حکایت معلم چپ دست و شاگردای راست دست هم داستان جالبیه!
میرم پای تخته از سر تخته شروع کنم به نوشتن یهو مثل اولین روز مهر۳۵نفر باهم میگن چطور با دست چپ مینویسی؟؟
این خیلی جالبه و شروع کنند به تمرین کردن نوشتن با دست چپ بعدم منوبه چالش بکشند وبگن باید با دست راست بنویسی ببینیم میتونی یانه!!!
منم ته دلم بگم دِ آخه آدم های حسابی اون معلم کلاس اولم که معتقد بود من تنبلم وسواد رو با زور و کتک یادم داد نتونست منو راست دست کنه!
حالا بعد این همه سال مسیرهای چال و چوله دار رفتن با دست چپ شما میخوایید منو راست دست کنید؟!..
ولی بعدش باعث میشه که،
زورِ۳۵ نفر بچربه و منم بنویس بنویس گویان ماژیکُ بردارم!
ماژیکُ یه بار دست بگیرم بیفته!
دوبار دست بگیرم پرت بشه زیر میز!
سه باره دست بگیرم باز جای نوشتنشکل خط خطی بچه های سه ساله بشه؛!!
باز دوباره پچپچکنان زمزمه هاشون بیاد که نه واقعاً نمیتونه با دست راست بنویسه!
از زمانی که نقاشی کشیدم وبا رنگ کردن بهش جون دادم یادمه که با همین دست بود، سال کنکورم زدم صندلی چپ دست به خیال آوردن صندلی چپ دست ها و دیدم زهی خیال باطل...
صندلیم برعکس شدوباهمون ۴ ساعت مربع های درسترو پر کردم...
الانم که اینجام:)))
یکیشون میگفت شما معلمِ دنیای برعکس هایی! همه معلم هام راست دست بودند و همیشه از سر تخته شروع می کردند و شما همیشه از وسط تخته شروع می کنید!
معلم چپ دستی که کلاسو از زاویه دید خودش میبینه!
فعلآ که تا بخوان به این معلم پایه جدیدشون عادت کنند یه مهر ماه زمان میبره!شایدی هم دوهفته یا کمتر ولی راه میان:)))
همیشه که قرار نیست همه چی مسیر صاف و هموارش باشه یه نمه تفاوت هملازمه!!!!
حالا تعریف از خود نباشه درسته که هروقت قیچی دست میگیرم کج می برم،موقع رانندگی یه خورده چالش دارم، صندلی مخصوص چپ دستا هم که سر امتحان توخواب ببینیم باشه برامون!!!
ولی با همه این حرفا...
دنبال آرزو ها می ریم دیگه ؟!
حالا یه باری هم جای معلم راست دست، یه صفر کیلومتر چپ دست به کلاستون بیاد!
[واژه صفر کیلومتر و تازه کار و سال اولی رو ابداً جلوی بچه ها بگم]
[خودمو یه آدم همه فنحریف محکم و مسلط و بامهارت نشون دادم میدونم که خیلی راه مونده تا به این صفات برسم،ولی اینکه عملاً و مستقیم هم اینطور گفته بشه تأثیر خوبی نداره!]
