اختلال تغذیه چیست؟ | ویژگی اختلالات تغذیه

گاهی بسیاری از ما رفتارهای ناسالم تغذیه ای داریم که برایمان تبدیل به عادت شده است ولی اختلال تغذیه مهم است وباید جدی گرفته شود . خوب است در ابتدا تعریفی از اختلال تغذیه داشته باشیم . اختلال تغذیه نوعی بیماری است که فرد را به سمت پرخوری، گرسنگی دادن به خود یا دیگر رفتارهای ناسالم تغذیه‌ای که مربوط به غذا و وزن بدن می‌شود، سوق می‌دهد. اختلال در خوردن مانند بی‌اشتهایی عصبی و بولیمیا عادات غلط و پیچیده‌ای هستند. این مشکلات با زندگی روزانه تداخل دارند و درمان نکردن آنها مشکلاتی جدی برای سلامت فرد به دنبال دارد، در این مقاله راجع به این اختلالات اطلاعات کامل را به شما خواهیم داد و شما را با درمان ان هم اشنا می کنیم تا بتوانید رژیم لاغری خود را داشته باشید پس با دقت این مقاله را مطالعه کنید.

آشنایی با انواع اختلال در خوردن :

اختلال پرخوری

حتما توجه کنید که مشخصه اختلال پرخوری، غذا خوردن به مقدار بسیار زیاد است و یکی از شایع‌ترین اختلالات تغذیه به حساب می‌آید. افرادی که درگیر چنین اختلالی هستند، معمولا اضافه وزن دارند. این بیماری در مقایسه با بولیمیا، باعث نمی‌شود فرد غذایی که خورده است را بالا بیاورد، به خود گرسنگی بدهد و یا بیش از حد ورزش کند. اختلال پرخوری در هر سنی می‌تواند بروز کند، اما شایع ترین زمان آن میان‌سالی است. این بیماری فرد را در خطر ابتلا به دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد.

بی‌اشتهایی عصبی (آناروکسیا)

?

توجه داشته باشید که افرادی که بی‌اشتهایی عصبی یا آناروکسیا دارند به صورت غیرعادی از اضافه کردن وزن وحشت دارند. این حالت باعث می‌شود به طرز خطرناکی لاغر شوند. این اختلال بیشتر میان دختران و زنان شایع است، اما پسران و مردان نیز ممکن است دچار آن شوند. این اختلال پس از یک تغییر در زندگی مانند یک حادثه‌ی تلخ یا میل به برتری در ورزش‌هایی مثل ژیمناستیک یا دوندگی رخ می‌دهد. آناروکسیا یک اختلال جدی و خطرناک است، اما با مراقبت و درمان فرد می‌تواند بهتر شود. نشانه‌های اختلال تغذیه پرخوری بسیاری از ما گاهی پرخوری می‌کنیم، اما اختلال پرخوری با این حالت فرق دارد.

افرادی که این اختلال را دارند، هنگام پرخوری کنترل خود را از دست می‌دهند. به همین دلیل کسانی که پرخوری می‌کنند با سرعت بیشتری نسبت به حالت عادی غذا می‌خورند. این افراد ممکن است آنقدر پرخوری کنند که به شکل آزار دهنده‌ای سیر شوند و یا زمانی پرخوری کنند که اصلا گرسنه نیستند. افرادی که این مشکل را دارند ممکن است با احساس استرس، خستگی و افسردگی به پرخوری رو بیاورند.حتما اگر تجربه کرده باشید و یاشنیده باشید احساس گناه احساس گناه، شرمندگی و یا افسردگی پس از پرخوری برای کسانی که اختلال پرخوری دارند، حس آشنایی است.

این احساسات که یک چرخه نادرست را برای فرد ایجاد می‌کند. به این صورت که فرد پس از پرخوری، دچار افسردگی و احساس گناه می‌شود. همین پریشانی روحی، دوباره فرد را به سمت پرخوری بیشتر سوق می‌دهد. احساس شرم و گناه در افرادی که اختلال پرخوری دارند، ممکن است باعث شود این کار را مخفیانه انجام دهند که در این حالت تشخیص بیماری سخت می‌شود.

در این اختلالات تغییر وزن اینکه فردِ دچار اختلال پرخوری نوسانات وزن پیدا کند عجیب نیست، چون فرد در بین پرخوری‌ها، سعی می‌کند رژیم نیز بگیرد. تا زمانی که فرد تحت کنترل اختلال پرخوری باشد، تلاشش برای رژیم گرفتن و کاهش وزن ادامه‌دار نخواهد بود.

تشخیص اختلال پرخوری بسیاری از کسانی که اختلال پرخوری دارند، این کار را حتی از نزدیک‌ترین افراد خانواده پنهان می‌کنند. پس تشخیص این اختلال کمی سخت است. یک نشانه این است که فرد تاریخچه‌ای از پرخوری مثلا دوبار در هفته به مدت شش ماه داشته باشد. تشخیص توسط یک معاینه بالینی و بحث در مورد الگوهای غذا خوردن، تاریخچه پزشکی و سابقه خانوادگی انجام می‌شود. درمان اختلال تغذیه پرخوری یک درمان موفق می‌تواند ترکیبی از چند روش باشد. صحبت با یک درمان‌شناس، درمان شناختی- رفتاری، می‌تواند کمک کند عادات نادرست و الگوی رفتاری تغییر کند.

