در جایی که ما زندگی میکنیم، یک حراجی بزرگ برای افسردگی وجود دارد. جایی که به مفت ترین قیمت ممکن حجم زیادی از افسردگی با درصد خلوص بالا معامله میشود.
این حراجی بزرگ، کنکور است.
من دو ماه دیگر از دانشگاه فارغ التحصیل میشوم. البته اگر خدا بخواهد...
به خوبی احوالات خودم و آدم های شکل خودم را هنگامی که به این حراجی بزرگ رفت و آمد داشتیم را به خاطر دارم.
کلاس ما تجربی ها در مدرسه چیزی شبیه یکی از سالن های آسایشگاه روانی بود. یک مشت مضطرب افسرده و صد البته خود باخته که غرق در بیچارگی و ناامیدی بودیم دور هم جمع شده بودیم و درس میخواندیم.
تمام تار های موی سرمان گره خورده بود به کنکور که اگر خرابش میکردیم، گیس هایمان را میکشید و ما را کشان کشان به سمت آینده ای تیره میبرد.
اکثریت مان یک شعار داشتیم: یا پزشکی یا مرگ!
فرقی نمیکرد ما که بودیم. فرقی نمیکرد چه استعدادی داشتیم یا رویای مان چه بود. فرقی نمیکرد برای چه هدفی به این دنیا آمده بودیم. ما باید پزشکی میخواندیم. چون هم نان داشت هم آب. چون افتخار داشت. چون رنگ و لعاب داشت. فرقی نمیکرد که آیا واقعا این چیزی هست که میخواهیم یا نه. ما محکوم بودیم به خواستن روپوش سفیدی که برای خیلی هایمان بوی کفن داشت.
ولی گوش تان را جلو بیاورید. میخواهم چیزی را بگویم که تا به حال همه از شما دریغش کردند.
خطاب به همه گل هایی که پشت کنکور دارند پرپر میشوند:
عزیزان باهوش و با استعداد من، در دانه به دانه سلول های بدن شما درصد بالایی از نبوغ وجود دارد. و شما به اندازه کافی، کافی هستید. هر حرفی غیر از این یک دروغ جنایتکارانه است. باور نکنید. شما ناجیان آینده اید.
تمام آینده، وجب به وجب برای شماست. این شمایید که قرار است فردای ما را نجات دهید.
چرا غم؟ چرا ناامیدی؟ چرا حسرت؟ برای شمایی که در جوان ترین سن زندگی تان هستید، جایی که دیگر تکراری نخواهد داشت.
چون به شما گفتند تراز آزمون تان پایین است و چیزی نمیشوید؟ دروغ میگویند. شما همین حالا همه چیز هستید.
چرا افسردگی؟ چرا درماندگی؟ چرا افسوس؟ برای شمایی که به دنیا آمدید تا به قدر شادی های دنیا اضافه کنید.
چون میگویند ریاضی تان خوب نیست؟ چون میگویند سرعت تست زنی پایینی دارید؟ چون ساعات مطالعه تان در روز بالا نیست؟ دروغ میگویند. باور نکنید.
برای هر یک از شما، رویایی منحصر به فرد وجود دارد. که انحصاری مال شماست. که خداوند تمام امکانات رسیدن به آن را در قلب و وجود تان مخفی کرده است. که اگر همه شما را به زور در صف پزشکی و پیراپزشکی و مهندسی شریف و حقوق علامه جمع کرده اند از صف بیرون بزنید. بروید دنبال همان چیزی که قلب تان میگوید.
در میان شما هزاران رویای غبار گرفته وجود دارد که منتظر است بروید و رویش دستی بکشید تا دوباره بدرخشد.
که شاید یکی از شما قرار است بزرگ ترین کیهان شناس ایران شود. فکر نمیکنید اگر برای چیزی غیر از این تلاش کند، بیهوده است؟
که شاید یکی از شما قرار است معروف ترین مستند ساز ایران باشد. پس نباید در صف اشتباهی صبر کند.
