اولا ما اینجا DNS را از منظر بازاریابی و سئو بررسی میکنیم و به همان توضیح می دهیم ولی از شکافتن عمیق تر این موضوع پرهیز میکنیم. زیرا با وجود جذاب بودن استفاده ای در بازاریابی و سئو ندارد.
شما برای اینکه یک سایت را مشاهده کنید در حقیقت باید IP آن سایت را در مرورگر خود وارد کنید ولی از آنجایی که حفظ کردن این اعداد برای هر کاربری در سطح وب جهانی غیرممکن است DNS بوجود آمد. یعنی شما با وارد کردن عبارت virgool.io وارد سایت ویگرول می شوید و دیگر لازم نیست آدرس آی پی سایت ویرگول یعنی 172.67.223.103 را در مرورگر خود وارد کنید.پس DNS برای رفع این مشکل است و آمده است تا سایت های مختلف را راحت تر به خاطر بسپاریم و پیدا کنیم.
حال با توجه به اینکه که اطلاعات من در کدوام هاست یا سرور قرار دارد IP ادرس متفاوت می شود. یعنی قبلا اگر من هاستینگ خودم را تغییر میدادم عملا آی پی ادرس من تغییر می کرد و من باید به کاربران خودم آی پی ادرس جدید را میدادم ولی از طریق DNS من با همان آدرس قبلی میتوانم هاستم را تغییر دهم . مشتریان باز هم من را پیدا کنند.
DNS کمک کرد تا ما بدون اینکه بدانیم اطلاعات ( متن صدا تصویر و... ) روی کدام شبکه و روی کدام آدرس آی پی قرار دارد، اطلاعات مدنظر خود را دریافت کنم با استفاده از یک اسم )
کاری که Name Serverها انجام می دهند، تبدیل اسم یک Domain به یک آی پی است. تمام شرکت هایی که اجازه ثبت دامنه را دارند، از سازمانی به نام ICANN باید مجوز بگیرند یا در ایران برای .ir سازمانی به نام ایرنیک این مجوز را می دهد.
ابتدا کدهای کشوری ( ir / us / uk /…. ) یا عمومی ( com / net / org / gov / edu / …. ) بررسی می شود. در مرحله دوم اسم بررسی می شود مثلا google / geramia / spadmarketing /… اسامی هستند. ( دراینجا می توان یک سری ساب دامین هم داشته باشد.). در آخر پروتکل را اعلام کنیم که همان http هست.
وقتی میخواهیم DNS ست کنیم، در حقیقت یک سری آدرس هستند که دامین ما روی آن سرویس قرار دارد.