آموزش تغذیه و مشاوره خانواده نیز می‌تواند به درمان این اختلال کمک کند. برنامه‌های کاهش وزن هم به کنترل پرخوری کمک می‌کنند. اگر مشکل افسردگی باشد، پزشک می‌تواند دارو نیز تجویز کند . خیلی از احساسات ما مثل ناراحتی، اضطراب، عصبانیت  و احساستی از این دست در طول روز بدون اینکه متوجه شیم ما رو به سمت پرخوری می‌کشونه. تو این موارد فقط یه روان‌درمانگر چاقی می‌تونه ریشه‌ی پرخوری ما رو تشخیص و درمان کنه.

اختلال تغذیه بولیمیا

این اختلال شامل پرخوری و سپس بالا آوردن، نشانه‌های اصلی پرخوری عصبی یا بولیمیا هستند. هر کس در هر سنی می‌تواند دچار بولیمیا شود. نود درصد کسانی که دچار بولیمیا هستند را زنان تشکیل می‌دهند. این اختلال اکثرا در سنین نوجوانی و جوانی رخ می‌دهد. عواملی که در ابتلا به این اختلال نقش بازی می‌کنند عبارتند از حوادث استرس‌زا در زندگی، بیولوژی، فرهنگ و عادات یک خانواده و فشارهای اجتماعی برای لاغر شدن. خبر خوب این است که بولیمیا اختلالی دائمی نیست و با درمان، چرخه‌ی پرخوری و بالا آوردن متوقف می‌شود.

آیا پرخوری با اختلال تغذیه متفاوت است ؟

البته که اختلال پرخوری با آنچه پرخوری معمولی می‌دانیم متفاوت است. بسیاری از مردم ممکن است هر چند وقت یک‌بار دست به پرخوری بزنند و شاید در طول یک دوره سه ماهه یا بیشتر هفته‌ای یک بار دچار پرخوری شوند. اما کسانی که این اختلال را دارند مرتب درگیر پرخوری هستند. کسانی که دچار اختلال پرخوری هستند، این احساس را دارند که نمی‌توانند مقدار و یا نوع غذایی را که می‌خورند، کنترل کنند. آنها معمولا تا جایی غذا می‌خورند که احساس مریضی ‌کنند. گناه، شرم، انزجار و یا حتی ناراحتی، احساس‌هایی هستند که بعد از پرخوری به سراغشان می‌آیند. این افراد ممکن است به خاطر این رفتارشان بسیار خجالت‌زده شوند و به همین دلیل این کارشان را از دوستان و خانواده پنهان می‌کنند.

چرا افرادی که وزن‌شان بالاست بیشتر در خطر اختلالات تغذیه‌ای قرار دارند؟

?

جالب است بدانید که امروزه وجود چربی در بدن مانند یک ضعف اخلاقی دیده می‌شود و در میان افراد مورد قبول واقع نمی‌شود. افراد چاق در معرض تمسخر جامعه قرار دارند و هدفی آزاد برای تبعیض و تعصب هستند. عجیب نیست که بسیاری از این افراد هر راهی را برای کاهش وزن امتحان کنند. حتی اگر این روش درگیر شدن در عادات بد غذایی باشد که سلامت‌شان را به خطر بیاندازد. در بیشتر مواقع ابتدا فرد با رژیمی سالم کار را شروع می‌کند و به مرور به سمت اختلال تغذیه می‌رود.

آیا درمان اختلال تغذیه  دشوار است؟

?

می دانید که اختلال تغذیه مواد شیمیایی مغز را به روش‌های مختلف تغییر می‌دهد. درمان مناسب برای این بیماری بازگرداندن مواد شیمیایی مغز به همان حالت قبل از اختلال است. مسلما این روش دشوار است. محققان نشان داده‌اند که اختلال تغذیه می‌تواند: چندین ماده شیمیایی عصبی را که سیگنال‌ها را از یک عصب به عصب دیگر منتقل می‌کنند مختل نماید، در نتیجه الگوهای فکری و رفتاری تغییر ‌کند. روش واکنش مغز به پاداش‌ها را تغییر ‌دهد. اندازه کلی مغز را کوچک کند. تاثیر مضر روی مرکز احساسی مغز بگذارد که ممکن است منجر به افسردگی، تحریک‌پذیری و احساس تنهایی شود. پرخوری می‌تواند باعث اضافه وزن شود و همچنین کاهش وزن را سخت می‌کند. افرادی که دچار نوعی اختلال تغذیه پرخوری هستند، قسمتی از درمانشان شامل برنامه کاهش وزن می‌شود. برنامه‌های غذایی متعادل می‌تواند به فرد کمک کند، اما بعضی  به برنامه‌های بسیار سخت رو می‌آورند. اگر به اختلال خوردن دچار هستید، هرچه سریع‌تر برای درمان اختلال خود اقدام کنید.