بعد از معرفی پردازنده‌های Apple Silicon و اعلام رسمی اپل مبنی بر مهاجرت به پردازنده‌های ساخت خودش و اعلام زمان‌بندی پایان همکاری با شرکت اینتل برای تامین پردازنده‌های کامپیوترهای Mac، آینده‌ی هکینتاش در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت.
بسیاری از کاربران از اینکه هکینتاش به پایان عمر خود رسیده صحبت می‌کردند، اما در مقاله‌ی «آیا پایان عمر هکینتاش نزدیک است؟» با بررسی مدت زمان پشتیبانی و به‌روز رسانی نرم‌افزاری آخرین Macهای اینتلی معرفی شده به این نکته اشاره کردم که در بدترین حالت اپل تا سال ۲۰۲۷ از آخرین محصولات خود با پردازنده‌ی اینتل پشتیبانی خواهد کرد که این به معنی تداوم عمر هکینتاش هم‌زمان با پشتیبانی اپل از محصولات اینتلی خود خواهد بود.
با توجه به مدت زمانی که از اعلام رسمی مهاجرت اپل به پردازنده‌های Apple Silicon گذشته و تجربه‌ای که در این مدت کسب کردم و شواهدی که موجود است، با اطمینان بیشتری می‌توان شرایط استفاده از هکینتاش را برای شما تشریح کنم.
اپل در حال حاضر با اقدامی کاملاً حساب شده، تمامی نرم‌افزارهای خود را در قالب و نامی تحت عنوان Universal منتشر می‌کند که به خوبی بر روی هر دو پلتفرم Arm و Intel کار می‌کند. در این حالت بدون توجه به اینکه یک نرم‌افزار برای کدام پلتفرم نوشته شده است می‌توانید آن را دانلود و استفاده کنید.
علت حجم بیشتر نرم‌افزارهای اپل از macOS Big Sur به بعد نیز همین عامل است. برای مثال نصاب سیستم‌عامل macOS Big Sur حجمی ۲ برابر بیشتر از macOS Catalina داشت که در ابتدا برای من و دیگر کاربران جای تعجب داشت که چرا به یک‌باره حجم نصاب سیستم‌عامل بیشتر شد. اما در حال حاضر با یک‌بار ساخت فلش دیسک نصاب macOS می‌توانید آن را هم روی Macهای اینتلی نصب کنید و هم روی Macهایی با پردازنده‌ی Apple Silicon، همچنین شما می‌توانید برنامه‌هایی مثل iWork و مشابه آن را که تولید اپل هستند یک‌بار دانلود و روی هر دو پلتفرم استفاده کنید و این یک نکته‌ی مثبت محسوب می‌شود.
قابل ذکر است که توسعه‌دهندگان نیز می‌توانند برنامه‌های خود را به شکل Universal منتشر کنند و حتما به این نکته دقت کنید که گاهی علاوه بر قرار دادن نسخه‌های اختصاصی X86 و ARM یک نسخه‌ی Universal نیز برای دانلود موجود است.
به لطف تیم توسعه‌ی بوت‌لودر OpenCore در حال حاضر ساخت یک کامپیوتر هکینتاش به بهترین شکل و پایدارترین حالت خود صورت می‌گیرد. همچنین با تلاش‌هایی که صورت می‌گیرد پردازنده‌های نسل ۱۱ و ۱۲ اینتل نیز با اصلاح جداول ACPI قابلیت استفاده در کامپیوترهای هکینتاش را دارند.
البته باید به این نکته توجه کنید که تولید کنند‌گان مادربرد اغلب از چیپ‌های مشابه در نسل‌های مختلف مادربردهای خود استفاده می‌کنند و این عامل باعث شده که حتی در مادربردهایی که نسل ۱۱ و ۱۲ پردازنده‌های اینتل را پشتیبانی می‌کنند شاهد عملکرد صحیح چیپ‌های کنترلر، صوتی، شبکه و ... باشیم.
نکته‌ی مهم دیگر این است که به دلیل وجود Mac Pro 2019 و قابلیت اتصال کارت گرافیک، اپل مجبور است که به شکل دوره‌ای پشتیبانی از پردازنده‌های گرافیکی جدید AMD را به سیستم‌عامل macOS اضافه کند و در حال حاضر شما می‌توانید کارت گرافیک‌های AMD RDNA™ 2 را در هکینتاش‌های خود استفاده کنید و احتمالاً به زودی پشتیبانی از نسل جدیدتر نیز به سیستم‌عامل اضافه خواهد شد.
متاسفانه به دلیل عدم پشتیبانی اپل از پردازنده‌های جدیدتر از نسل ۱۰، درایور راه‌انداز پردازنده‌ی گرافیکی Intel UHD که در نسل ۱۱ به بعد در پردازنده‌های اینتل استفاده می‌شود در سیستم‌عامل macOS وجود ندارد و قابل راه‌اندازی نیست. برای همین اگر قصد راه‌اندازی هکینتاش با پردازنده‌های جدیدتر از نسل ۱۰ دارید، بهتر است از نسخه‌‌هایی که فاقد پردازنده‌ی گرافیکی Intel UHD هستند و با پسوند F در بازار موجود هستند استفاده کنید. البته شما کماکان می‌توانید با غیر فعال کردن پردازنده‌ی Intel UHD از منوی BIOS مادربرد از پردازنده‌های نسل ۱۱ و ۱۲ استفاده کنید.
ما در مقطعی از عمر هکینتاش هستیم که انتخاب صحیح سخت‌افزار بسیار اهمیت دارد و اگر قصد راه‌اندازی یک کامپیوتر هکینتاش دارید بهتر است که نهایت دقت و بررسی را داشته باشید. به لطف تیم توسعه‌ی OpenCore و علاقه‌ای که برای پیگیری و ادامه‌ی این پروژه دارند، شما می‌توانید هکینتاشی داشته باشید که از بهترین Macهای Apple Silicon نیز می‌توانند بهتر و سریعتر باشند.
امیدوارم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، خوشحال می‌شوم از طریق این لینک من را به یک قهوه مهمان کنید.
