ظهور امام مهدی علیه السلام به عنوان منجی و مصلح کل، بسیار شیرین و منتهای آرزو ها است؛ ولی به تغییر کلی و اساسی در روند اجتماع کنونی انسان ها از حیث نوع حکومت و زندگی مردم می انجامد؛ از این رو با موانع و چالش های رو به رو می شود؛ از جمله:
الف. شهوت پرستان و حیوان صفتان؛ اینان افرادی هستند که شهوات دنیایی در تار و پودشان رخنه کرده، خوی حیوانی بر وجودشان سیطره افکنده است. اینان خود را انسانی مانند سایر انسان ها میدانند؛ هر چند در جامعه آرمانی زندگی می کنند.
ب. متظاهران به دین؛ این گروه به چند بخش تقسیم می شوند؛ گروهی مانند خوارج زمان امیرالمومنین(علیه السلام) برداشت خاصی از دین داشته، هر کس غیر از خود را کافر مهدور الدم می دانند. گروه دوم روشنفکر مابانی هستند که به برداشت ها و تفسیرهای انحرافی از این دین دچار و به جهل مرکب، گرفتار شده اند. گروه سوم، توده ها آگاه و جاهلی هستند که دین، به صورت غلط به آن ها رسیده، در مسیر انحراف از حق گام بر می دارند و این انحرافات، به صورت عادت شده است. همه این موارد، به بدعت هوایی در دین می انجامد که بسیار خطرناک و باعث انحراف افراد ناآگاه می شود.
ج.فرقه ها و مکاتب انحرافی؛ علت پیدایش آن ها، نیاز مردم به معنویت است. خلأ معنویت، امری است که از دیر باز افراد افراد فاصله گرفته است در این میان، برخی افراد سودجو، با ایجاد مکاتب به ظاهر عرفانی انواع انحرافات فکری و رفتاری را ایجاد می کنند.
از طرفی وضعیت تا بسامان اقتصادی عمومی و سیاست های کلی جوامع و تسلیحات نامتعارف نیز مطرح است.
باید شیعیان و دوستداران عدالت جهانی این موانع را به حداقل برسانند تا خود و نسل های بعد از آن ها درگیر این انحرافات و فرقه های نوظهور نگردند تا بایاری خداوند با شناسایی و بصیرت، زمینه ی آمدن منجی عالم را رقم بزنند.
