«روایتی از یک روز تمرین جودو توانیابان در شهرری»
گاهی بعضی روزها در زندگی آدم میماند؛ روزهایی که چیزی عادی نیست، چیزی در نگاه افراد، در فضای تمرین، در انرژی جمع… متفاوت است.
چند روز پیش، یکی از همین روزها در سالن جودو شهرری رقم خورد.
جمعی از ورزشکاران توانیاب دور هم جمع شده بودند؛ کسانی که هر کدام با تواناییها و شرایط متفاوت، اما با یک هدف مشترک روی تاتامی قدم گذاشته بودند: رشد کردن.
هیچچیز در این سالن شبیه مسابقه نبود. کسی عجله نداشت، کسی دنبال برد و باخت نبود. مربی آرام توضیح میداد و آنها با دقت تماشا میکردند. بعضیها با اعتمادبهنفس جلو میآمدند، بعضیها کمی مکث میکردند؛ اما در نهایت همه تلاش میکردند قدم بعدی را بردارند.
آنچه این تمرین را خاص میکرد، همراهی و تشویق بود. هر وقت یکی از بچهها حرکتی را درست انجام میداد، صدای شادی دوستانش بلند میشد.
این صداها شاید برای خیلیها ساده باشد، اما برای این بچهها، نشانه دیده شدن و پذیرفته شدن است.
در طول تمرین، حرکتهایی کار شد که هم به تمرکز ذهن کمک میکرد و هم به تعادل بدن.
اما شاید مهمترین چیزی که در این تمرین دیده میشد، پیوند انسانی بین بچهها بود؛ احترامی که جودو از ما میخواهد، اینجا واقعیتر از هر جایی دیده میشد.
تصویری که از این روز ثبت شده، فقط یک عکس نیست؛ یادآور یک لحظه جمعی است، لحظهای که تلاش و لبخند کنار هم معنا پیدا میکنند.
برای کسانی که در این مسیر هستند، هر روز یک قدم کوچک است، اما همین قدمها هستند که مسیر را میسازند
#جودو
#توانیابان
#ورزش
#تمرین
#شهرری
#داستان
#تجربه
#ورزش_برای_همه
#جودوکار
#تعادل
#تمرکز
#رشد
#پیشرفت
#لبخند
#همدلی
#قدرت
#ایران
#ورزش_ویژه
#اوتیسم
#سندرم_داون
#سلامت
#مهارت
رو