چه کسی می داند
این یک حقیقت است
این روز ها هر کسی که چند کلمه فلسفه بلد باشد
و چند کلمه هم از سیاست و اقصاد بداند براخودش
فیلسوف هست و اگه کمی هم از فضای مجازی
بدونه دیگه اون توی این کشور حیف میشه حرف
همه ما این هست نمی دانیم چه می خواهیم
هیزم روی آتش می ریزیم در میان این حرف ها
بچه های خیابانی را فراموش کرده ایم فراموش
کرده ایم زندانی را که پلیس هایش از خلاف کار
هایش می ترسن فراموش کرده ایم مردم کپر
نشین بلو چستان را فراموش کرده ایم کوردان کوله
بر را یا خودمان را به فراموشی زده ایم
فگر مان قیمت طلا و دولار بود که قرص های
تولید داخلی دو برابر شد
فگر کنم باید روش مهاتما گاندی را در پیش
بگیرایم پدری که نمی تواند فرزندان خود را کنترل
کند چگونه مدیر یک مدرسه می شود اما ما اون فرد
را ریس آموزش پرورش می کنیم
پسری که از پدراش خبر ندارد و خبری از حال اونها
نمی گیرد چه به نماینده مردم
حال روز ما این است خودمان هم نمی دانیم چخ می خواهیم
هیچ کس نمی داند
چون کسی بیدار نیست
کسی بیدار نیست ببیند روستا هایمان خالی از
سکنه می شود یا آب هایمان خشک می شود
چون کسی بیدار نیست
و چه کسی می داند این حرف همه ماست