چیلرها سیستم‌های تبرید هستند که مایعی را خنک می‌کنند و سپس می‌توانند برای کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند. این مایع معمولاً آب است، اما می توان از سایر مبردها مانند آب نمک نیز استفاده کرد. همچنین می توان آب را با مواد افزودنی غنی کرد، که معمولاً هدف آنها کاهش نقطه انجماد است تا مایع خنک کننده حتی در دماهای پایین قابل پمپاژ باقی بماند. چیلرها در حال حاضر دارای موقعیت قدرتمندی در بازار هستند و می توان فرض کرد که به دلیل قوانین استفاده از گازهای اف، این میزان در آینده افزایش خواهد یافت. دلیل آن، مقدار کمتر مبردی است که برای یک مبرد در مقایسه با سیستم تبخیر مستقیم مورد نیاز است.
مهمترین اصول در مورد چیلرها
"چیلر آب" چیلری است که آب خنک کننده سرد و سایر رسانه های خنک کننده را فراهم می کند که می توان از آنها برای تهویه مطبوع اتاق ها و خنک کردن دستگاه ها استفاده کرد. نام‌های جایگزین چیلر عبارتند از: «آب چیلر» (به آلمانی: «کولر آبی»)، «چیلر» («کولر») یا «کولر فرآیند» («کولر فرآیند»). DIN EN 378 یک چارچوب قانونی و رسمی برای فناوری، نصب و راه اندازی چیلرها را نشان می دهد.
آب در درجه اول به عنوان خنک کننده استفاده می شود (از این رو دستگاه را "چیلر آب" نام گذاری می کنند)، که بسته به کاربرد خنک کننده، افزودنی هایی مانند گلیکول نیز به آن اضافه می شود، به عنوان مثال. ب. برای پایین آوردن نقطه انجماد. به این ترتیب می توان آب را در دمای زیر صفر درجه سانتیگراد نیز بدون یخ خنک کرد . بسته به دستگاه، ظرفیت خنک کنندگی چیلرها بین چند و اغلب چند صد کیلووات (کیلووات) متغیر است.
آب که توسط چیلر تا حدود 6 تا 7 درجه سانتیگراد خنک می شود، سپس در داخل ساختمان یا ماشین برای خنک شدن به گردش در می آید و توسط یک پمپ هدایت می شود و گرما را جذب کرده و به چیلر باز می گردد. در آنجا گرما از طریق هوا یا خنک کننده آب وارد محیط می شود.
تابع
چیلر ماشینی است که گرما را از مایع استخراج می کند. این کار از طریق یک سیکل تبرید فشرده سازی یا جذبی انجام می شود. این مایع سپس از طریق مبدل های حرارتی به گردش در می آید تا به طور مستقیم هوا یا تجهیزات را در صورت نیاز خنک کند. چیلرها را می توان بر اساس فرآیندی که برای دفع گرما در بخش کندانسور استفاده می شود، طبقه بندی کرد. هوا، آب، آب نمک یا ترکیبی از این رسانه ها به عنوان محیطی برای فرآیند انتقال حرارت در کندانسور استفاده می شود. از چیلرهای آبی نیز در کارخانه های تولیدی استفاده می شود تا فرآیند خنک سازی ماشین ها در آنجا تضمین شود.
فرآیند خنک سازی
چیلرهای خنک کننده فرآیندی را می توان در طیف وسیعی از کاربردها استفاده کرد. هنگام پردازش پلاستیک، از چیلرها برای خنک کردن پلاستیک داغ و تجهیزات مورد استفاده استفاده می شود. این مورد، برای مثال، در مورد قالب گیری تزریقی، قالب گیری دمشی، اکستروژن یا منبت است. در حالی که چیلر گرما را از یک منبع استخراج می کند - مثلاً در تولید محصولات پلاستیکی - آنها می توانند گرما را برای کارآمدتر کردن فاز قالب گیری تزریقی منتقل کنند.
