ساختار داده، به معنای نحوه ذخیره و سازماندهی دادهها در حافظه و ارائه روشهای مدیریت آنها است که روشی است برای مرتب کردن داده ها در رایانه به گونه ای که بتوان به طور موثر به آنها دسترسی پیدا کرد و به روز کرد.
ساختار داده فقط برای سازماندهی داده ها استفاده نمی شود. همچنین برای پردازش، بازیابی و ذخیره داده ها استفاده می شود. انواع مختلفی از ساختارهای داده پایه و پیشرفته وجود دارد که تقریباً در هر برنامه یا سیستم نرم افزاری توسعه یافته استفاده می شود. بنابراین ما باید دانش خوبی در مورد ساختار داده داشته باشیم.
طبقه بندی ساختار داده ها:
ساختار داده خطی(Linear): ساختار داده ای که در آن عناصر داده به صورت متوالی یا خطی مرتب می شوند، جایی که هر عنصر به عناصر مجاور قبلی و بعدی خود متصل می شود، ساختار داده خطی نامیده می شود. نمونه هایی از ساختارهای داده خطی عبارتند از: آرایه، پشته، صف، لیست پیوندی و غیره.
ساختار داده ایستا(Static): ساختار داده استاتیک دارای اندازه حافظه ثابت است. دسترسی به عناصر در یک ساختار داده ایستا آسان تر است. نمونه ای از این ساختار داده یک آرایه است.
ساختار داده پویا(Dynamic): در ساختار داده پویا، اندازه ثابت نیست. اندازه آن می تواند بطور تصادفی در طول زمان اجرا به روز شود که ممکن است در مورد پیچیدگی حافظه (فضا) کد موثر در نظر گرفته شود. نمونه هایی از این ساختار داده عبارتند از: صف، پشته و غیره.
ساختار داده غیر خطی(Non-linear): ساختارهای داده ای که عناصر داده به صورت متوالی یا خطی قرار نمی گیرند، ساختار داده غیرخطی نامیده می شوند. در یک ساختار داده غیر خطی، ما نمیتوانیم همه عناصر را تنها در یک اجرا طی کنیم. نمونههایی از ساختارهای داده غیرخطی درختان و نمودارها هستند.
به عنوان مثال، میتوانیم فهرستی از آیتمها را با نوع داده مشابه با استفاده از ساختار دادههای آرایه ذخیره کنیم.
در این مقاله فقط به آشنایی اولیه پرداختیم در مقالات بعد توضیحات تکمیلی و آموزش هرکدام از ساختار داده های موجود می پردازیم
