امروز میخوام با نوع جالبی از آدما آشناتون کنم
آدمایی از جنس حسادت ، تکبر و غرور
مصادیق بارزی برا دیگی که برای من نجوشه میخوام سر سگ توش بجوشه
آدمایی که همیشه این سوال در ذهنشون رفت و آمد داره " آیا اون حق داره از من بهتر باشه ؟ "
خیلی وقت پیش مطلبی میخوندم راجب یه دسته بندی جالب راجب آدما که تقسیم میشد به انسان هایی که بن بستن و انسان هایی که شبیه کوچه های باز هستن
فرقشون چیه؟
وقتی داری با آدمای بن بست حرف میزنی مدام تاکید روی حرفاشون دارن و یه جورایی هدفشون از حرف زدن ، بحث کردن ، کار کردن و ... اینه که ثابت کنن آدمای خیلی خفنی هسن و همیشه دوست دارن منابعشونو از همه مخفی کنن ولی در مقابلش آدمایی که کوچه های باز هستن همیشه وقتی میخوان صحبت کنن ، کار کنن و ... منابعشونو بهت معرفی میکنن و سعی میکنن از جایگاه خودت چند پله تورو بالا تر بیارن
این دسته بندی ارتباط خیلی جالبی با مقوله حسادت و تکبر داره
یعنی انسان هایی که همیشه به این فکر میکنن که آیا اونا بالاتر هستن یانه ؟ همیشه بن بست ترین افرادند در حالی که اگه درک درستی از آدما و منحصر به فرد بودنشون داشته باشیم میدونیم که خفن بودن اونا منافاتی با خفن بودن ما نداره و برای این که سطح بالایی داشته باشیم نیاز نیست بقیه رو سطح پایین بدونیم
ولی وقتی اینو نفهمیده باشیم همواره تلاش میکنیم نشون بدیم فلان فرد خفن نیست
فلانی آدم خاصی نیست
فلانی جوجست
بابا اون یکی که اصلا چیزی بارش نیست
و همه اینا نتیجه تفکریه که میگه اگه من در سطح بالایی از چیزی نیستم پس کسیم حق نداره بالا باشه
حالا به نظر شما " اگه من بالا نباشم دیگری هم نباید باشه؟؟"