شاید رویای یکی اقیانوس شناسی است. شاید دوست دارد زبان شناس باشد. شاید هست تا مددکار اجتماعی شود. شاید دوست دارد صاحب یک گلخانه بزرگ شود. یا که نویسنده قابلی باشد. یا یک آشپز حرفه ای، یک هتلدار بزرگ، یک گوینده بی نظیر، یک طبیعت گرد شاد، یک مترجمِ کار درست یا که یک هنرمند فاخر.
شاید در سرنوشت یکی از شما نوشته شده است که پر افتخار ترین انیمیشن ایران را کارگردانی کند. یا که شاید نوشته شده است که در فلان رشته ورزشی اولین مدال المپیک را بیاورد. یا شاید خداوند او را به زمین داده است تا خوش حال ترین عروسک ساز دنیا باشد.
اشک هایتان را برای رویایی که مال شما نیست حیف نکنید.
همه قرار نیست پزشک و مهندس باشند. همه قرار نیست رتبه برتر باشند. که عزیزان من هیچکس، هیچکس، هیچکس نمیتواند تضمین دهد که رتبه یک کنکور امسال قرار است از رتبه 28000 کنکور موفق تر باشد.
شما رتبه کنکور تان نیستید. شما عدد نیستید. شما پاسخ صحیح سوالات تستی نیستید.
که همه آن مشاوران و مدرسان کنکوری که این رویا های اشتباهی را به آدم های اشتباهی میفروشند، اگر جلوی شان خون بالا بیاوری و تشنج کنی، دنبال رمز کارت بانکی ات میگردند تا شهریه ترم جدیدشان را بدهی. که اگر برای تدریس فیزیک و زیست و فلسفه روی زمین آفتاب بالانس میزنند تنها برای جلب مخاطب است. آن ها سر سوزنی برای آینده شما احساس مسئولیت نمیکنند.
که کنکور فرصت خوبی است. برایش تلاش کنید. برایش درس بخوانید. برایش تست بزنید. میدانید چرا؟ چون فردا حسرت تلاشی که نکردید تا ابد روی قلب تان حک میشود.
چرا که اگر از این فرصت استفاده نکنید. اگر این روز ها برای خودتان کاری نکنید فردا هر روز حالتان بدتر از امروز خواهد بود.
ولی
ولی
ولی برای رشته ای که رویای شماست. ولی برای صفی که مال شماست.
که اگر رویایت هتلداری است برایش درس بخوان. اگر رویایت مهندسی نفت است برایش خیلی زیاد تست بزن. اگر عاشق باستان شناسی هستی سعی کن در دانشگاه خوبی پذیرفته شوی.
عزیزان آینده دار و نابغه من، رویای تان را پیدا کنید و برایش هر روز از 120 درصد توان تان خرج کنید. که این روز های پر از استرس و اندوه میگذرد. اجازه ندهید فردایی که قرار است سر خود را به عقب بچرخانید، جایی برای حسرت خوردن باقی گذاشته باشید.
نمیدانید رویای شما چیست؟ این ماموریت ویژه و فوق سری شماست. شما باید پیدایش کنید.
رویای شما آن چیزی است که برایش حاضر هستید ساعت 3 نصف شب بیدار شوید و انجامش دهید. حاضر هستید برایش جان بکنید. همان چیزی که ته قلب تان صدایی میگوید برای این کار متولد شده اید.
کنکور فرصت خوبی برای پیگیری رویا هایتان است ولی قبل از اینکه نتیجه اش مهم باشد، قبل از اینکه رتبه نهایی اش مهم باشد تلاش شما مهم است.
اهمیتی ندارد اگر نتوانید رتبه یک کنکور باشید. چیزی که مهم است این است که وقتی رتبه خود را دیدید بدانید که همه تان را برایش گذاشته بودید. که لحظه دیدن نتایج از خودتان بپرسید آیا این همه من بود؟ که اگر بود پس شما این ماموریت را با موفقیت پشت سر گذاشتید. فارغ از عدد نهایی آن.
به من اعتماد کنید. فردا بیشترین حسرت شما بابت رتبه کنکورتان نخواهد بود. بابت تلاشی خواهد بود که برای رسیدن به رویای خود دریغش کردید.
چون من طعم این حسرت را چشیده ام....
تمام
