نفیسه خلیلی - از زمان ابلاغ مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی از سوی رئیس جمهورِ دولت سیزدهم پیرامون تعیین اختیارات و وظایف صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه‌های رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی و حتی پیش از آن که مسئولیت ساترا مشخص بود، بارها از مسئولان سازمان صداوسیما و ساترا به عنوان متولی نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی بابت نحوه تنظیم‌گری بر محتواها سوال می‌شد و حتی اگر پلتفرم یا سازنده‌ای بخاطر در نظر نگرفتن مقررات ساترا مجرم شناخته می‌شد، برخی‌ها اینطور توپ را به زمین صداوسیما می‌انداختند و می‌گفتند: مگر نمی‌گفتید صداوسیما رقیب پلتفرمها نیست، پس این بزن و ببند‌ها بخاطر چیست؟!
این در حالی است که بارها از سوی دکتر پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما اعلام شد که ما رقابتی با شبکه نمایش خانگی نداریم، بلکه با آن‌ها همکار هستیم.
اخیراً رئیس سازمان صداوسیما با حضور در استودیوی برنامه «بام تهران» شبکه تهران در پاسخ به سوالِ بی‌اساسی که مطرح شد برخی‌ها گمان می‌کنند صداوسیما رقیب پلتفرم‌هاست، گفت: طبق تفسیر شورای نگهبان از قانون اساسی در جمهوری اسلامی یک رادیو و تلویزیون به نام صداوسیمای جمهوری اسلامی وجود دارد. طبق قانون اساسی و تفسیر شورای نگهبان هرگونه پخش بر بستر صوت و تصویر فراگیر در اختیار صداوسیماست. اگر نمایش خانگی در حال تولید است، از لحاظ حقوقی به معنای تفویض اختیاراتی است، تا سکوهای نمایش خانگی به نیابت از صداوسیما تولید محتوا داشته باشند. حالا که خودمان این حق را برای نمایش خانگی به رسمیت شناختیم، چرا باید رقیبش باشیم؟ مثل این است که سوال بکنیم آیا ما رقیب اوج یا حوزه هنری هستیم! ما رقیب آن‌ها نیستیم، بلکه همکاریم.
حتی وقتی رسانه‌ها از وضعیت همکاری مشترک بین صداوسیما و پلتفرمها برای تولید آثار نمایشی سوال می‌پرسیدند، با این پاسخ رئیس رسانه ملی مواجه می‌شدند که هر چقدر تولیدکنندگان محتوا بتوانند به ضوابط و نیازهای رسانه ملی نزدیک‌تر بشوند، از ظرفیت‌های بیشتری در رسانه ملی برخوردار خواهند بود.
حالا بعد از امکان استفاده رایگان پلتفرمها از محتوای رایگانِ صداوسیما، فراهم شدنِ امکان نمایش محتوای پلتفرمها در بستر تلوبیون و تبلیغ آثار دارای مجوز از ساترا در بخش خبری ۱۰:۳۰، خبر رسیده که اولین تجربه مشترک پلتفرمها و صداوسیما به منصه ظهور رسیده و سریال ۲۰ قسمتی «تنها گریه کن» قرار است هفته آینده روانه تلویزیون و پلتفرم‌هایی نظیر روبیکا و نماوا بشود.
میلاد حاجی‌پروانه، تهیه‌کننده سریال «تنها گریه کن» در پاسخ به این سوال که چه شد صداوسیما و دو پلتفرم برای تولید یک سریال تاریخی پای کار آمدند؟ گفت: روبیکا به عنوان یک پلتفرم تسهیل‌کننده که می‌تواند بین صداوسیما و پلتفرمها قرار بگیرد، ایده مرکزی ساخت «تنها گریه کن» داشت، که با آن ایده توانست سازمان صداوسیما و پلتفرم نماوا را به هم نزدیک بکند، تا کار به سرانجام برسد.
حاجی‌پروانه ادامه داد: این سریال ۲۰ قسمتی پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌ها همزمان از این سه رسانه پخش می‌شود. «تنها گریه کن» داستان تاریخی عاشقانه از یک زن است، که داستان از ماجراهای ازدواجش آغاز می‌شود. این داستان در دهه‌ها ۵۰، ۵۶ و ۶۵ می‌گذرد. در واقع، «تنها گریه کن» یک روایت عاشقانه و زنانه از تاریخ معاصر است. این سریال مناسبتی نیست و پخش آن را برای شب یلدا در نظر گرفتیم.
تهیه‌کننده سریال «تنها گریه کن» در پاسخ به این سوال که حامی مالی سریال را کدام رسانه به عهده گرفته؟ گفت: هر کدام از پخش‌کنندگان درصد و سهام دارند. نکته دیگر این است که سازمان صداوسیما حق پخش و روبیکا و نماوا حق پخش در فضای مجازی دارند.
