تاریخ (History) واژه ایست که در گذر زمان معنی میگیرد . رویدادهایی که پیشینیان را به چالش های عظیمی درگیر نموده که بخش بخش آن می تواند برای زندگی افراد و آیندگان پر از تجربه ها و درس های شنیدنی باشد . در ادامه این مقاله بر آنیم که بیاموزیم چگونه میتوان سر گذشت پیشینیان را به گونه ی دیگری لمس نمود و دریابیم که مطالعه این علم را چگونه شروع کنیم و یا این که اصلا چگونه تاریخ بخوانیم.
تاریخ را میتوان به عنوان یک هنر و یا یک علم شناخت که تلفیقی از سرگذشت و تجربیات ملت یا اقوام یک کشور می باشد. روایتی از شکست ها و پیروزی های مردم یا مردمانی که با گذر زمان ارزشمند تر از پیش شده است. این سرگذشت یا به زبانی ساده تر روایتی از تجربیات پیشینیان فارق از هر جنس و ملت و مذهبی است و میتواند درس های بزرگی را برای ما به ارمغان داشته باشد . این علم درس زندگیست که میتواند در زندگی اجتماعی و فردی ما موثر باشد . در ادامه این مطلب گذری چند بر اهمیت تاریخ ما بر زندگی اجتماعی و فردی داریم. با ماهمراه باشید:
هر فرد علاوه بر حفظ فردیت خود و ارزش هایی که در زندگی از آن پیروی میکند نیازمند آن است تا از ارزش های جامعه ای که در آن به اجتماع رسیدی پیروی کند تاعلاوه بر رشد خود به رشد آن جامعه کمک کند. این علم در واقع با رصد کردن تغییرات اجتماعی جوامع مختلف و همچنین بررسی دقیق روابط مردم با مردم، روابط مردم با حکومت، و روابط مردم با زیست جهان مادّی و معنویشان این امکان را میدهد که دید دیگری به جامعه داشته باشیم و جامعه خود را به سهم خود در جهت تعالی سوق دهیم .
هر فرد در زندگی خود با چالش های مختلفی روبرو میشود. چالش های که پر از فراز و فرود ها، شکست های ناامید کننده و پیروزهای افتخار آمیز است. تاریخ را میتوان مجموعه از این چالش ها دانست که در زندگی اجداد و گذشتگان ما رخ داده و هر فرد بسته به نوع رسوم و ارزش ها و همچنین نگرش خود به زندگی با آن روبرو شده و برای آن راهکاری ارائه کرده است .لزوما این راهکار پیروزمندانه نبوده و گاهی شکست ها جنگ ها فقدان هایی را باخود به همراه داشته است .
این علم امکان می دهد که من نوعی با اطلاع از سرگذشت پیشینیان فارق از دیدگاه متفاوت بودن زمان و مکان، گام های زندگی خود را سنجیده تر ارزیابی کرده و راهکاری منطقی و دور اندیشی را برگزینم . علاوه بر این انتخاب های خود را فارق از در نظر داشتن درست و غلط آن بپذیرم و مسئولیت آن را به تنهایی بردوش گیرم.
در پاسخ به این سوال آیا تاریخ میتواند عبرت انگیز باشد میتوان اشاره ای به داستان های کودکانه نمود که گاه برگرفته از حقیقت و گاه هنرمندی نویسنده بوده که نکات آموزنده ای را در خود برای ما در دوران کودکی داشته است. داستان ها و روایاتی که گاه مارا به قوی بودن دربرابر مشکلات پذیرش شکست ، مغرور نبودن در هنگام پیروزی و همچنین مفید بودن در هر جایگاهی دعوت کرده و همیشه بر آن بوده که دنیا را با نگرشی عاقلانه تر به ما نشان دهد. سابقه ی این دنیا نیز با جنگ ها ، پیروزی ها و سرگذشت شاهان و شاهزادگان برای ما پر از درس بوده است که شاید به لطافت دوران کودگی نباشد اما همواره تلنگری است که خشونت جامعه و پیروزمندی افراد با درایت را فریاد میزند.
تاریخ را نباید همچون دوران تحصیل به اجبار و از روی دریافت نمره، بند به بند حفظ نمود. بلکه هر روایت را باید درک کرد و رویداد ها و چرایی هر اقدام از بزرگان و تاثیر گذاران را باید به گونه ی دیگری لمس نمود. نویسندگان رمان های تاریخی در خصوص تسهیل درک دنیای این علم به روایت حوادث و زندگینامه اشخاص برجسته پرداخته اند. از این رو میتوان گفت که رمان های این حیطه به سبب پیش زمینه اجتماعی یا سیاسی خود بهترین گزینه برای علاقمندان سفر به گذشته هستند.
از جمله بهترین رمان های تاریخی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بسیاری از افراد می پندارند که بایستی این علم را از یک نقطه صفر شروع به خواندن کنند و به مرور زمان به آثار معاصر برسند. با این که این راهکار می تواند خواندن تاریخ را به جهت این که با پیش نیازهای آن آشنا می شوند، آسان کند با این حال کار خسته کننده ای خواهد شد و اکثرا در میانه ی راه این مسیر را رها خواهند کرد. به همین خاطر بهتر است که مطالعه با دوره مورد علاقه ی شخص آغاز گردد و به مرور این مطالعات تکمیل شوند. شاید بتوان گفت که مراجعه به سایت های تاریخی یکی از بهترین راهکارهایی است که افراد می توانند در اختیار داشته باشند.
