سلام.
امروز میخوام راجب به اعتیاد حرف بزنم.
هرکسی ممکنه به چیزی،به شخصی،به فضایی،و.....
اعتیاد داشته باشه.
مثلا یک فرد به گوشی یا مواد مخدر یا حتی یک جمله میتونه وابسته شه و ضرر و زیان ناشی را برای خود به جون بخرد.
از خودم شروع میکنم،!
سال ۹۸برای فقط یک تفریح و سرگرمی شروع به کشیدن ماریجوانا یا بهتر بگم گل کردم.
شروعش مسلما با حرف و البته رفیق هایم بود که البته خیلی خوش میگذشت،اما طولی نکشید که وابسته یا اعتیاد شدید پیدا کردم.
در عرض ۳ماه وزنم از ۸۵ رسید به۶۷،خیلیا فهمیده بودن از جمله خوانوادم ولی تا وقتیکه خوشت بیاد هیچ نیرویی نمیتونه تورو از اعتیاد دور کنه.
ارام ارام گل داشت اثرش رو روم نشون میداد،مثلا!پرخاشگری،حیرونی،دروغ های بیجا،بیقراری،افسردگی و در اخر اعتیاد به تنهایی.
بله اعتیاد به تنهایی.
مواد مخدر کارش درست همین است!آدم را به خود وابسته و در تنهایی اش شروع به حرف زدن با وی میکند و کنترل ذهن را در دست میگیرد.
سخت است که کاری را کنی که او میخواهد،فکری را کنی که به ضررت باشد ولی.....
تنهایی هم خودش یک معضلی میشود که در اوج لذت به حقارت میرسی،به سکوت به صبر میرسی.
عزیز ترین کَس ها خودمونی ترش کنم،حتی نیاز به دوست دختر هم ندارید حتی یک دوست.چرا؟!چون همه دوست و اشناهایتان تبدیل میشه به خودت!!
به یه جایی میرسی که فقط خودتیو خودت،کسی حرف هایت براش مهم نیس،حرف های کسی هم برای تو مهم نیس،صدایت را میشنوند اما منظور را پیدا نمیکنند.
در تنهایی میشه به طبیعت به خدا و حتی درون انسان پی برد که چه چیزی درون من است که من را تنها،من را ویژه،یا حتی خاص کرده است که چنین باید بگزرد.
جوابش در تنهایی است.
یک شخص در تنهایی اش در فکر خود است
یک شخص دیگر در تنهایی اش در رویا
و یک شخص دیگر در تنهایی اش به فکر خدا و باور ها.