از چیلرهای آبی نیز می توان در چاپ استفاده کرد و حرارت را از بین برد. این به دلیل اصطکاک غلتک های فشار ایجاد می شود. علاوه بر این، کاغذ را می توان پس از خشک شدن جوهر (رنگ) خنک کرد. در فرآیندهای لیزر فرآیند نیز، لیزر مورد استفاده برای برش یا پرتاب نور اغلب با دما کنترل می شود، از جمله منبع تغذیه آن
رشته دیگر تولید لاستیک است. در طول فرآیندهای مختلف تولید لاستیک، کنترل دما بسیار مهم است. چیلرها اغلب برای مدیریت دما استفاده می شوند.
با این حال، دستگاه های پزشکی مانند اسکنرهای توموگرافی رزونانس مغناطیسی (MRI) را نیز می توان با کمک چیلر آب در دمای ثابت نگه داشت. نمونه نهایی فرآیندهای آندایزینگ است. در اینجا نیز ترجیحاً از مبردها - عمدتاً آب - استفاده می شود.
کاربرد عمده چیلرها تهویه مطبوع تجاری است. به عنوان مثال، در سیستم های تهویه مطبوع راحتی بزرگ، آب سرد به سیستم های خنک کننده در سیستم های تهویه و تهویه مطبوع هدایت می شود. در آنجا، رجیستر هوای واحد تهویه مرکزی را خنک می کند، که سپس به اتاق های مختلف توزیع می شود. البته، این امر رطوبت زدایی را نیز امکان پذیر می کند - به خصوص در تابستان. از طرف دیگر، یک ساختمان اداری را می توان با تهویه مطبوع با سینه های آب سرد جداگانه روی زمین یا واحدهای کاست در سقف های کاذب تهویه کرد.
فن آوری
وقتی صحبت از چیلرها می شود، اساساً از دو فناوری استفاده می شود. اینها از یک طرف فناوری بسیار گسترده تبرید فشرده و از طرف دیگر فرآیند جذب هستند.
هیچ کمپرسور واقعی در ماشین‌های جذب وجود ندارد. چرخه ترمودینامیکی توسط یک منبع گرما شروع می شود. همچنین به همین دلیل است که چیلرهای جذبی بیشتر در جاهایی که گرما یا گرمای اتلاف در دسترس است یا بسیار ارزان استفاده می شود. این گرما معمولاً از طریق بخار، آب داغ یا احتراق به چیلر تامین می شود. در مناطق آب و هوایی بسیار آفتابی، از انرژی خورشیدی برای کارکرد چیلرهای جذبی استفاده می شود.
اصل جذب بر اساس برهمکنش مولکولی بین مبرد و جاذب است که به جاذب اجازه می دهد مبرد را جذب کند. محفظه جذب با جاذب پر شده است. جاذب می تواند مایع را جذب و ذخیره کند، بنابراین مبرد در دمای بسیار پایین تبخیر می شود. همانطور که مبرد در اواپراتور تبخیر می شود، آب را خنک می کند. در این سیستم ها اغلب از آب به عنوان مبرد و از لیتیوم برومید به عنوان جاذب استفاده می شود. در چیلرهای جذبی کوچکتر، آمونیاک می تواند به عنوان مبرد و آب به عنوان جاذب عمل کند. چیلرهای جذبی با تعداد مراحل ورودی گرمای استفاده شده شناسایی می شوند. علاوه بر این، آنها بر اساس طبقه بندی می شوند.
در داخل یک چیلر تراکمی، مبردهایی مانند F-gases R134a، R407C، R410A یا R404A به عنوان محیط کار استفاده می شود. مبردهای طبیعی مانند آمونیاک (R717) یا پروپان (R290) نیز می توانند استفاده شوند. با این حال، ویژگی های خاص مبردهای طبیعی، مانند سمیت یا اشتعال پذیری، باید در نظر گرفته شود
تعمیرات چیلر در الوتعمیر ، مرکز تعمیرات تخصصی چیلر
پیدا کردن متخصص و تعمیرکار چیلر که قابل اعتماد باشد کاری سخت است. اگر قطعه آسیب دیده به خوبی شناسایی و تعمیر نشود، ممکن است به سایر قطعات نیز آسیب برسد. برای اینکه تعمیرات شما به درستی و تخصصی انجام شود، این کار را به تعمیرکاران الوتعمیر بسپارید.
