مادر زبان های برنامه نویسی، یک مفهوم بسیار جالب و مهم است و در انتخاب ما در یادگیری زبان برنامهنویسی مورد نظرمان میتواند نقش مهمی داشته باشد.به عنوان یک برنامهنویس، ممکن است با اصطلاح "زبان برنامهنویسی مادر یا مادر زبانهای برنامهنویسی" آشنا باشید. این اصطلاح به زبانی اشاره دارد که به عنوان الگو یا پایه برای زبانهای برنامهنویسی دیگر استفاده میشود. به طور معمول، زبان برنامهنویسی مادر باید ویژگیهایی داشته باشد که به زبانهای دیگر امکان میدهد از آن الهام بگیرند و بر اساس آنها توسعه یابند.
مادر زبانهای برنامهنویسی به زبانهایی گفته میشود که تأثیر بسیار زیادی بر زبانهای برنامهنویسی بعدی داشتهاند و به عنوان پایه و اساس برای توسعه زبانهای برنامهنویسی جدید و مدرن به شمار میروند. ویژگیهای این زبانها میتواند شامل موارد زیر باشد:
- انعطافپذیری:
زبانهای مادر معمولاً انعطافپذیری بالایی دارند و قابلیت توسعه و تغییرات را فراهم میکنند.
- توانایی انجام عملیات پایه:
زبانهای مادر برای انجام عملیات پایهای مانند محاسبات ریاضی، کنترل جریان و مدیریت حافظه مناسب هستند.
- قابلیت انتزاع:
این زبانها قابلیت انتزاعی بالایی دارند که امکان استفاده از توابع و ساختارهای داده انتزاعی را فراهم میکند.
- پایهگذاری برای زبانهای برنامهنویسی بعدی:
زبانهای مادر به عنوان پایه و اساس برای توسعه زبانهای برنامهنویسی بعدی و مدرن عمل کردهاند و از آنها الگو گرفته شده است.
انواع زبان های برنامه نویسی مادر:
زبان C به عنوان یکی از پراستفادهترین و تأثیرگذارترین زبانهای برنامهنویسی مادر شناخته میشود. یادگیری زبان C به شما کمک میکند تا اصول انتزاعی برنامهنویسی و کنترل دقیق سختافزار را فرا بگیرید. همچنین این زبان به عنوان مادر زبانهای برنامه نویسی شناخته میشود چرا که پایه و اساس دیگر زبانها مانند C#، جاوا، PHP، وریلاگ، Go و حتی پایتون است. از طرفی هسته و کرنل بسیاری از سیستمهای یونیکسی که میشناسیم، همگی با C نوشته شدهاند. ضمناً قدمت این زبان در تاریخ زبانهای برنامه نویسی قابلتوجه است.
زبان Assembly از زبان های اصلی و مادر زبان های برنامه نویسی است. اگر علاقهمند به فهم عمیقتر عملکرد سختافزار و برنامهنویسی سطح پایین هستید، یادگیری زبان Assembly بسیار مفید خواهد بود. این زبان به شما کمک میکند تا با ساختارهای داخلی سختافزار و عملکرد واقعی آن آشنا شوید. این زبان به برنامهنویسان این امکان را میدهد که به طور مستقیم با سختافزار و منطق پایینی که آن را کنترل میکند، ارتباط برقرار کنند. جاوا و بسیاری از زبان های دیگر به صورت مستقیم و غیر مستقیم از این زبان الهام گرفتند.