ارائه گواهی عدم بارداری در طلاق با گواهی دوشیزگی تفاوت‌هایی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به الزامی بودن گواهی عدم بارداری و الزامی نبودن گواهی دوشیزگی اشاره کرد. در ادامه به بررسی کامل‌تری از گواهی عدم بارداری و گواهی دوشیزگی می‌پردازیم.
در اینگونه موارد بهتر است قبل از هرچیزی با یک وکیل حرفه ای مشاوره داشته باشید، هزینه این مشاوره نسبت به هزینه های دیگر که ممکن است متضرر شوید آن قدر ناچیز است که میتواند در نهایت برای شما رایگان سپری شود.
خدمات دیگر ما: بهترین وکیل طلاق در شیراز
دریافت گواهی عدم بارداری در طلاق جزو کارهای مهم و ضروری به‌حساب می‌آید. همان‌طور که میدانید حضانت فرزند یکی از مهم‌ترین مسائل در طلاق محسوب میشود که بایستی حتماً تعیین تکلیف شود. همین امر باعث ضروریت گواهی عدم بارداری در طلاق شده است؛ زیرا اگر خانم باردار باشد ابتدا باید تکلیف حضانت فرزند مشترکشان را مشخص کرده و سپس اقدام به طلاق کند.
به‌صورت قانونی سن حضانت فرزند دختر اینگونه است که تا هفت‌سالگی نزد مادر بماند، از هفت تا نه‌سالگی با پدر و پس از آن از مدار حضانت خارج شده و باید خودش تصمیم بگیرد که می‌خواهد با پدر زندگی کند یا مادر. سن حضانت فرزند پسر نیز اینگونه است که تا هفت‌سالگی نزد مادر بماند، هفت‌تا پانزده سالگی نزد پدر و سپس خودش تصمیم بگیرد که می‌خواهد با پدر زندگی کند یا مادر.
ارائه گواهی دوشیزگی بااینکه یکی از مراحل مهم در دادگاه به شمار می‌رود، اما الزامی نمی‌باشد. در حقیقت موضوعی که باعث انجام این آزمایش توسط بانوان میشود، زمانی است که زوج اعلام کند که همسرش باکره است و دادگاه نیز برای اطمینان، به این معاینه نیاز پیدا کند. با این حال به این موضوع توجه داشته باشید که چنانچه هیچ‌یک از طرفین در رابطه با این موضوع در دادگاه ادعایی نداشته باشند، نیازی به انجام این معاینه نبوده و در روند دادگاه تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
همان‌طور که پیش‌تر گفتیم گواهی عدم بارداری در طلاق ضروری بوده و یکی از مدارک اصلی طلاق به شمار می‌رود. بر اساس این گواهی و طبق قانون، دادگاه اقدام به صدور حکم عدم امکان سازش می‌کند؛ بنابراین زوجین برای ثبت طلاق در دفترخانه رسمی و اخذ طلاق‌نامه در دفاتر رسمی مکلف به ارائه گواهی عدم بارداری به سردفتر می‌باشند. طبق قانون سردفتر بایستی از ثبت طلاق بدون دریافت گواهی عدم بارداری خودداری کند، در غیر این صورت مرتکب به تخلف شده است.
برای اخذ گواهی عدم بارداری در طلاق بعضی از واحدهای قضایی، زوجه را به آزمایشگاهی که در همان واحد وجود دارد معرفی کرده و گواهی عدم بارداری را دریافت می‌کند. در بعضی مواقع در آن مجتمع آزمایشگاهی وجود ندارد، در این صورت زوجه به پزشک قانونی یا آزمایشگاه‌های مورد تایید دیگر، معرفی میشود. در صدور صیغه طلاق حتی طلاق توافقی در دفتر خانه رسمی به همراه داشتن گواهی عدم بارداری از الزامات به‌حساب می‌آید.
طبق ماده 31 قانون حمایت از خانواده، اخذ گواهی پزشکی برای اثبات بارداری یا عدم بارداری زوجه، برای ثبت هر نوع طلاقی جزو اوامر ضروری به‌حساب می‌آید. ارائه نامه گواهی عدم بارداری حتی برای طلاق توافقی که وابسته به توافقنامه بین زوجین در حضور وکیل طلاق توافقی می‌باشد، نیز برای ثبت طلاق در دفاتر رسمی از الزامات است.
