اگر با من یا صفحه‌ی ویرگول من آشنایی داشته باشید، می‌دانید که به شکل تخصصی در حال راه‌اندازی کامپیوترهای هکینتاش و فعالیت در این زمینه هستم. به واسطه‌ی تجربه‌ای که در چندسال گذشته کسب کرده‌ام با تمامی زیر و بم هکینتاش و محاسن و معایب آن آشنا شده‌ام و به عنوان کسی که دستی بر آتش دارد می‌توام به شکل واقع بینانه‌ای پاسخ سوالات شما را در زمینه‌ی هکینتاش بدهم.
در این مطلب قصد دارم تا به صورت تخصصی و برخلاف رویه‌ای که اکثر صفحات و سایت‌های تکنولوژی دارند، راجع به هکینتاش و تمامی موارد مهم مرتبط با آن با شما صحبت کنم و به سوالات اساسی که در این مورد وجود دارد پاسخ دهم.
قبل از اینکه بحث اصلی را شروع کنم، لازم می‌دانم که بگویم برای راه‌اندازی هکینتاش من همیشه سعی کرده‌ام که سیستم‌عامل macOS را بدون دست‌کاری و صرفاً با ایجاد یک بستر سخت‌افزاری سازگار و مطابق با استانداردها و ساختارهایی که یک iMac یا MacBook دارد، راه‌اندازی کنم.
در این حالت هکینتاش کاملاً با یک کامپیوتر Mac مشابه است و به راحتی می‌تواند آپدیت‌های رسمی macOS را از سرورهای اپل دریافت کند و همچنین از نظر بازدهی می‌توان بالاترین کارایی را از سخت‌افزار هکینتاش انتظار داشت.
هکینتاش به کامپیوتری گفته می‌شود که توسط کمپانی اپل ساخته نشده، اما توانایی اجرای سیستم‌عامل macOS را دارد. با توجه به اینکه اپل سیستم‌عامل خود را به شکل انحصاری فقط روی سخت‌افزارهای تولیدی خود قرار می‌دهد، از این جهت نمی‌توانید آن را روی کامپیوترهای رومیزی و لپ‌تاپ‌های معمولی از برند‌های دیگر که از پردازنده‌های اینتل بهره می‌برند نصب کنید.
یک کامپیوتر هکینتاش در ابتدا باید بتواند جداول ACPI و Firmware خود را که برای ویندوز، لینوکس و سایر سیستم‌عامل‌های قابل نصب طراحی شده، مطابق با استانداردهای اپل تغییر دهد.
برای همین با استفاده از بوت‌لودرهایی مانند Clover Bootloader و OpenCore Bootloader و یا سایر موارد مشابه، یک لایه‌ی شبیه‌سازی (Emulated) شده از Firmware کامپیوترهای Mac روی Firmware اصلی قرار می‌گیرد تا تمامی موارد مورد نیاز سیستم‌عامل macOS و همچنین پُل‌های ارتباطی در جداول ACPI را به گونه‌ای که با استانداردهای اپل مطابقت داشته باشد تغییر دهد.
همچنین در کامپیوترهای تولید شده توسط اپل یک چیپ با نام SMC وجود دارد که برخی عملکرد‌های نظارتی و کنترلی از جمله مجوز نهایی کاربر (macOS End User License) برای اجرای سیستم‌عامل macOS را برعهده دارد. یکی از وظایف بوت‌لودر در کامپیوترهای هکینتاش این است که با استفاده از یک ماژول کرنل (Kext) به شکل نرم‌افزاری، این چیپ را شبیه‌سازی کرده و به‌عنوان جزئی از ساختار اصلی سخت‌افزار وارد جداول ACPI کند. به این شکل macOS کامپیوتر هکینتاش را به عنوان یک کامپیوتر Mac محسوب کرده و فرایند Boot را آغاز می‌کند.
مهم‌ترین نکته در راه‌اندازی یک هکینتاش پایدار و کاربردی این است که بتوانید به درستی Firmware شبیه‌سازی شده را با سخت‌افزار هماهنگ کنید. درواقع Clover/OpenCore Bootloader یک ابزار مستقیم برای پیکربندی جداول ACPI نهایی هستند و باید به درستی آن‌ها را تنظیم کرد.
توجه داشته باشید که هرگونه ایراد در جداول ACPI نهایی باعث عدم بازدهی کافی، از کار افتادن برخی سخت‌افزارها و یا عدم بوت سیستم‌عامل خواهد شد و یکی از علل مهم و اصلی در شکست و یا غیر کاربردی شدن هکینتاش همین مورد است.
تمامی موارد گفته شده را باید در کنار انتخاب صحیح سخت‌افزار سازگار مد نظر داشت. چرا که به دلیل تنوع محدود سخت‌افزارهایی که اپل روی محصولات خود استفاده کرده است و تعداد درایورهایی که روی سیستم‌عامل وجود دارند، بسیاری از سخت‌افزارها نمی‌توانند به سادگی روی سیستم‌عامل macOS راه‌اندازی شوند.
