قبل از انکه کرونا راهم را به سمت کتابفروشی مورد علاقه ام ببندد کتابهای صوتی و علل الخصوص پادکستهارا جدی نمیگرفتم ،اگر بی ادبی نباشد بعضی از کتابهای صوتی به قدری اشتباه میخواندند که علاوه بره تشویش و برهم زدن تفکرت، باعث کلافکی و حوصله سررفتگی ات نیز میشدند ،پس منم این کار را وقت هدر دادن میدانستم و راهم را به سمت کتابفروشی کج میکردم وخیلی خوش خوشانم هم بود . اما وقتی کرونا امد دیگری کتابفروشی رفتن سخت شده بود ،ترس از آلوده شدن دیگر اجازه نمیداد برای تفریحات کوچک وقت بگذاریم بنابراین خروج از خانه را فقط برای کارهای مهم اختصاص داده بودیم ؛چونکه به هرحال از جان خودمان که سیر نشده بودیم.
پس تصمیم براین شد که کتابهایی که میخواهم را انلاین بگیرم که راستش را بخواهید به صرفه نبود و دیگر ان حس وحال خوشایند قدم زدن در کتابفروشی را نداشت.پس این شد که به سمت پادکست سرخوردم و در دامش افتادم. برعکس انچه که فکر میکردم پادکستها غلط خوانش نداشتند ومانند یک رادیو و باصدایی خوشایند شروع به صحبت میکردند و تورا با خود به دنیای جادو و ناشناخته ها میبردند،من خودم عاشق پادکستهای جنایی شدم و چندین بار در صحنه های قتل حاضر بودم و با کاراگاه و الباقی در پی کشف سرنخ گوشه و کنار صحنه را میگشتیم.
در این ایام حبس خانگی ،تنها راه سفر کردنمان با خیالات است. عالمی که محدودیتی ندارد و نیاز به ماسک و مواد ضدعفونی کننده هم نیست .شنیدن به من اجازه داد که در لحظه ی داستان حاضر باشم و ببینم وحتی گاهی با نقش اول گفتگو کنم و از غمهایم بگویم و به قولی ناله سر دهم. چقدر خوشحالم که در این روزهای سخت بازهم خوشحالی کوچکی یافتم که در ارامش با ان همراه شوم و از خود بیخود شوم .
