زبانهای برنامهنویسی سیستمی برای توسعه برنامههایی که با سختافزار و سیستمعامل ارتباط مستقیم دارند مورد استفاده قرار میگیرند. این زبانها باید ویژگیهایی همچون سرعت، کارایی، دسترسی به سختافزار و ایمنی بالا را داشته باشند. C، C++، Rust، Nim و Go از جمله بهترین زبانهای برنامهنویسی سیستمی هستند.
ویژگیهای زبانهای برنامهنویسی سیستمی شامل انعطاف پذیری است که به برنامهنویس امکان میدهد الگوریتمهای مختلف را بر اساس سختافزار مورد نظر پیادهسازی کند. همچنین، برنامهنویس میتواند بر اساس خصوصیات سیستم و سختافزار در دسترس، هماهنگی ایجاد کند یا سختافزار مناسب را تهیه و برنامهنویسی نماید. این زبانها به صورت مستقیم با حافظهها در ارتباط هستند و باید به بهترین شکل ممکن از منابع نرمافزاری استفاده کنند. این برنامهها دارای کارایی بسیار بالا هستند و مدت زمان اجرای آنها نیز با توجه به رابطه مستقیم با سختافزار کوتاه است.
به دلیل ایمنی و سرعت بالایش Rust برای برنامهنویسی سیستمی بسیار مناسب است. این زبان چند پارادایمی است و به خوبی با دیگر زبانها ادغام میشود و قدرت سازگاری بالایی با سیستمهای مختلف دارد. شرکتهای بزرگی مانند موزیلا، آمازون، گوگل و مایکروسافت برای توسعهٔ محصولات و زیرساختهای خود از این زبان استفاده میکنند.
2.سی
یکی از قدیمیترین و پرکاربردترین زبانهای برنامهنویسی سیستمی Cاست که نقش مهمی هم در تاریخچهی این زبانها دارد. این زبان برای برنامهنویسی هسته سیستمعاملهای مختلف نیز به کار میرود. هسته سیستمعامل بخشی از سیستمعامل است که مدیریت منابع سختافزاری، اجرای برنامههای کاربردی و ارتباط با دستگاههای ورودی و خروجی را بر عهده دارد. به عنوان مثال، هسته سیستمعامل لینوکس با استفاده از زبان C نوشته شده است.