همان‌طور که دیدید برای راه‌اندازی یک هکینتاش نیاز به مهندسی دقیق و آشنایی با سخت‌افزار در سطوح سیستمی است تا به نتیجه‌ی مطلوب رسید و به همین علت است که در اکثر مواقع هکینتاش‌هایی که راه‌اندازی می‌شوند کارایی و بازدهی لازم را ندارند و تصور اکثریت کاربران نا آشنا به مغوله‌ی هکینتاش یک کامپیوتر با سیستم‌عاملی است که مشکلات فراوانی دارد.
یک کامپیوتر هکینتاش که به شکل استاندارد و با پیکربندی صحیح ساخته شود، می‌تواند 99,99% (با یک‌صدم درصد ضریب خطای احتمالی) قابلیت‌های هم‌سلف‌های اپلی خود را داشته باشد. از اجرای روان و بدون مشکل سیستم‌عامل macOS تا تمام قابلیت‌هایی که روی یک کامپیوتر Mac واقعی دارید از جمله تمام برنامه‌های رسمی و حتی iMessage و یا Apple TV را خواهید داشت.
همچنین با افزودن پشتیبانی از پردازنده‌های نسل ۱۱ تا ۱۳ شرکت اینتل در هکینتاش توسط تیم توسعه‌ی OpenCore Bootloader، شما می‌توانید از سخت‌افزارهای جدید و قدرتمند نهایت استفاده را ببرید و بازدهی هم‌اندازه و یا بیشتر از محصولات اپل با پردازنده‌های M1/M2 Max یا Ultra داشته باشید.
توجه: پشتیبانی از نسل ۱۱ تا ۱۳ پردازنده‌های اینتل در هکینتاش فقط در کامپیوترهای دسکتاپ و به شرط غیر فعال کردن پردازنده‌ی گرافیکی Intel UHD و یا استفاده از نسخه‌های F پردازنده‌های اینتل امکان پذیر است و اغلب روی لپ‌تاپ با مشکلات و ناسازگاری‌های زیادی همراه خواهد بود.
باتوجه به اینکه کامپیوترهای اینتلی اغلب قابلیت ارتقای سخت‌افزاری دارند، دست کاربر برای ارتقای آن‌ها در هر مقطعی که احساس نیاز به توان و قابلیت بیشتری داشته باشند باز است. کاربران PCهای ویندوزی/لینوکسی، به سادگی می‌توانند هر زمانی که نیاز باشد مانیتور، پردازنده، کارت گرافیک، میزان Ram، حافظه و... را ارتقا دهند. چیزی که در اغلب کامپیوترهای اپل به‌جز Mac Pro به سادگی امکان‌پذیر نیست.
از این‌رو هکینتاش را می‌تواند یک PC دانست که علی‌رغم توانایی ذاتی در ارتقای آن و یا توانایی شخصی‌سازی سخت‌افزار، قابلیت اجرای macOS را در کنار سایر سیستم‌عامل‌ها مانند ویندوز و لینوکس دارد.
هکینتاش برای کاربرانی که توانایی مالی کافی برای خرید یک iMac یا Mac Pro ندارند و یا از نظر اقتصادی برای آن‌ها و میزان کاری که نیاز دارند با macOS انجام دهند خرید یک دستگاه اپلی به صرفه نباشد، بسیار مناسب است.
یکی دیگر از تفاوت‌های بنیادین هکینتاش با یک کامپیوتر Mac، عدم نیاز هکینتاش به اتصال به اینترنت برای نصب سیستم‌عامل است. شما به سادگی و به شکل آفلاین می‌توانید سیستم‌عامل macOS را ارتقا دهید و یا از نو نصب کنید و نیازی به Active کردن کامپیوتر ندارید. این محدودیت در کامپیوترهای اپل به چیپ امنیتی T2 و قابلیت Find My Mac مربوط است و تا زمانی که کاربر به اینترنت متصل و احراض هویت انجام نشود، اجازه‌ی نصب سیستم‌عامل را صادر نمی‌کند.
شما روی یک هکینتاش به سادگی می‌توانید چندین نسخه از سیستم‌عامل‌های مختلف را نصب کنید و به سادگی یک ری‌استارت به آن‌ها دسترسی داشته باشید. برای مثال من در مقطعی نیاز داشتم که دو نسخه‌ی متفاوت از macOS و سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ را در کنار هم روی هکینتاشم داشته باشم و این‌کار به سادگی برای من قابل انجام بود.
هکینتاش در اولین گام برای افراد علاقمند و ریسک پذیر که عاشق تجربه‌ی چالش‌های کامپیوتری هستند بسیار می‌تواند لذت بخش باشد.
هنرمندان (فیلم‌سازان، عکاسان، موزیسین‌ها و ...) در ردیف بعدی کسانی قرار می‌گیرند که می‌توانند از هکینتاش و برنامه‌های اختصاصی که برای کارشان در macOS وجود دارد استفاده کنند.
توسعه‌دهندگان نرم‌افزار و ... نیز می‌توانند بنا به نیاز خود از هکینتاش استفاده کنند.
