به گمانم همه آدمها نیمکتهایی دارند که به وقت دلتنگی ها ،نشستنهای بیقرارشان را تاب آورده اند، و درختانی که هر چه به همراهی برگ جنبانده اند دیده نشده اند، و برای همین تاب آوردنها و همراهیها باید به وقت گشایش غمها برویم و زیر سایه روشن برگها زیر نور ،بر روی نیمکت صبورمان بنشینیم به رسم قدردانی🌹شکوفه هوشمندی،دیماه۱۴۰۲