چنانچه زوجه باردار باشد، تکلیف حضانت و نفقه فرزند بعد از طلاق توافقی نیز باید مشخص شود. با این حال همان‌طور که از نام طلاق توافقی پیداست، در طلاق توافقی دوران بارداری تمامی شرایط به توافقات بین زوجین بستگی دارد و قاضی طبق این توافقات رأی خود را صادر می‌کند. این توافق بین زوجین یعنی اینکه پدر و مادر خودشان تصمیم می‌گیرند که حضانت فرزند تا چه سنی با پدر یا مادر باشد. همان‌طور که پیش‌تر گفتیم حضانت فرزند تا هفت‌سالگی با مادر بوده و پس از آن بنا به شرایط سن تکلیف، خود فرزند تصمیم می‌گیرد که با مادر زندگی کند یا پدر؛ که این امر در فرزند دختر از نه‌سالگی و در فرزند پسر از 15 سالگی معین می‌گردد.
در طلاق توافقی دختران باکره یا زنان یائسه به دریافت گواهی عدم بارداری نیازی ندارند، زیرا هیچ‌کدام باردار نمی‌شوند؛ اما دیگر بانوان برای ثبت طلاق باید گواهی عدم بارداری را از آزمایشگاه‌های مورد تائید مجتمع قضایی دریافت کرده و تحویل مسئول دفترخانه رسمی دهند.
مدت اعتبار گواهی عدم بارداری زوجه، سه ماه از تاریخ صدور گواهی است. به این معنا که زوج یا زوجه یا هردو یا وکیل طرفین تا پایان زمان مشخص‌شده در گواهی عدم بارداری به دفتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کرده و برای ثبت طلاق توافقی اقدام کنند. در غیر این صورت چنانچه پس از گذشت سه ماه هنوز طلاقشان به نتیجه نرسیده باشد، زوجه باید مجدد برای دریافت گواهی عدم بارداری مراجعه کند.
یکی از کارهای لازم و ضروری برای صدور حکم طلاق، دریافت گواهی عدم بارداری زوجه از پزشک قانونی می‌باشد؛ زیرا دادگاه خانواده در طلاق توافقی با استناد به گواهی عدم بارداری حکم را صادر می‌کند. با توجه به این موضوع که بغضی از قضات در جلسه رسیدگی تنها به سؤال از زوجه اکتفا می‌کنند، اما برای ثبت طلاق در دفاتر اسناد رسمی وجود این گواهی از الزامات به شمار می‌رود. خوب است بدانید که اگر از مدت اعتبار گواهی عدم بارداری گذشته باشد، حکم طلاق به ثبت نخواهید رسید و زوجه بایستی مجدداً به دریافت گواهی اقدام کند.
سؤالی که همیشه ذهن متقاضیان طلاق را به خود درگیر می‌کند این است که آیا در زمان بارداری می‌توان طلاق گرفت؟ در پاسخ به این سؤال باید بگوییم که جواب منفی یا مثبت آزمایش بارداری در صدور رای طلاق دادگاه هیچ گونه تأثیری ندارد. در حقیقت علت اصلی درخواست گواهی عدم بارداری را می‌توان مشخص شدن تکلیف نسب طفل دانست. تکلیف فرزند و اصل و نسب او باید پیش از ثبت و اجرای صیغه طلاق مشخص شود. علاوه بر این بایستی این موضوع که حضانت فرزند را چه کسی می‌پذیرد، مشخص شده و مبلغ و تاریخ پرداخت نفقه فرزند (بر عهده پدر می‌باشد) تعیین شود. همچنین در صورت بارداری عده طلاق تا وضع حمل زوجه است. با پشت سر گذاشتن تمامی توافقات لازم، دریافت گواهی از پزشکی قانونی و صادر شدن حکم عدم امکان سازش، به زوجین سه ماه فرصت داده میشود تا به دفتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کرده و طلاق خود را ثبت کنند.
کلام آخر
در آخر نیز باید به شما بگوییم که در صورت تأیید بکارت زوجه توسط پزشکی قانونی و باکره بودن وی، دیگر به گواهی عدم بارداری نیازی نخواهد بود؛ اما زوجه باکره بایستی حتماً گواهی سلامت بکارت را از پزشکی قانونی مورد تأیید دادگاه خانواده گرفته و آن را ضمیمه پرونده کند. همچنین در صورت یائسه بودن زوجه نیز دیگر نیازی به ارائه گواهی عدم بارداری نیست؛ اما باید مدارکی مبنی بر یائسگی زن به دادگاه عرضه شود تا دادگاه ناممکن بودن، باردارشدن زن را تأیید کند. به جز مواردی که ذکر شد، مطابق با قانون حمایت خانواده دفاتر ثبت طلاق تنها با ارائه گواهی عدم بارداری صیغه طلاق را جاری می‌کنند، در غیر این صورت ثبت طلاق ممکن نخواهد بود.