به دلیل اینکه هکینتاش یک مرجع و یا کانون مشخص برای پشتیبانی ندارد و توسط افراد علاقمند به شکل داوطلبانه در سراسر دنیا در حال توسعه است، هیچ تضمین و مسئولیتی برای تداوم توسعه‌ی ابزارهای مرتبط با آن وجود ندارد.
توجه داشته باشید که تا قبل از فعالیت تیم توسعه‌ی OpenCore هیچ راهنمای مستند و مرجع قابل اطمینانی برای راه‌اندازی هکینتاش وجود نداشت و همه‌چیز در انجمن‌هایی که برای هکینتاش وجود داشت پیگیری می‌شد. در حال حاضر تیم توسعه‌ی OpenCore به شکل مستند تمامی ابزارها و آموزش‌های اولیه‌ی مورد نیاز را در وب‌سایت خود منتشر کرده‌اند.
قبل از هر چیز این جمله را به خاطر داشته باشید:
«برای راه‌اندازی هکینتاش و یا تداوم پشتیبانی از آن، هیچ تضمینی وجود ندارد.»
پس اگر تصمیم به راه‌اندازی هکینتاش دارید بهتر است قبل از انجام هرکاری با جمله‌ی بالا کنار بیایید. دقت داشته باشید که بیش از ۱۵ سال است که هکینتاش وجود دارد و در هر مقطع زمانی افراد و تیم‌های مختلف ابزارهایی را برای انجام این‌کار توسعه داده‌اند و به دلیل مشکلات مختلف از جمله مشغله‌ی شخصی یا عدم توانایی در توسعه‌ی بیشتر و رفع مشکلات موجود، بارها توسعه‌ی آن‌ها متوقف شده است.
پس باید آمادگی ذهنی این مورد را داشته باشید که ممکن است در میانه‌ی استفاده‌ی شما از هکینتاش احتمال هرگونه تاخیر در به‌روز رسانی ابزارها و ماژول‌ها و یا توقف توسعه وجود دارد.
هکینتاش در کنار تمامی مزایای خود، همیشه این ریسک را خواهد داشت که توسعه‌دهندگانِ ابزارهایش از ادامه فعالیت و توسعه‌ی ابزارهای خود به هر دلیلی منصرف شوند.
همچنین به دلیل مهاجرت اپل به پردازنده‌های تولید شده توسط خودش، پشتیبانی از پردازنده‌های اینتل را فقط تا زمانی ادامه خواهد داد که تعهداتش نسبت به محصولات اینتلی که در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ فروخته است، مانند برخی مک‌بوک‌ها، Mac Mini و Mac Pro به پایان برسد. (حدوداً تا سال ۲۰۲۷)
پس دقت داشته باشید که حتی با فرض تداوم توسعه‌ی ابزارهای هکینتاش، روزی خواهد رسید که اپل دیگر سیستم‌عامل macOS را برای محصولات اینتلی خود منتشر نخواهد کرد و از آن تاریخ به بعد هکینتاش نیز به تاریخ خواهد پیوست.
البته کماکان کاربران می‌تواند نسخه‌های قبلی macOS را به شکل هکینتاش استفاده کنند اما دیگر به‌روز رسانی رسمی از سمت اپل برای پردازنده‌های اینتل وجود نخواهد داشت.
ساده‌ترین پاسخی که می‌توان به این سوال داد این است که خرید یک کامپیوتر Mac بسیار منطقی‌تر از ساخت یک هکینتاش است.
راه‌اندازی یک هکینتاش پایدار نیاز به دانش و تجربه‌ی بالایی دارد، صرفاً راه‌اندازی درایور سخت‌افزارها روی macOS در یک کامپیوتر هکینتاش هیچ تضمینی برای اجرای صحیح و بدون مشکل آن نیست. موارد دیگری ازجمله مدیریت مصرف انرژی قطعات سخت‌افزاری، مدیریت Ram و ... وجود دارند که بهینه‌سازی آن‌ها مستلزم داشتن تجربه و دانش کافی است که شما را در بلندمدت با مشکل مواجه نکند.
اگر نیاز و کار شما به گونه‌ای است که کامپیوتر شما باید پایداری مناسب و مداومی داشته باشد و جای هیچ ریسکی در کار شما نیست اصلاً به فکر راه‌اندازی هکینتاش نباشید. هرچقدر هم که بخواهم از پایداری هکینتاش صحبت کنم، به دلیل اینکه هکینتاش ابزاری غیر رسمی است، ریسک بروز مشکل و عدم بوت سیستم‌عامل همیشه بر آن سایه افکنده است. اما به هرحال اگر به هر دلیلی قصد راه‌اندازی هکینتاش را دارید بهتر است که هرچه زودتر این کار را انجام دهید چرا که عمر هکینتاش کم‌کم به انتهای خود نزدیک می‌شود و فرصت زیادی باقی نیست.
اگر این مطلب برای شما مفید بود، خوشحال می‌شوم از طریق این لینک من را به یک قهوه مهمان کنید و به من برای تولید محتوای بهتر و قوی‌تر انگیزه دهید.
