آتش پدیده ای طبیعی است که از آغاز خلقت یکی از 4 عنصر اصلی طبیعت بوده است. حرارت ناشی از آن و گرمایی که می بخشد زندگی بخش و حیاتی است.
انسان های نخستین در حدود 400 هزارسال پیش برای اولین بار آتش را مهار کردند و این به معنای توانایی انسان برای استفاده از آتش در پخت غذا و گرم کردن خود می باشد.
اما از همان دوران پارینه سنگی، آتش گاهی از کنترل خارج شده و باعث سوختن خانه ها و اشیا می شد و باید خاموش می شد، پس نیاز به ابزار در جهت خاموش کردن آتش قدمتی به اندازه استفاده از خود آتش دارد. احتمالا در آن زمان با آب، خاک و یا برگ درختان آتش را خاموش می کردند.
تا اینکه در اوایل قرن هجدهم میلادی یک شیمی دان انگلیسی به نام Ambrose Godfrey وسیله ای برای خاموش کردن آتش ابداع کرد. این وسیله از محفظه ای شیشه ای تشکیل می شد که مایعی خاموش کننده در آن قرار داشت.
یک محفظه کوچک محتوی پودر باروت با یک چاشنی فیتیله ای نیز در کنار محفظه تعبیه شده بود. با انفجار باروت ظرف متلاشی می شد و مایع خاموش کننده به اطراف پرتاب شده و آتش را خاموش می کرد. البته این وسیله کاربری محدودی داشت و همیشه موفق عمل نمی کرد.
سرانجام یک افسر انگلیسی به نام George Wiliam Manfndy از یک کپسول مسی به حجم 3 گالن (13.6 لیتر) حاوی پودر کربنات پتاسیم برای اطفا حریق استفاده کرد و آن را Fire Extinguisher به معنای خاموش کننده آتش نامید. پودر به کار رفته در واقع خاکستر مروارید بود که به کمک هوای فشرده موجود در داخل کپسول خارج می شد. این وسیله ولین نسخه اختراعی است که ما امروز آن را کپسول آتش نشانی می نامیم.
کپسول آتش نشانی چیست؟
کپسول آتش نشانی مخزنی است استوانه ای شکل که با مواد مخصوصی تحت فشار پر شده و در هنگام آتش سوزی به ما کمک می کند تا آتش را مهار و از گسترش آن جلوگیری نماییم. با توجه به اینکه انواع آتش با هم متفاوت است، نحوه مواجهه با آن نیز متفاوت و وابسته به ماهیت آتش می باشد. به همین جهت در طول زمان کپسول های آتش نشانی مختلفی به وجود آمده است که هر کدام از آن ها برای حریق های متفاوت مناسب و قابل استفاده است.
معرفی اجزا کپسول آتش نشانی:
عموما کپسول های آتش نشانی دارای قسمت های زیر است:
1. بدنه (سیلندر):
کپسول های آتش نشانی به طور عموم بدنه فلزی دارند که داخل آن بسته به نوع کپسول پودر، آب و یا گاز Co2 تحت فشار وجود دارد. نوع فلز و روش ساخت آنها باید با استاندارد های مربوطه مطابقت داشته باشد.
بدنه باید از چنان کیفیتی برخوردار باشد که فشار کارکرد دستگاه (به طور معمول تا 2 برابر فشار آزمون) را به خوبی تحمل کند و بایستی در مقابل زنگ زدگی و خوردگی از مقاومت لازم برخوردار باشد.
به روی بدنه با توجه به کارخانه سازنده دستگاه ممکن است دارای دستگیره، پایه و ... نصب شده باشد. همچنین نام کارخانه سازنده، سال تولید، روش به کار انداختخن روش آزمون و سایر اطلاعات مربوطه به خاموش کننده بایستی به روی بدنه درج شود.
2. ساز و کار عمل کننده:
خاموش کننده ها با توجه به نوع و کارخانه سازنده آن ها ممکن است به یکی از انواع مکانیزم عمل کننده ضربه ای، اهرمی، فلکه ای و فشاری مجهز باشد.
3. اهرم یا ضامن (پین):
که به صورت یک سوزن بین اهرم و دسته قرار می گیرد تا از پلمپ خود جدا نشود و امکان خروج محتویات داخل سیلندر را نمی دهد.
4. دسته نگهدارنده:
جهت جا به جایی کپسول از آن استفاده می شود.
5. مانومتر (درجه):
این وسیله فشار گاز درون کپسول را نمایش می دهد.
6. میراب (میلاب):
لوله داخلی کپسول آتش نشانی است که پودر آتش نشانی از درون این لوله به خارج تخلیه می گردد.
7. شلنگ هدایت کننده:
باعث افزایش سرعت مواد و هدایت دقیق آن به روی آتش می شود. این مورد در کپسول های Co2 به صورت شیپور می باشد.
