محدود)
دوو موتور فروش ، یک شرکت فروش خودرو، دوو و همچنین خودروهای جنرال موتورز و خودروهای دیگر را در کره جنوبی فروخت (شعبه فرعی: Architectural Iaan Div., SAA-Seoul Auto Auction)
اتوبوس دوو ، تولید کننده اتوبوس است. دفتر مرکزی آن در بوسان، کره جنوبی، در سال 2002 تاسیس شد. این اتوبوس ها عمدتاً برای حمل و نقل عمومی استفاده می شوند.
صنایع دقیق دوو سلاح گرم کالیبر کوچک، قطعات خودرو و پیانو تولید می کرد. در فوریه 2002 منحل شد و در مارس 2002 در بازار سهام کره جنوبی ثبت شد. در سپتامبر 2006 به S&T Daewoo Co., Ltd تغییر نام داد، [16] و سپس S&T Motiv Co., LTD در مارس 2012 نامگذاری شد. [17] ]
شرکت دوو نساجی با مسئولیت محدود
صنایع سنگین دوو (DHI) که ماشین آلات سنگین ایجاد کرد
شرکت کشتی سازی و مهندسی دریایی دوو کشتی های کانتینری، تانکرهای نفت و هواپیما تولید می کرد. این شرکت در سال 2000 منحل شد و به یک شرکت مستقل به نام DSME تبدیل شد و در سال 2001 مجدداً در بازار سهام کره جنوبی عرضه شد.
دوو اوراق بهادار ، یک شرکت اوراق بهادار مالی
Daewoo Telecom Ltd.، که بر روی ارتباطات از راه دور متمرکز شده است (شعبه فرعی Daewoo Informations Systems Co. Ltd.)
شرکت دوو، (شعبه فرعی دوو ساخت و ساز، Keangnam Enterprises) که بزرگراه ها، سدها و آسمان خراش ها را به ویژه در خاورمیانه و آفریقا ساخته است.
دوو اینترنشنال ، یک سازمان تجاری
شرکت توسعه دوو با مسئولیت محدود، هتل‌های دوو را در سرتاسر جهان مدیریت می‌کند و دارای امتیاز هزاره سئول هیلتون در کره جنوبی است.
IAE (موسسه مهندسی پیشرفته): مرکز یکپارچه تحقیق و توسعه
یکی دیگر از زیرمجموعه‌های شرکت توسعه دوو بود که با پول نقد گروه تأمین مالی شد و برای توسعه هتل‌ها راه‌اندازی شد. هفت مورد در کره جنوبی، چین، ویتنام و آفریقا ساخته شد. آنها شخصا توسط همسر اجتماعی کیم وو جونگ، هیجا، که رئیس شرکت بود، طراحی و مبله شدند. مجلل ترین هتل 5 ستاره هانوی دوو است که ساخت آن در سال 1996 163 میلیون دلار هزینه داشت و توسط هیجا با هنرهای زیبا، چینی، مجسمه ها و سنگ مرمر تزئین شد. او 3000 مهمان از جمله ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را به افتتاحیه دعوت کرد . اعتقاد بر این است که کیم زمانی را در آنجا سپری کرده است که "در حال فرار" بوده است.
پیدا کردن متخصص و تعمیرکار تلویزیون دوو، مایکروفر دوو، لباسشویی دوو، یخچال دوو و سایر محصولات برند دوو که قابل اعتماد باشد کاری سخت است. اگر قطعه آسیب دیده به خوبی شناسایی و تعمیر نشود، ممکن است به سایر قطعات نیز آسیب برسد. برای اینکه تعمیرات شما به درستی و تخصصی انجام شود، این کار را به تعمیرکاران الوریپیر بسپارید.
